შოკოლადის ხალხი

ის დღეც ჩვეულებრივი იყო,მხოლოდ დაახლოებით საღამოს 10 საათამდე,სანამ არ მოიყვანეს გოგონა,რომელსაც კიბო ჰქონდა.ახლა, წლების შემდეგ რომ ვუფიქრდები, ვხვდები მასთნ ურთიერთობის 1 კვირა და 3 დღე არის ჩემი ონკოლოგიური კარიერის ყველაზე დიდი გამოცანა.

წვიმის საჩუქარი 9 თავი

_გაბრაზებული ხარ? _არც ეგ არ ვიცი. ცოტათი ალბათ კი, მის გამო ადამიანი მოკვდა, გოგონა რომელსაც ოჯახი ჰყავდა, შეყვარებული, მეგობრები. _თებე, ხომ იცი რომ შენთვის აკეთებდა? არაფერი რომ არ მოგკლებოდა და კარგად რომ

შემიყვარე თავიდან! {თავი 10}

-სიყვარული? -გაეღიმა მაჩაბელს. -ასწორებს!-ცერა თითი ასწია და მთაწმინდისკენ გაუხვია. ხმა არცერთს აღარ ამოუღია. მანქანაში სასიამუვნო ჰანგები იღვრებოდა. დათას გული ჩვეულზე უფრო სწრაფად უცემდა. სხვანაირად გრძნობდა თავს და მაქსიმალურად გაურბოდა ამ

გამოღვიძება ღრმა ძილის წინ

წაიქცევი,დაეცემი და ბოლოს მაინც ადგები,რადგან ტკივილი აუცილებლად დაგაყენებს ფეხზე,არ მოგცემს საშუალებას მიწის სურნელი შეიგრძნო და მასზე იხოხო.სანამ ამას გააკეთებ იქამდე გრძელი ცხოვრების გზა გაქვს გასავლელი,ახლიდან სასწავლი სუნთქვა,სიარული და

ზოი III.7

შიგნით შეიპარა, მოლბერტები და მათზე განთავსებული ტილოები ძირს წამოყარა, ნახატებზე ზედ იხტუნავა, დახია, ჩარჩოებს აახია გადაჭიმული ტილოები. ბოლოს შურისძიების დამაგვირგვინებელი აკორდიც გაჟღერდა. შარდვის ხმა იყო. კოლექციის კულმინაციურ ნახატზე შედგა მია

შეცდომა 18 თავი

სიცივისგან მგრძნობელობა დაკარგულმა და აკანკალებულმა მარიამმა მანქანიდან გადასვლა ვეღარ შეძლო, ამიტომ ლევანმა ხელში აიყვანა მისავათებული ცოლი და საძინებელში წაიყვანა

ალბიონის ნისლი

შრიალის ხმა..იოდის სუნი..მკრთალი განათება..ნაზი შეხება..უჰაერობა, მოახლოებული ტკივილი, ოქროს შუალედი - იქ, სადღაც ზღვარზე. ერთი მოძრაობა, თვალებს ახელ - ხედავ, ამქვეყნიურ საოცრებას. ლამაზი და სველი, წაბლისფერი კულულებით.

შეცდომა 17 თავი

სოფოს მცდელობა ამაო გამოდგა, ვერანაირად ვერ შეძლო მარიამთან დაახლოება და რაც უფრო მეტად ცდოლობდა მასთან ურთიერთობის დალაგებას მით მეტად არიდებდა თავს

ფიქრი

რამდენჯერ წავშალე ნაწერი უკვე სათქმელიც ალბათ არაფერია იისფერ თოვლსაც დაველოდები შენთუკი მოხვალ? ... არამგონია

მე გიტოვებ ჩემი ცხოვრების ათვლის წერტილად 14-დასასრული

საწოლში ვერ ისვენებს, თან ეშინია თავისი მოუსვენრობით ბავშვი არ გააღვიძოს, როდის გათენდება??? ღამე ასე არასდროს გაწელილა, ფიქრების მობილიზებას ვერ ახერხებს, ერთ კონკრეტულ საკითხზე ვერ ფიქრობს, აზრი ყოველთვის უწყდება...