იმაზე მეტად (დეას)

მე შენ მიყვარხარ იმაზე მეტად, ვიდრე დღეს ამას აქ ვინმე ხედავს. "მე გაღიარე ჩემს პირად ღმერთად", ჩემი გული ხომ ამის თქმას ბედავს. მე შენ იმაზე მეტად მჭირდები, ვიდრე დღეს ამას შეიგრძნობ ჩემგან. ჩემო ქალღმერთო, მე შენ გპირდები: "ქარშიც და ომშიც შენთან

მხოლოდ შენთვის.თავი 4.

-შენ არ გესმის,მე გითხარი და გაგაფრთხილე რომ სოფია მთელი ჩემი ცხოვრება არისთქო,მაგრამ კარგად მომისმინე და დაიმახსოვრე თუ სოფია დავკარგე შენ ძალიან გეტკინება,გესმის? ძალიან გეტკინება.

ჩემო ცეცხლივით წმინდავ...

ერთი ლამაზი ქალის,სურნელს მივყვები ისევ,და უკვდავების გავლით გარდავიქმნები მყისვე..სადღაც ანთია ცეცხლი..ღველფი ჩურჩულებს სადღაც სულ არ ეტყობათ ჩელტებს შენი ლოდინით დაღლა..სურნელი მიჰქრის ქარში

ჩემი პროფესია 33_ე, 34_ე და 35_ე თავი ერთად

ასე გაიწელა მამაჩემის საქმეც მეც რამოდენიმე დღეა მამიდაჩემთან ვცხოვრობ. ნორმარულად ვერც ვიძინებ, ვერც ვჭამ თვალწინ მხოლოდ მამაჩემის მომღიმარე სახე მიდგას, როგორ უხაროდა, როდესაც სახლში გვიან დავბრუნდებოდი და თუ ეს

რელიგია და სიყვარული (თავი 5)

უკვე ყოველ დღე უწევდა ნიცას ანდრეას ნახვა. მაგრამ ბოლო წვეთი აღმოჩნდა უნივერსიტეტის ეზოში რო დაინახა. ყურადღება არ მიუქცევია გვერდი აუარა და გზის გაგრძელებას აპირებდა ხელში რომ წვდა.ღმერთო როგორ უნდოდა ჩახუტებოდა

დედი შენს საფლავზე მოვალ ფეხაკრეფით

დედი შენს საფლავზე მოვალ ფეხაკრეფით,რომ არ დავურღვიო შენს სულს ის სიმშვიდე,ჩუმად დაგიტირებ, ჩუმად მოგიყვები,როგორ გამიჭირდა როგორ ვერ ვიდიდე. როგორ შემიყვარეს, როგორ მიმატოვეს,როგორ ვიტირე და, როგორ გავიღიმე,

ბნელი სამეფოს ლორდი (თავი 3)

-რენეე -ხელი ჩამკიდა და საწოლისკენ წამიყვანა. ხელი მკრა და მეც საწოლზე დავვარდი. ზევიდან მომექცა, მე ხმა ჩამივარდა. ვერ მივხვდი უცებ რამოხდა, ის ჩემსკენ მოიწევდა ტუჩები ჩემ ყურთან მოიტანა.-გაებიი დემონო -უცებ წამოდგა და ოთახიდან

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი პირველი)

იმ საღამოს ალტრუისტები გამარჯვების აღსანიშნავად წვეულებას აწყობდნენ,კარდინალე შვილის გარეშე კი რა კარდინალეა,ხოდა ამ მშვენიერ დღეს უძღებმა შვილმა სახლი დატოვა, დადიოდა ჭორები,რომ სებასტიანთან იჩხუბა, როზალი შეუყვარდა და ამიტომ გაიქცნენ,მე კი ვფიქრობ

პირობა 11 თავი

- სად იყავი მთელი ერთი კვირა? _ ყვირილით შეჰყვა კაბინეტში ლაშხს ლიჩელი. - ნუ ყვირი, ფიქრი მჭირდებოდა. _ მშვიდი ხმით ამბობს გოგო, ჩანთას იხსნის და თავის ადგილს იკავებს.

სხვა დანარჩენი.. არ გვინდა

ფეთქავს გული ძგერს ისე როგორც მაღვიძარა დაცემული დღე გუშინ, კვლავ ფეხზე წამომდგარა დგახარ ჩემს წინ შენ, იცი?! უკვე არ გელოდი, ისევ გაშლის ფრთებს შენთვის ტურფა ანგელოზი..