ბიჭის დღიური,რომელიც დღიური არაა

გამარჯობა... ხო რაღაც უცნაურზე ვფიქრობდი გოგო და ბიჭი დღიურები არსებობენ?.. იმიტომ გეკითხები, რომ თუ არსებობენ იმედია ბიჭი ხარ... გაგება-გააზრებით მე ვფიქრობ ბიჭი უფრო გამიგებს... და თუ გოგო ხარ, არაუშავს შენ იქნები პირველი გოგო

თინეიჯერის დღიური (დღე 3)

მესამე დღეს გადავწყვიტე ჩემი ძველი დღიურები მომეძებნა, ხელით შევხებოდი ფურცლებზე აღბეჭდილ წარსულს. სიმღერა, რომელიც დღეისთვის შევარჩიე ჩემი ძველი დღიურის ყდაზე დიდი ასოებით ეწერა. დავიწყე დღიურების კითხვა.

განა მარტივია?!

ვეღარ გაუძლებ და ისე გადავხტები, ფრთები დამატყდა და ვეღარ მომრევია... ჩემი იმედები უფრო შორს გამასწრებს, დაენარცხება და ისმის მოთქმებია...

ძველი სახლი

-დღეს ვერ გადარჩები,დღეს ვერ გადარჩები_იმეორებდა ხმა რადიოში.დავითი შიშისგან ადგილზე გაიყინა,მაგრამ დროზე მოვიდა გონს,სახლიდან გამოიქცა და მანქანისკენ წავიდა.ხელებ აკანკალებულმა გააღო და შიგნით ჩაჯდა,სწრაფას მიდიოდა,

...რომ არ უნდა გიყვარდეს (24 თავი)

სახლში განათება ჩავაქრე, ყველა სანთელს დავუარე, ავანთე და მოუთმენლად დაველოდე მის მოსვლას. გული ბუდიდან ამომიხტა, სანთლების შუქზე კარში მისი სილლუეტი, რომ აღვიქვი. მოულოდნელობისგან ერთადერთი, კარის დახურვა მოახეხა და ადგილზე გაშეშდა. ნელი

საათი

თვალებგაფართოებული ვუყურებდი ყვავილებით მოჩუქურთმებულ საათს. ეს მრავალჯერ ნანახის პირველად დანახვას ჰგავდა... რამდენჯერ შემიხედავს მისთვის, რამდენჯერ გამიკონტროლებია დროის სვლა, მაგრამ არასდროს გაღწეულა ჩემი

იძულებითი ქორწინება 8 თავი

ავარიიდან სამი დღის შემდეგ ნინი გონს მოვიდა, ნანას და ნათიას სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა როცა მან თვალები გაახილა, მაგრამ ნაადრევი აღმოჩნდა სიხარული

ჩემო ლამაზ თვალება ძალიან მომენატრე

ჩემო ლამაზ თვალება იცი როგორ მომენატრე! ისევ მომენატრა შენი ღიმილი... ისევ მომენატრა შენი გარიმება.. ლამაზ თვალეა იცი ისევ მომენატრა შენი თვალებიდან ნაპერწკლის ყურება!

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი11)

იცით, ემილი, ვის ეკუთვნის ეს სამაჯური? -დიახ, ვიცი. -ვის? -გოჩა ბურდულს. -ვინარის გოჩა ბურდული?- ან რა პრობლემა ჰქონდა მას ანდრიასთან?

ლანგრით მორთმეული ( თავი 10)

ლოყაზე ფრთხილი შეხება მაღვიძებს და თვალების გახელისთანავე ცისფერ სფეროებს ვაწყდები. - დილამშვიდობისა, ანაბელ! - ანდრო ცხვირის წვერზე მსუბუქად მკოცნის. - ისევ სიზმარში ვარ? - ენას ძლივს ვიბრუნებ. ანდროს ჩუმი ჩაცინება მესმის და გუშინდელი დღე