***

იმ დღეს-გათენებამდე, კოტიკოს და თემურიეს ხმა არ აძინებდა ვერას. ხან მათი გინება უფრთხობდა ხალხს ძილს, ხან მათი შაშვის გალობა და ყვავის ჩხავილი..

უტა იშხნელი {თავი 1}

-ქეთას ნიშნობის ამბავს გამოაცხადებენ!-თვალებში დაუბნელდა. ჯერ ვერ გაიაზრა, უბრალოდ ყველფერი დაბნელდა, შემდეგ სმენა დაეხშო, გულის ცემა აუჩქარდა. კაკის გახედა, რომელიც გასაღებს იღებდა.

სიყვარული

ადამიანები ყოველთვის ამბობენ მოვკვდები შენს გამო არა ისინი ამას იმიტომ კიარ ამბობენ რომ შენი ცხოვრება ვინმეს რამეში ადარდებს ან შენ მათ

უსახსრო სიყვარული

ჯერ ისევ ღამეა პერანგი ტანზე ვერ ვისვენებ ვფიქრობ გათენებაზე არ გათენებულა მაგრამ ხელები თავზე რადგან ხვალ მივდივარ მე პაემანზე

ტასო

ტასო შეგიძლია მოხვიდე ჩემთან? ისეთი აღელვებული ხმა ჰქონდა თავზარი დამეცა არც კი მიკითხავს რა ხდებოდა. მისამართი გამოვართვი და მასთან წავედი. ეჭვები არ მასვენებდა, მინდოდა დამერეკა და მეკითხა კარგად იყო თუ არა წამითაც ვერ ვუშვებდი რომ შეიძლებოდა

დათმობა თავი 8

ცხოვრება შეიძლება მშვენიერი იყოს,მაგრამ წამის მეასედში ყველაფერი ნაცრისფერ ფერებში შეიღებოს და ყოველდღიურობა უღიმღამო გახადოს. კაცობრიობა იბრძვის საკუთარი კეთილდღეობისთვის და ამ ბრძოლაში უამრავი ადამიანის განადგურებას აწერს ხელს.რა მოხდება,თუ

ისევ დეპრესია მიპყრობს

როგორ უნდა გაუმკლავდე მშობლებს, რომელსაც შენი არ ესმის...

სათაურის გარეშე 6

გავიხედავდი გარეთ, ჯერ კიდევ ბნელოდა. ცოტა ხნით სუნთქვას შევიჩერებდი და გარედან შემოსულ ხმებს ვუგდებდი ყურს. სიწყნარე იყო. ველიდან არ დაბრუნებულიყო ჩვენი წინამძღოლი და არც რაიმე ამბავი გაგვიგია მასზე.

ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი მესამე)

- მე უბრალოდ რაღაც ნივთი არ ვარ რომ შენ გეკუთვნოდე, არ მინდიხარ, არ მიყვარხარ, რაც ავტომატურად ნიშნავს რომ შენზე არ დავქორწინდები, ფეხებზე რას ფიქრობთ ამის შესახებ შენ ან ჩემი ოჯახი, დროა კაცურად მოიქცე და შეეგუო რომ ეს თამაში წააგე...

ღმერთის მოწაფე (თავი მეოთხე)

სამსახურს ვერსად ვშოულობ, არავის უნდა ყოფილი მილიციელის და თანაც ნაციხარის სამსახურში აყვანა,.. ამიტომ ყველამ უარით გამისტუმრა, სამეზობლოდანაც ახლოს არავისთან ვიყავი.... ჩემს გვერდით გენო მისი მეუღლე და 18წლის გერი ცხოვრობდნენ, მათ გვერდით კი