პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთორმეტე თავი)

-მამა,შემოდი_თქვა გახარებულმა ანამ და მამა გადაკოცნა,შემდეგ კი კარი დახურა -ბექა,როგორ ხარ?_ფეხზე წამოდგა ლუკა მის დანახვაზე და ბექას მოეხვია -ხომ მშვიდობაა?-ჰკითხა ანამ

მენატრება

მენატრება შენი ნახვა და მე მომკლავს ეს დრო დიდი, მე უშენოდ ვერასოდეს ვერ ვიქნები ასე მშვიდი.რომ ვერ გხედავ, მე ეს ხალხი სულ მიწოდებს მარტო გიჟს,მონატრება, სულ ეს არის ერთადერთი, რაც კი მჭირს. მენატრება შენი ნახვა და მაგიჟებს ეს დრო ნელი, შენს

Walter Eggo (ალტერ ეგო)

გამარჯობა მე უოლტერი ვარ. უოლტერი შელამაზებულად, ისე ალტერს მეძახიან, ალტერ ეგო. ეგო არ ვიცი სადაური გვარია. ღმერთმა ერთი იდიოტი ბიჭის სხეულში ჩამასახლა და აგერ უკვე 45 წელია მიწევს ძალაუნებურად აქ ყოფნა.

ალისებრი გრძნობა

-არ გავყვები ცოლად კაცს, რომლსაც არ ვიცნობ! შეიგნე ეს -დაიღრიალა, ქურთუკი აიღო და სახლიდან გავარდა. ლიზა წიკლაური, გოგონა რომელიც ოცნებებიდან მწარე რეალობამ გამოაკვლია. 16წლის იყო დედა რომ გარდაეცვალა. ძალიან უჭირდა მის გარეშე. არავინ ყავდა მამის

შემთხვევითი პატარძალი (თავი მეოთხე)

სიყვარულზე ბევრი რამ წამიკითხავს,მაგრამ მაინც ვფიქრობ,რომ მისი გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია.ხშირად მიფიქრია ვინ იქნებოდა ის ერთადერთი ადამიანი ვისთან ერთადაც გავატარებდი ახალგაზრდობას შემდეგ კი სიბერის ტკბილ

გარდაცვლილი შემიყვარდა (თავი I)

ნოემბრის ცივი ქარი ქროდა.ქარი ტიტველ ხეებზე შემორჩენილ ფოთლებს წრეზე დაატარებდა.ყველას სადღაც მიეჩქარებოდა,მათ შორის მეც.ძალიან მციოდა,ერთი სული მქონდა სახლში მივსულიყავი და თბილ ლოგინში ჩამერგო თავი,ალბათ მთელი დღე დავიძინებდი.გზად ცხელი ყავა

იწვა იესო ჩალის ბაგაში...

უფალი იშვა, ჩემო პატარავ, ჯერ შენში არა, თავად ბავშვი ხარ, ბედმა შენამდე ბევრი მატარა, და მე არ ვნანობ ისე კარგი ხარ.. უფალი იშვა, ჩემო პატარავ, და როგორც დედამ, ვიცი, იგრძენი,

დამშვიდობება

დედამიწა სამარეს გავდა ვარსკვლავიანი ცის ფონზე , სიკვდილის სუნთქვას აფრქვევდა სიბნელე ღამის , თოვლივით ტრიალებდა ჰაერში ქვიშა , ექოდ ირეკლავდა ფეხის ხმას მთვარე .

ჩემი სასჯელი ხარ (6თავი)

ალექსანდრე ანას შეშინებული დაყურებდა და ვერ ბედავდა შეხებოდა, ვეკო სარკიდან აკვირდებოდა მის რეაქციას -ალექს მაჯებზე დააჭირე ამის დედაც-უყვირა ბოლოს მწყობრიდან გამოსულმა,

ცრემლების პრინცესა ( დასასრული)

- იცი, თათი რა ბედნიერი ვარ, როცა გხხედავთ ოთხივეს ერთად... ამაზე ოცნებაც კი არ შემეძლო... ოცნებაშიც კი ვერ წარმოვიდგენდი ამას... მე, შენ და ჩვენი შვილები... ყოველი წუთი მიხარია, ყოველი დილა და საღამო...