თუმცა

მზე ანთბს ცის პირს ელვარებს ლაღად

ნუ გადამეჩვევი

...სადაც არ უნდა წახვიდე ყველგან გაიგებ "ნუ გადამეჩვევი..."

Hold Me Close (თავი პირველი)

-რა გქვია??-მომაშტერდა... -ლეტიდა... იცით მე..-არ გამაგრძელებინა... -ლეტიდა ჩემი ზედა გაცვია!-და ისევ მაშტერდება... -ვიცი უბრალოდ... -რატომ გაცვია ამიხსნი??

ნოე (თავი 1) 18+

ფსიქიკური აშლილობის მქონე გოგონას ჩანაწერი, რომელსაც ამავდროულად გაორება აწუხებს... მკითხველს შანსი ეძლევა რომ ანას სამყაროში ფეხი შეაბიჯოს... იმ სამყაროში, სადაც მისი არავის სწამს.

გაზაფხულის თბილი დღე

კიდევ ერთხელ მიხვდა.. ამ სამყაროში მარტოა.. მასთან მხოლოდ ღმერთია.. მზიანი, თბილი დღე იყო. უჩვეულო, მაგრამ უკვე ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი, როგორც მაშინ, წლების წინ. (ამონარიდი დღიურიდან)

თბილის'ელები (მეორე ნაწილი სრულად)

,,ალბათ ასეც უნდა მომხდარიყო,ის მას არ აპატიებდა არაფერს ალბათ რევანშისთვის ემზადება და მალე მიაზღვევს სამაგიეროს ჩემთვისაც და იმისთვისაც რაც გაუკეთა, გთხოვთ აპატიეთ რადგან ის მართალი იყო, მე უკვე ვაპატიე"

ალიონის ფრინველი +18 (სრულად)

- იმდენად მაგიჟებ... იმდენად, რომ ჩემს საქციელზე პასუხს აღარ ვაგებ... - მოიც... მაგრამ სიტყვა აღარ დაამთავრებინა, გოგონას ტუჩებს თავისი ტუჩებით ძალიან ნაზად შეეხო, ნაზად და ჰაეროვნად, თითქოს მართლა გემო გაუსინჯაო. მაინც ერიდებოდა, ბოლომდე ვერ

მარტოობა

გადის მთელი ცხოვრება, ჩვენ კი იმდენად ვართ ჩაბმული მარტოობასთან ბრძოლაში , ვერც კი ვამჩვენთ, როგორ გვიჭაღარავდება თმა, გვივლის სხეულში სისუსტე, გვტოვებს გარეგანი სილამაზე...

სხვისი ქალი აივნიდან -1- [+18]

თითქოს სილამაზის წვეთი დაეცა ამ უშნო ქალქს. ნასიამოვნები ღიმილით გამოვიდა, აივნის მოაჯირს ამაყად დაეყრდნო და დაბლა მიმავალ ხალხს ისე გადახედე როგორც ქვეშელმდომებს დედოფალმა რომელმაც სულ ახლახანს დაიდგა გვირგვინი და ამ ეიფორიითაა გამაყებული.

ჩემი სიყვარულის ცოლ-შვილი ( ნაწილი1)

ყოველთვის ასე ხდებოდა. არასდროს იყო ჩვენი ურთიერთობა მუდმივი. ერთად ძალიან კარგად ვიყავით, თუმცა როგორრც კი ერთმანეთს დავშორდებოდით ვიცვლებოდით. არც ერთად შეგვეძლო ყოფნა და არც უერთმანეთოდ.