ლიმნიანი ჩაი

შენ რომ იცოდე, წყალიც არ მიყვარს. ხშირად მხოლოდ არაყში ჩაწურული ლიმონი შემიღებავს ჩაის მუქი ფერით და ის დამილევია. ახლა არც წყალი მაქვს და არც არაყი, ლიმონზე ხომ უკვე მოგიყევი?

ცხოვრების აზრი..

ოჯახი ძვირფასი განძია... ამას ყოველ წამს უნდა ვგრძნობდეთ.. ჩვენ ყველანი გავდივართ ჩვენთვის განკუთვნილ წამებს ჩვენ ვიწყებთ და ვამთავრებთ ჩვენთვის განკუთვნილ გზას. ეხლა ის დროა როცა ჩვენ ცოცხალი გვქვია.. ვიყავით სანატრელი ბავშვები და ჩვენ გავჩნდით..

ჩემი ისტორია

საღამოს 8 საათი იყო როდესაც მელანია სახლში სრულებით ძალა გამოცლილი დაბრუნდა,იმ წამსვე სამზარეულოს მიაშურა სადაც გემრიელი ყავა და შოკოლადის ნამცხვარი ელოდა რომელიც დედამ იმ წამს გამოიღო ჩამოჯდა ცოტა ხნით დედას ესაუბრა მის დამღლელ მოსაწყენ და არაფრით

ევა - სრულად

დიდხანს იჯდა იქ. დიდხანს იყო თავის სტიქიაში, საყვარელი წიგნის საყვარელ პერსონაჟებთან ცხოვრობდა. მერე შოპენის მუსიკის ხმა ფხაკუნმა გადაფარა. ალბათ, ჩაეცინებოდა, თუმცა ის ხომ კონსტანტინე ალაზნისპირელი იყო. ემოციებს ვერ გამოხატავდა. არ შეეძლო... წიგნი

artificial love 18+ /სრულად/

"შენ ხომ არ იცი, როგორი მტკივნეულია, როცა ბედნიერი წუთები დღის სინათლესთან ერთად უფერულდება. შემდგომ კი თავისთავად ქრება.... ქრება და უჩინარდება ფანჯრის მიდამოებში მყოფი ღრიჭოებიდან. ბოლოს კი უთქმელად გტოებს, მაგრამ ამავდროულად თან გიტოვებს შენში

ჟანგბადი (თავი მეორე)

გაბრუებულს გამეღვიძა,რამდენი ხანი მეძინა არვიცი,დროს ვერ ვგრძნობდი , არ მჯერა გათენდაა ? არა ვერ გათენდებოდა ამდენიხანიც არ მიძინია, ანჯელოს და ისიდეს ვეძახი არცერთი არ არის კარავში- ესეიგი გარეთ არიან,ანუ დილა არა უჩემოდ არ გავიდოდნენ ...პლედი

ცხადში ახდენილი სიზმარი

საშუალო სიმაღლე , ოდნავ გამხდარი , თეთრი პირი სახე ღია წაბლისფერი თმა და ნაცრისფერი თვალები ჰქონდა . თითქოს ყველაფერი ჰქონდა რაც საჭირო იყო და რაც შეიძლება იმ დროისთვის ენატრა , მაგრამ არ ჰქონდა ის ,რაც თურმე ყველაზე მეტად სჭირდებოდა და ვერ

სიტყვები

როცა სიტყვები ცრის როგორც წვიმა და როცა სულში ბობოქრობს ქარი, მიხაკებს მშვიდი სიზმრებით სძინავს ეკლებ დაცლილი სულს ღაფავს ნარი.

კასკადი

47იანი, დატენილი ნაგავი, შელაკული თმით დაფარულ შუბლზე რომ გებჯინება, რისი ბრალია? ვგრძნობ როგორ ტრიალებს ჰაერში ჩემ მიერ გამსკდარი ნეხვის ბურთულა და იცი?! ცხოვრება თავზე მემხობა. სიკვდილისთვის გაზაფხულის უღიმღამო დღის არჩევა არც ისე რომანტიკულია.

ერეკლე ქავთარაძე./2/

-მოგწონს ხომ ჩემთან ასეთი თამაში? -ძალიან.-ახითხითდა და ქვედა ტუჩი კბილებს შორის გამომწვევად მოიქცია. -ძალიან კარგია. მე კი თავის შეკავებას აღარ ვაპირებ. -თავი მტევნით დაუფიქსირა და მის ტუჩებთან დაიხარა. -საშინლად მოქმედებ ჩემზე თათია..-ვნება