მე ვარ სიზმარი (სრულად)

ჩემი ხელები მოიქცია თავის ხელებში. დავხედე. სათუთად მეფერებოდა ჯერ კიდევ მთრთოლვარე თითებზე. ასე, მასთან ახლოს, მახლობლად მყოფი, ალბათ შეეძლო მთელი სამყაროს ბოროტებისგან დავეცავი, მაგრამ ჩემივე თავისგან უსაფრთხოდ ვერასოდეს დამიგულებდა.

... შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეთოთხმეტე თავი)

მანქანის კარი გავაღე და საოცრად სუფთა ჰაერი ჩავისუნთქე. ირგვლივ ყველაფერი სიცოცხლეს ასხივებდა. ტბიდან მონაბერი გრილი ჰაერი თმებს მიწეწავდა.

ცივი თვალები (მეოთხე თავი)

- არ მგონია, რომ უნდა აგიხსნა, მაგრამ... - არც მე მგონია, რომ უნდა ამიხსნა - შევაწყვეტინე და გამოვედი. მაგარი ხარ ნიკო. ქალს წინადადების დასრულება არ აცალე! ეგრე გაგზარდა დედამ 18 წლამდე? ეტყობა, მერე ქუჩა ჩაერია აღმზრდელობით პროცესში და დედის

ფრენა-ქარი

მიყვარს ფრენა, მიყვარს ქარი შენ ხარ ჩემი ნატვრის ქალი, მაგრამ ჯერაც ვერ ვიაზრებ უცაბედად რატომ წადი

სიყვარული ფარაფრას ოაზისამდე წიგნი2

ახლა ჩემს თავს სრული საოცრება ხდება. ამდენი ემოციებისგან სულ ამებნა თავგზა. მე ახლა ავტომობილში ალ ქარიმთან ერთად ვზივარ და ჩემს წინ არსებულ საცობს ისეთი სახით გავცქერი, თითქოს საოცარი მირაჟი გადამშლოდეს წინ. ისეთი დაბნეული ვარ, მართლა არ ვიცი რა

გოგონა ციტრუსის ბაღიდან (სულ)

_ისე, სიმპატიური კია, რას ერჩი , თან ცხენები უყვარს!_ ჩაილაპარაკა ანცი ღიმილით და ისევ გვერდით მომიჯდა. კალთაში რამდენიმე ჯერ ისევ მომწვანო ლიმონი ჩამიყარა._რა დაგიძახა? მჟავე? რა ზუსტად შეგეფერება ეგ სახელი, არა?!

კოდორა

ჩამოვიყვანე სოფელს , კოდორაში ვიპოვე შეშლილი. იქ რა უნდოდა, ყვავებიც არ არიან. უსაშველო ტყეებია და ტყეში ჩამხრჩვალი გუბეები, მხოლოდ მთვარე რომ გააცოცხლებს. იქეთ სამოსახლო მთავრდებოდა, თალიე, ხომ გახსოვს,

დროა გაიღვიძო

მიენდე ხელებს, მგოსანის მხლებლებს, მიჰყევი ფეხებს, უკან არ მხევებს... თვალებს ნამისფერს ღამენათევებს, სძალმუძთ შეებნენ წყვდიადთ გამფანტებს...

მე, შენი ოცნების ქალი ( სულ)

ეს პატარა მოთხრობა არაა იდეალურ ადამიანებზე, თუ სტერეოტიპული საზომით შევხედავთ მათ. უბრალოდ იმის თქმა მინდა, რომ ერთმანეთის მიღება უნდა ვისწავლოთ ისეთების, როგორებიც ვართ.და დიახ, ყველაფერი გამოგვივა, რასაც გულით მოვინდომმებთ.

AND THEN WE MET.(III)

“.. -ახლა სად მიდიხართ? -აუცილებლად გეტყოდით წარმოდგენა რომ მქონდეს.-ისევ ხმით ჩაიცინა მამაკაცმა. -შეგიძლიათ აქ დარჩეთ , თუ დამპირდებით რომ კარის ნაცვლად ფანჯარას აღარასდროს გამოიყენებთ.”..