როცა მოვკვდები...

მინდა სიკვდილმა მაინც მომხედოს და შემამჩნიო თუნდაც წუთებით, მე ცრემლს არ ვითხოვ, უბრალოდ გეტყვით საფლავს წარწერას ნუ გაუკეთებთ,

ამორძალები

ბრძოლის ველზე ფიცხი თვალებით შუბებს ფერავდნენ ამორძალები. ცხენს მრისხანებით შემომჯდარიყვნენ გულს ედებოდათ მწველი ალები.

თითები საღებავით მაქვს დასვრილი

თითები, საღებავით მაქვს დასვრილი. ჩემში არის რაღაც, რაც მოულოდნელად იღვიძებს. რომლის შემდეგაც, ფუნჯს ვკიდებ ხელს და სრუილიად მოწყვეტილი ვარ გარე სამყაროს. სიმართლე, რომ ვთქვა ახლაც შოპენის სიმღერას ვუსმენ.

ძველი ბიჭის გოგო(თავი12)

მელაპარაკებოდა, თან კისერში ენას მისმევდა და კოცნებს მიტოვებდა... -მიყვარს შენი მარწყვი ტუჩები ისე ველურივით მაკოცა, რომ ამ ქვეყანას მოვწყდი და მანამ არ მომშორდა სანამ სისხლის გემო არ იგრძნო ჩემი ტუჩებიდა

ცოდვილი {3}

ჯერ კაცის მძიმე ნაბიჯები იყო, მერე კარის ძლიერი ხმა და ბოლოს გაუჩინარებული სანდრო ამაღლობელიც. ოთხად მოკეცილი, ფიზიკურ და სულიერ ტკივილს ებრძოდა. არ ტიროდა ან ვერ. ფიქრებით შორს იყო, იქ სადაც ყველაფერი დაიწყო.

სარკის ეფექტი

რთულია როდესაც ვერ გიგებენ, შენს გულის ტკივილს ვერ ხვდებიან განსაკუთრებით კი ის ადამიანები რომლებიც ყველაზე ახლობლები არიან შენთვის.

პაზლების ქურდი V (პირველი ნაწილის დასასრული)

მართალი ვიყავი, მის გამბედაობას დუჩეს უნდა ვუმადლოდეთ. ასე თქვა დუჩეს რომ არ შემოელაწუნებინა ჩემთვის, კიდევ კარგახანს ვერ შევძლებდი შენთან მოახლოებასო. ჩემს შეცდომას ნუ გაიმეორებ, თორემ მერე გვიანი იქნებაო.

სიზმრად მე სოხუმი ვნახე

სოხუმი,აფხაზეთი ჩვეი დიდი ტკივილი.ჩემ დაბადებამდე დიდი ხნის წინ მოგლიჯა იგი საქართველოს დემონმა და გაიტაცა.მე სიზმრად აფხაზეთი ვნახე ო ღმერთ რა ლამაზი იყო იგი. "გამარჯობა აფხაზეთო შენი"

თეოდოსია (თავი 4)

"- ჩემს ვაჟკაცობას შეურაცხყოფას ნუ მიაყენებთ. ისეთი სულმდაბარი არ ვარ, რომ მარტოხელა ქალით ვისარგებლო და სარეცელი გავინაწილო! უმჯობესი იქნება თუ დაუკვირდებით, ბატონო სიტყვებს.- ანთებული თვალებით, მაგრამ ამავდროულად გაწონასწორებული ტონით მიუგო სემმა

ცხოვრება მოულოდნელობებით (ნაწილი 3)

ქუჩაში გასულმა ტაქსი გააჩერა და მისამართი უთხრა, ჯერ კიდე ვერ იჯერებდა იმას, რაც მის თავს ხდებოდა, გათიშული იყო, ცუდ სიზმარს ჰგავდა ეს ყველაფერი, რომლიდანაც ვერა და ვერ ახერხებდა გამოღვიძებას და თავის დახსნას, ცხოვრება მწარედ დასცინოდა.