პროცესი

მახსოვს გაყინული მზერა. შუშის თვალებით რომ იყურებოდა. ბადრაგირების დროს მხოლოდ ორი წამით მოვკარი თვალი, მანაც შემომხედა. ირონია და სევდა ერთმანეთს ცვლიდნენ. შემდეგ კარში შეიყვანეს და გაქრა.

ცხოვრების ფერები

-შენი აზრით, რა ფერია ბედნიერება?-მკითხა ერთ-ერთი მორიგი ვიზიტისას ჩემმა ფსიქოლოგმა-ბედნიერება? ამაზე ბევრი ვარიანტი აქვს ხალხს, მაგალითად იას... -არა, ევა, მე მაინტერესებს შენი აზრი და არა ხალხის, შენ რას ფიქრობ რა ფერი

Je t'aime (თავი 8)

გახარებული მოკალათდა ჩემს გვერდით -ასე უნდა გქონდეს ახლა დაჭყეტილი თვალები? (მე) -ჯერ შენი ყურებით ვტკბები! (სანდრო) -რით ვეღარ დატკბი გული კვლავ გამალებით მიძგერდა და ვერაფრით ვიწყნარებდი, ან როგორ დამეწყნარებინა როცა სანდრო ჩემს გვერდით იწვა.

ინანა (თავი1)

ეს დღეც ერთ ერთი ისეთი ჩვეულებრივი აღმოჩნდა როგორსაც ველოდი...დღემ დეპრესიასა და ნერვიულობაში ჩაიარა კვლავაც...საღამო იყო არა უფრო სწორად კი ძალიან გვიანი...და ყველაფერი მოხდა ისე როგორც არ უნდა მომხდარიყო...მე ტელეფონის სენსორებზე ავკრიფე მისი

ესპანელი მაფიოზები ●11●

ნელა ჩასვა მანქანაში და უკანა სავარძელზე კომფორტულად მოაწყო.თვითონაც იქვე დაჯდა გოგონას ტანი თავის მკერდზე მიაყრდნობინა და მკლავები მოხვია.ზურგზე უსმევდა ხრლებსა და დამამშვიდებლად ეჩურჩულებოდა მიუხედავად იმისა რომ ნახევრად გათიშული ლიზა მის სიტყვებს

არ შეგიყვარებ.

ლანას სახლის ზღურბლზე ვიდექი და ისვე ვიცინოდი. -აუ კაი წავედი მე თორემ დედაჩემი მომკლავს. -კაი კაი მიდი და გამაგებინე რა საქმეაქ ასეთი. -კაი.

მე შენ და ცხოვრება (თავი 5)

ვუთხარი და ვაკოცე.ვიცოდი მირა რომ მიყურებდა,გონებაში გამიელვა და გამეცინა,რას ვაკეთებდი?ბავშვურად ვაეჭვიანებდი.ასეთი რაღაცეები აქამდე არ მჩვეოდა.თუმცა აქამდე,მირასნაირ ქალსაც არ შევხვედრილვარ,ისეთი გრძნობები რომ გამოეწვია ჩემში,როგორსაც ის იწვევდა..

ბრძოლა (4)

თავი ოდნავ დაუქნია კაცმა და წინ გაუშვა. უხერხულად დაწვა ცალ მხარეს ელენე, მაგრამ მარტოობას ყველაფერი ერჩივნა. თხელი საბანი ბოლომდე გადაიფარა და მამაკაცისგან საპირისპირო მხარეს გადატრიალდა. რომ იცის გვერდით უწევს და მათ შორის ფაქტობრივად არანაირი

გვიყვარდეს...

საკმაო ხნის სიარულის შემდეგ ბრაზი ერთ ფიქრად იკვრება : just love yourself. მეღიმება, უცნაურ შვებას ვგრძნობ... როგორც იტყვიან, რაც არ გკლავს, გაძლიერებს...

ჩემი ცხოვრება შეცვალე 2

გოგონას რომლის დეპრესია უკვე დასასრულს უახლოვდება ცხოვრებას "შარში" გახვევა უხალისებს.. და ეს შარი საკმაოდ სიმპატიურია