ფარულავა 28

მეტკინა, დაჩის ყველა სიტყვა და საქციელი მეტკინა, იმის გააზრება უფრო მეტკინა რომ დაჩის ვერ ვნახავ, რამდენიმე დღე, კვირა ან თვეც.. ვერ გავძლებ, არ არსებობს გავაფრენ.... დაჩის გარეშე გატარებული დღე? მე მე .. არ შემიძლია....- ტაქსი გამოიძახე- ვიყვირე

გზა სიყვარულიდან სიძულვილამდე.მაფიის დედოფალი (7)

ფერნანდომ საბუთები გადასცათ და საბანკო ანგარიშის ნომერი გადასცა , მართალია ფული არ სჭირდება მაგრამ ტატომ მაინც გამოართვა . დამშვიდობებისას დიეგომ მეც მალე შემოგიერთდებითო და ზედმეტი გაცილებ გამოცილების გარეშე წავიდა სახლიდან . -ამას რა მაგრად არ

გპატიობ

ლამაზი ხარო და გამაწითლე, ხელი მომხვიე და გამიღიმე. ჩემი გონება შენ სულ დაბინდე, ჩემი სული კი კვლავ აღაშფოთე. სულ მიღიმოდი,მიალერსებდი, ჩემთან ყოფნისას აღწევდი ზენიტს. სწორედ იმ ზენიტს,რომ გიზიდავდა და გულში ასე რომ გიელავდა. მერე დამტოვე,უცბად

კომა - განთავისუფლება

-კესანე იქ ჩემს გამოა,- ამიკანკალდა ხმა,- ამიტომ მეშინია. მეშინია, რომ სათანადოდ ვერ გადავუხდი მადლობას იმისათვის, რომ მე ასე „უდარდელად“ ვცხოვრობ. მეშინია, რომ არ ვიმსახურებდი ამ მსხვერპლს. და მაბნევს თქვენი დახმარება. ჩემს ცხოვრებაში არაფერი

ჩემი მწვანეთვალება (10)

-ხო 17 წლი გავიდა მას მერე... ოცის ვარ უკვე... მთელი 17 წელი...ერთხელ არ მოგიკითხივარ.. ერთხელ არ დაინტერესებულხარ ჩემი ამბით.. მიჭირს, მილხინს.... ფეხებზე გეკიდეთ მე და დედა... არც იმთ დაინტერესებულხარ დედას მერე ცხოვრებას როგორ ვაგრძელებდი... მეც

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეთერთმეტე)

*** -არ მომწონს შენს მეგობრებს ,რომ ვატყუებთ -არც მე მომწონს -ხოდა უთხარი სიმართლე და შენც დაისვენებ და მეც -ტასო თუ არ გინდა წამოსვლა შეგიძლია დავრჩე და უბრალოდ ვეტყვი ,რომ ვიჩხუბეთ და დამთავრდა. -და მე გამოგყავარ დამნაშავედ ? რომელიმე მათგანი

ორმაგი ცხოვრება (ნაწილი I)

-მოკლედ დედა დღეს ბილეთები ავიღე და მალე საქართველოს დავუბრუნდები! -ვაიმეე როგორ გამახარე, რომ იცოდე ტას. აეროპორტში აუცილებლად დაგხვდება მამაშენი. -ხო, კაი წავედი ბევრი დრო არ მაქ, გკოცნი და მიყვარხარ! -მეც ჩემო გოგოვ. მითხრა და ტელეფონი დავუკიდე.

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 6

დრო სწრაფად გადიოდა არ მინდოდა მასთან შეხვედრა , მაგრამ ვერაფერს გავაწყობდი.სანამ ეზოში ჩავიდოდი ჯოხი ფილჩს მივუტანე და ეზოსკენ წავედი.იმდენჯერ მინდოდა მიბრუნება და სადმე დამალვა,მაგარამ ვერაფერს გავაწყობდი....

ღრუბლებში [1]

დოლიძის ქუჩაზე,რომ გაგევლოთ აუცილებლად დაინახავდით ერთ წყვილს.დანახვისთანავე არარეალურობის შთაბეჭდილება დაგრჩებოდათ.დარწმუნებული ვარ,ვერც კი წარმოიდგენდით,რომ ეს ორი ადამიანი ერთმანეთზე შეყვარებულები იყვნენ.ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებულები

სიტყვებიც ზედმეტია..

სიტყვებსაც ვერ ვარჩევ რა დავწერო ახლა.. უბრალოდ მართლა ძალიან მინდა თქვენ ორს ჩაგეხუტოთ და გასკდომამდე ვიტირო! ხელები მიკანკალებს და სიტყვებს ვერ ვარჩევ, რომ უბრალოდ მადლობა გადაგიხადოთ! ყველაფრისთვის! მიყვარხართ კი არა, გაღმერთებთ.. თქვენზე მეტი