ომგამოვლილები (თავი 8)

ზღვარს გადასცდა მისი შვილი, ეხლა წესით მასზე უარი უნდა ეთქვა, გაერიყა, დაევიწყებინა და ბედის ანაბარა უნდა დაეტოვებინა, მაგრამ ყოველი წამი, ყოველი ფიქრი მას ეკუთვნოდა. ტყავის სავარძელში ჩაესვნა, მუხის ანტიკვარულ მაგიდაზე ათასობით საბუთი ეწყო

სიყვარული აქა,იქა

იცის რო ჩამოვედი,არ დამირეკა არადა როგორ მელოდებოდა?.. -ანააა! ამას ვის ვხედავ...იყო ერთი ამბავი,მაგრამ რაღაცნაირად...კარგი ალბათ არ ცალია...მაგრამ ამ ზაფხულში?აა, ხომ მითხრა დიდოსტატს ვკითხულობო..ალბათ წიგნმა ჩაითრია..აგხვდეო?არ

ჩემს მკითხველებს prettygirl ისგან

ალბათ გსმენია შენ ჩემი გულის რომ ხარ სანთელი ჩემი ცხოვრების საწყისიც,ბოლოც,გრძნობის ამნთები ალბათ გსმენია რომ ჩემი იყავ გიჟური მუზა რავქნა წარსულის მომენტებს ტკბილებს ვერაფერს ვუზამ

ნიკუშა ყიფიანი

ონკოლოგიურში, კალიდორში მიდიოდა ნია. კარზე დააკაკუნა და თავი ღიმილით შეყო. ლიზა ისეთი გახარებული იყო მისი მოსვლით რომ სიცილით შემოკრა ტაში. -ნია მოვიდაა ნია მის ლოგინტან მივიდა და მაგრად ჩაეხუტა. - ნახე მე შენ რა მოგიტანეე ნიამ პატარა დათუნია

ალექსანდრეს ალექსანდრა შეუყვარდა (თავი V)

გაღვიძებისთანავე შხაპი მივიღე, მერე ვისაუზმე და რამდენადაც შემეძლო, იმდენად ლამაზად ჩავიცვი, რადგან სანდროს უნდა შევხვედროდი. ტრაბახში ნუ ჩამითვლით, მაგრამ ბავშვობიდან ლამაზი ვიყავი. ყოველთვის ვიღაც იტანჯებოდა ჩემი სიყვარულით, ვიღაცას უყვარდა

"ვარსკვლავ ბიჭუნა" {5}

25 წლის ხარ და ჯერაც ვერ გრძნობ შენს მთავარ დანიშნულებას და მიზანს. 25 წლის ხარ და დღემდე გაურკვეველია შენი მომავალი,25 წლის ხარ და დედა უკვე ცუდადაა,მის გარდაუვალ სიკვდილთან შეგუება გიწევს. 25 წლის ხარ და პირადი ცხოვრება საერთოდ არ გაქვს,25 წლის

შენი ჩახუტება უკვე თემაა (4 თავი)

ტელეფონი არ ჩერდებოდა ბოლოს ხმა გაუთიშა ლიზამ მაგრამ ეკრანი არ ქვრებოდა მერე ესემესი მოუვიდა " ლიზა კორპუსთან ვარ" ლიზას წაკითხვისას გული ჩასწყდა ანდრეას ლიზუ აღარ იყო ეტკინა ... აქამდე არ დაფასებული დააფასა როცა იგრძნო ანდრეა სიყვარულს რომ სხვასაც

ელიტარული უბანი (2)

მალევე აჭორავდა უბნის "მდიდარი" ხალხი. შეიძლება გასაკვირიც კი იყო რომ ღარიბი ოჯახი ელიტარულ უბანში გადმოსახლდა. მითუმეტეს მდიდრებისთვის ეგ ხომ სენსაცია იქნებოდა!? იმ უბანში ლევანიკოს ტოლი ბიჭებიც ცხოვრობდნენ მაგრამ ძალიან მდიდრები. ამასთან ერთად

თემურ ელიავას ლექსი

ნისლის სურნელი მოშორდა დილას, ფანჯრის მინაზე შენს სახელს ვწერდი, ვხედავდი ,როგორ დაჰქონდა ნიავსს ამოხეული წიგნიდან გვერდი.

მე და წილოსანი ( ნაწილი მეორე )

-ჩემს ოთახში ( ორი წლის ბავშვივით ენა გამოვუყავი და სამზარეულოში ჩუსტების ფლატუნით შევედი,ორი წუთი არიქნებოდა გასული თვითონაც რომშემოვიდა თან 2 აყლაყი ახლდა,მაინც მებადება კითხვა სამივე ერთმანეთზე სიმპატიური სად შეიკრიბნენ ეს ოხრები,მაღლები