როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 3 თავი)

როგორც იქნა სკოლა დასრულდა და არდადეგები იწყებოდა. სკოლაში ბოლო დღე იყო ამოტომ ყველა მოვედით სკოლაში, რომ ბოლო დღე გაგვეტარებინა ერთად ყველას. ნუ რა თქმა უნდა მიხაროდა არდადეგები რადგან მთელი სამი თვე ბატონი-ბავშვებო დღეს ყველას გეპატიჟებით ჩემს

ჭავჭავაძე (თავი3)

მოესმა?არა არმოესმა.ეს მართლა ხდებოდა.მისი ქმრის და შვილის მკვლელობაში ადანაშაულებდნენ.გაოცდა?ეს სიტყვა ვერ შეესაბამებოდა იმას რასაც ელე განიცდიდა.ის აღარ იყო ელე.ისიყო განრისხებული ჭავჭავაძე რომლის თვალებიც უჩვეულოდ ბოროტულად ბრწყინავდა და პირველად

გამყრელიძე (თავი მეხუთე)

- ნუცა რაგჭირს? -არაფერი -ნუცააა -არაფერი მეთქი ვაა დამანებეთ თავი - მითხრა და გაიქცა. გაკიდებას აზრი არ ქონდა როცა მიდის ანუ არ უნდა რო ვინმე გაყვეს. ამ დროს გიო დავინახე ჩვენკენ მოდიოდა ვიფიქრე რუსკასთან მოდიოდა ამიტო რუსკას დავემშვიდობე და

ძვირფასი განძი [15]

რაჭაში გაატარეს არაჩვეულებრივი ერთი კვირა, ემოციებით, სიხარულით, სითბოთი სავსე. თითქოს ყველაფერი დალაგდა დინას და თომას ურთიერთობაშიც, თუ არ ჩავთვლით ხანდახან გაბრაზების მცდელობებს.

Bad girl (1,2)

-ანამარია! ბებო.. ადექი სკოლაში გაგვიანდება... მე არც დედა, არც მამა და არც რომელიმე დედმამიშვილი მაღვიძებს დილით...ჩემი გავმღვიძებელი ბებოა, რომელიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს... მე ვარ ანამარია გელოვანი.. 17 წლის მეთორმეტე კლასელი... ვარ შაშუალო

"ვარსკვლავ ბიჭუნა" {1}

დილაა,საზაფხულო ამინდია,მზე ანათებს და საოცრად თბილა. ახლახანს მოვრჩი ლექციებს და ალბათ მეგობრებთან ერთად სადმე წავალ. აგერ ჩიტების ჟღურტულიც მესმის,მაგრამ მოიცა... რა უნდა აქ სამსუნგის ზარს? აჰ,სიზმარია რა თქმა უნდა.დილაა,საზაფხულო ამინდია,მზე

უცნობი ნიღბით (ნაწილი II)

„ნიფხავის“ და კოპლებიანი მაიკის ამარა გამოვარდა გივი სადარბაზოდან. თავზე რიტმულად ირტყავდა ხელებს და აქეთ–იქით ქანაობდა. –მიი, შე კაცო, დაუძახე ვინმეს, რას ირტყავ მაგ გამოჩერჩეტებულ თავში ხელებს! – აქოთქოთდა მოხუცი ქალი.–ბატონო ალექსანდრე, არც კი

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი IV)

გუშინდელი, ბატონი რეზის შენიშვნა, გველის ნაკბენივით დამამახსოვრდა და ალბათ ამის ბრალიც იყო დილის 6 საათზე დაჭყეტილი რომ მქონდა თვალები. დიდხანს ლოგინში წოლა არ მიყვარს, მითუმეტეს თუ არ მეძინება და საქმე თავზე საყრელად მაქვს. ლოგინიდან მკვირცხლად

ღრუბლებში [4]

დაუმსახურებელი პატიება ყველაზე მეტად ანერვიულებდა.ხვდებოდა,რომ მშობლების სიყვარულით ცუდად სარგებლობდა.ამდენი წლის შემდეგ გამოცხადება და ყველაფრის პატიება არარეალურობის შეგრძნებას უტოვებდა.ყველა იმ წუთს ნანობდა,რაც თავისი მშობლებისგან შორს ჰქონდა

ოცნებები გაფრინდნენ.[ 2 თავი]

-ორ წუთში მანდ ვარ,არა წუთ ნახევარში.-ისევ ჩასძახა და ტლეფონი გაუთიშა.თათიას სახეზე ბედნიერები ღიმილმა გადაურბინა. იოანე და მისი მეგობრები სტალინის სახლ-მუზემს ათვალიედებდნენ და სურათებს იღებდნენ. უცბად დაინახა თმა გაშლილი სილუეტი,რომელიც სასტიკად