"ვარსკვლავ ბიჭუნა" {1}

დილაა,საზაფხულო ამინდია,მზე ანათებს და საოცრად თბილა. ახლახანს მოვრჩი ლექციებს და ალბათ მეგობრებთან ერთად სადმე წავალ. აგერ ჩიტების ჟღურტულიც მესმის,მაგრამ მოიცა... რა უნდა აქ სამსუნგის ზარს? აჰ,სიზმარია რა თქმა უნდა.დილაა,საზაფხულო ამინდია,მზე

უცნობი ნიღბით (ნაწილი II)

„ნიფხავის“ და კოპლებიანი მაიკის ამარა გამოვარდა გივი სადარბაზოდან. თავზე რიტმულად ირტყავდა ხელებს და აქეთ–იქით ქანაობდა. –მიი, შე კაცო, დაუძახე ვინმეს, რას ირტყავ მაგ გამოჩერჩეტებულ თავში ხელებს! – აქოთქოთდა მოხუცი ქალი.–ბატონო ალექსანდრე, არც კი

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი IV)

გუშინდელი, ბატონი რეზის შენიშვნა, გველის ნაკბენივით დამამახსოვრდა და ალბათ ამის ბრალიც იყო დილის 6 საათზე დაჭყეტილი რომ მქონდა თვალები. დიდხანს ლოგინში წოლა არ მიყვარს, მითუმეტეს თუ არ მეძინება და საქმე თავზე საყრელად მაქვს. ლოგინიდან მკვირცხლად

ღრუბლებში [4]

დაუმსახურებელი პატიება ყველაზე მეტად ანერვიულებდა.ხვდებოდა,რომ მშობლების სიყვარულით ცუდად სარგებლობდა.ამდენი წლის შემდეგ გამოცხადება და ყველაფრის პატიება არარეალურობის შეგრძნებას უტოვებდა.ყველა იმ წუთს ნანობდა,რაც თავისი მშობლებისგან შორს ჰქონდა

ოცნებები გაფრინდნენ.[ 2 თავი]

-ორ წუთში მანდ ვარ,არა წუთ ნახევარში.-ისევ ჩასძახა და ტლეფონი გაუთიშა.თათიას სახეზე ბედნიერები ღიმილმა გადაურბინა. იოანე და მისი მეგობრები სტალინის სახლ-მუზემს ათვალიედებდნენ და სურათებს იღებდნენ. უცბად დაინახა თმა გაშლილი სილუეტი,რომელიც სასტიკად

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 16

- მაშო, მაშოო გაიღვიძე? - შუბლზე კოცნა ვიგრძენი და ამეწვა ის ადგილი სადაც ჩემი დემონის ცხელი ტუჩები შემეხნენ -გაიღვიძა , ექიმო გაიღვიძა , გონზეა- ხელი აღარ მეხებოდა და ხმაც შედარებით შორიდან მესმოდა მაგრამ ვხვდებოდი რომ ეს გუკა იყო . მალევე

სულელი მე 5

-მმმ -მხოლოდ ეს ამოიბუტბუტა და ჩემ გვერდით მოაჯირს მიეყრდნო , გვერდულად გავხედე და დავინახე რო გამწარებული მობილურში იყო ჩამძვრალი და მესიჯს წერდა მგონი , ბედი რო არ მაქ და თავში ტვინი კიდე , კარტას თუ არ ცვლი გამორთე რა ხმა , მორჩა მესიჯობას და

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი I)

სემი ფრედსა და ჯორჯს წინასწარ მოელაპარაკა, რომ მრუდე ქუჩაზე ერთად წასულიყვნენ და ახალი სასწავლო წლისთვის, წიგნები ერთად ეყიდათ. მაგრამ როგორც კი, პროფესორმა მაკგონაგელმა (რომელსაც გოგონას აღზრდის პასუხისმგებლობა თავის თავზე ჰქონდა აღებული), "დილის

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეცამეტე)

-არ აგახსნევინებთ . უბრალოდ რაღაც ცირკებს დგამთ თქვენ მეგობრებთან -გუშინ მინდოდა მეთქვა,რომ ამ დროის განმალობაში ძალიან შეგეჩვიე. -მაგრამ მითხარით ,რომ უფრო მეტ ფულს გადამიხდიდით გარკვეული პერიოდი შენი შეყვარებულის როლი ,რომ მომერგო.

შემიყვარდი სულელო(მეთხუთმეტე თავი)

ამის მერე ცოტა კიდე ვილაპარაკეთ,ვიცინეთვაკოს ესე 2 ჭიქა ქონდა დალეული და არფაერი ეტყობოდა.სასმლის სუნზე ცუდად გავხდი და ჩემდა უნებურად ღებინების შეგრძნება მქონდა.ბიჭებისთვის არაფერი მითქვია ისე გამოვვარდი გარეთ.სუფთა ჰაერმა ცოტა მიშველა და იქვე