არარაობიდან სიყვარულის ძალით დავბრუნდი(მეორე ნაწილი)

ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისათვის იმედია ეს მცირე მკითხველი რაც მყავდა ის მაინც არ დავკარგე იცოდეთ თქვენ მაძლევთ სტიმულს რომ ვწერო ჯერ დამწყები ვარ ამიტომ რაც არ მოგწონთ ისიც შეგიძლიათ დაწეროთ მადლობა ვინც კითხულობთ

მდიდარი მოსამსახურე [6]

საფეთქელთან სველი კოცნა დაუტოვა, ჰოფმანს და ოთახიდან გავიდა. ეს კი გავიდა, მაგრამ ჩევნი ალისია დატოვა გახევებული. დგას ამხელა ქალი ერთ ადგილას და უაზროდ ეღიმება, საშინლად ესიამოვნა ქალდანის „მომენატრეთ“ ანუ ისიც გრძნობს რაღაცას, ანუ მასაც ისევე

შემიყვარდი სულელო(მეოცე თავი)

ვაკო დაბლა ჩავიდა დემე ოთახში შემოვიდა და კარი მიხურა.-რა ხდება?(მე)ვუთხარი თავდახრილმა და კედელს მივეყუდე -არაფერი გაქ სათქმელი?(დემე)-რავი მგონი არა(მე)-ტას შენ და ვაკოს შორის რა ხდება?(დემე)მითხრა სერიოზულად-ჩემსა და ვაკოს შრიის?გავიკვირვე ვითომ

საცოლე ქირით.. (25)

აიიიიიი როგორც იქნა კიბების დასაწყისში აკურატულად გამოწყობილი ქალი ტაშის შემოკვრით შეხვდა შემოსულ წყვილს ერთი წუთით ვერაფერი გავიგე შეგიძლით ამიხსნათ?ნატა დაწყანრდი ლუკამ ხელი დაადო მხარზე ნატას თუმცა ის ნერვიულად ააქნევინა და წინ წაიჭრა თქვენ

გაურკვეველი ქორწინება (1 თავი)

_გაიღვიძებ, ელენა! გაიღვიძებ და ყველაფერი ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდება, შენ შენს ოთახში გაიღვიძებ, ისევ ივლი უნივერსიტეტში თამთასთან ერთად, ისევ ისეირნებ დადასთან კუს ტბაზე. მორჩა, ყველაფერი, მორჩა.-თვალდახუჭული იმშვიდებდა თავს გაურკვევლობაში მყოფელი.

,,შკოლნიკი" და ,,ბაბნიკი" 1

გოგონა წერა-კითხვას სწავლობდა, ბიჭი ქუჩურ ჟარგონებს.გოგონა დავალებებს ამზადებდა, ბიჭი ,,რაზბორკებზე" დადიოდა. გოგონა საგამოცდოთ, ემზადებოდა, ბიჭი მორიგი ნაშასთან შესახვედრად.გოგონას სიცოცხლე უყვარდა, ბიჭს არა...რა ჰქონდათ ამ ორ ადამიანს საერთო?!

"მომაკვდინებელი სიცხე"(10)

სავარძელში მოკალათებული იჯდა და ჭიქას–ჭიქაზე ცლიდა...კიდევ ერთხელ ჩამოასხა ვისკი და ერთი ყლუპი მოსვა.რა დონემდე დაეშვა თვითონაც ვერ ხვდება..ყველაფერი,როგორი მომაბეზრებელი და ერთფეროვანი გახდა.მისი სამყარო მთლიანად დაიშალა და ფეხქვეშ გაითელა.პირად

ნაყიდი სილამაზე [9 თავი]

ბეჭებზე მხურვალე ტუჩების შეხებას ვგრძნობდი. ნელა გავახილე თვალები. როგორც კი ჩემმა ტვინმა გააანალიაზა, თუ სად ვიყავი და რა მდგომარეობაში მაშინვე დენდარტყმულივით წამოვხტი საწოლიდან... უფრო სწორად დავაპირე

ადამიანი და ბუნება

ეს მოთხრობა დავწერე 12 წლის ასაკში, როდესაც განსაკუთრებით განვიცდიდი ვაჟა-ფშაველას გავლენას. მაინტერესებს თქვენ როგორ მოგეწონებათ. ადამიანებო! გამოფხიზლდით და დაეხმარეთ ბუნებას!!! რა ბედნიერები ვართ ჩვენ, ადამიანები, რომ გაზაფხული არსებობს.

ჩვენ აღარ არსებობს

და ზუსტად მაშინ იღება კარი შემიდიხარ ისევ ვერ მამჩნევ ისევ გვერდს მივლი და ჩემს უკან ჯდები.... რომ მცოდნოდა ეს ასეთი ძნელი იქნებოდა არ გაგიშვებდი,რომ მცოდნოდა ეს ასე გამიჭირდებოდა არ გავიქცეიდი.გავჩერდებოდი,მოგისმენდი,მეყვარებოდი ისევ.. ახლა არ