ტყეში პატარა ქოხი (ნაწილი 8)

სალო, რომ გეცლება დავილაპარაკოთ, მითხრა ბიძაჩემმა... -ახლავე ჩამოვალ! -კაბინეტში დაგელოდები. რამდენიმე წუთში,იქ ვიყავი. კაბინეტში იჯდა დინჯად, წინ ფურცლების დასტა ედო და ჩასცოცინებდა, მივედი წინ დავუჯექი,რაღაცას ხაზი გაუსვა, თითქოს მოინიშნა და

ბედნიერება გაზიარებით (სრულად)

ახლა გიყურებ და ვფიქრობ, ასეთი დიდი ჯილდო რით დავიმსახურე ღმერთისგან, რომ შენი თავი მე მარგუნა? - საოცრად გულწფელი იყო ამ დროს ავალიანი. შენგელიას მორცხვად გაეღიმა და თავი დახარა.

ბედისწერა - 4

ვხვდებოდი, როგორ მექაჩებოდა ცხოვრების ახალი ეტაპი თავის ფერხულში ჩასაბმელად, თუმცა მე ამისთვის ბოლომდე მზად ჯერ არ ვიყავი. ბევრი სიახლე ერთდროულად დამატყდა თავს და ვაღიარებ, შეგუება ცოტა არ იყოს მიჭირს. ზოგადად, ისეთი ადამიანი ვარ მიჩვეულზე

ქეთი

დედაჩემის კივილს რომ ვჭამო რამე ყურადღებას არ ვაქცევ და სწრაფად გავდივარ სახლიდან. მგონი დღეს მნიშვნელოვანი რაღაც მოხდება გული უცნაურად მიცემს. კიბეზე ჩუმად, მაგრამ ვცდილობ სწრაფად ვიარო. არ მინდა ჩემი მეზობლის ბავშვი ლუკა გამოვიდეს.

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 8) - ერკე მიდასი

-ეს რა გიქნეს ღმერთო! - თავში იტკიცა ხელები და ხელი გაუწოდა ძირს დავარდნილს. -მ...ა...დ...ლ...ო...ბა. - დამარცვლით ძლივს წარმოთქვა ერთადერთი სიტყვა.

ნაცრისფერი {3}

ხელისგულებით სავარძლის სახელურებს დაეყრდნო და კაცთან სახე ახლოს მისწია. -როგორ გინდა დაგხატო? ჩაცმული, თუ შიშველი. - ქალის ტუჩებთან ახლოს მისული თვალებში ჩააშტერდა, საჩვენებელი თითი კი ლავიწიდან მკერდამდე ჩაატარა.

ისევ შენ?! (V)

-სადღაც მინდა წაგიყვანო.-მითხრა დასერიოზულებულმა, მე კი მუცელში ათასი პეპელა ერთდროულად ამიფრინდა, თუმცა სერიოზული სახის შენარჩუნება მაინც მოვახერხე. -რა იყო, პაემანზე მეპატიჟები?-ისეთი ტონით წარმოვთქვი, თითქოს სულაც არ მაინტერესებდა. ის რამდენიმე

ჭადრის ხის ქვეშ, სიყვარული ხარობს...

-მე დედასი და მამასი-გახუმრება სცადა ბიჭმა, თუმცა შეატყო, რომ სულაც არ ეხუმრებოდა ტასიას. -იცოდე, მამაჩემს დავუძახებ და... -და გამაფრენს ამერიკაში?-გადაიხარხარა ბიჭმა.

გოგონა თეთრი კაბით

საშუალო სიმაღლის, წითური გოგონა მეცხრე სართულიდან გადმოხტა, უნდა გენახათ, ხელებ გაშლილი როგორ მოფრინავდა მისი სხეული, თეთრი გვირილებით მოქარგული კაბა ეცვა და ჰაერში ფრიალებდა, მე კი ვუყურებდი როგორ იღიმოდა მაშინც კი როცა იცოდა რომ მალე სიკვდილს

ჩემი ოჯახი

ისტორია არის გოგონაზე რომელმაც დაკარგა მისი „მეორე სიცოცხლე“. მოთხრობა გვაჩვენებს რამხელა მნიშვნელობა აქვს ოჯახს, რას ნიშნავს იგი თითოეული ადამიანისთვის და რაოდენ მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ჩვენს ცხოვრებაში.