სახლი (სრულად)

წლები იყო გასული ისევ რომ გაიგეს ნაცნობი, მხიარული გოგოს კისკისი. სახლში გიჟივით შევარდა და მონატრებული კედლები მოათვალიერა.-როგორ მომენტა ჩემი სახლიი… -ისეთი თბილი ხმით თქვა სახლიც გათბა.-მონატრება მერე ნახე იმ შენს

ჩემი პროფესია

ამ პიესაში მოსალოდნელი არაფერი ხდება. აქ ყველაფერი მოულოდნელია. აქ იმასაც კი ვერ ხვდებით, როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი ხდებოდეს. ეს არის არეულ-დარეული, ტვინისამრევი, სიუჟეტირად, სტილისტურად, ენობრივადაც კი.

ჩემი ბიოქიმია

კარგია, მე ისეთი მაინც მყავს ვინმე, ვისაც ცოტა ხანს მაინც ვემახსოვრები, მაგრამ მან რა ქნას, ვინც ეული დაიარება ამ უკიდეგანო ებაში და არც არავინ ჰყავს მომგონებელი, ერთი ჭიქა შესანდობარი რომ მაინც შესვას.მოკლედ, ვფიქრობდი სიკვდილ-სიცოცხლის

მთვარეული (თავი 4)

ძლივს შენარჩუნებული ძალით ფეხზე დგომას ვცდილობდი. ფაქტია, ის მე მთელი ჩემი ემოციით მგრძნობდა და კარგად შეეძლო ამის სათავისოდ გამოყენება, რაც მის მომდევნო მოქმედებაში შესანიშნავად გამოჩნდა.

გამოიდარებს (თავი 2)

სიყვარულზე შენი და ჩემი აზრები აშკარად არ ემთხვევა ერთმანეთს სიყვარული იშვიათადაა ბედნიერებისა და სინათლის მომტანი ხშირ შემთხვევაში კი ცალმხრივი, გულის გამტეხი და იმედების გამაცრუებელია.

მე და ის(თავი 1)

და კიდევ ერთხელ გიბრუნდებათ თქვენი ძალით მწერალი. მწერალი რომელიც მუდმივად თავის ბედნიერებასა და უბედურებაზე და თავის გრძნობებზე თუ შეგრძნებებზე წერს. მწერალი რომელსაც არ ადარდებს ვინ რას იტყვის მასზე და რომელიც მხოლოდ მაშინ წერს როცა ყველანაირი

მთვარეული (თავი 3)

საკმაოდ ბნელოდა, როცა სახლისკენ აღმართს ავუყევი, ჩანთიდან გასაღები ამოვიღე და მთავარ შესასვლელ კართან შევჩერდი, რა დროსაც უკნიდან ვიღაც ამომიდგა. შიშისაგან ადგილზე გავშეშდი.

ვარდის ფურცლების ეკლესიაში

ცელქობს ნიავი.. თვეა ვარდების.. თვეა ვარდების და აღმაფრენის.. უსკრულის პირას, სადაც ვვარდებით ვარდების ფეთქვამ მიბოძა ფრთები..

შეშლილი მერი "მეოთხე თავი"

დანიელის ტირანული მმართველობით დაღლილი მერი ცდილობს თავის უფროსს ადგილი მიუჩინოს და სამსახურიდან წამოვიდეს. სიტუაცია წამში შეიცვალა.როდესაც დანიელი სიყვარულში გამოუტყდა..

გამოიდარებს (თავი 1)

დედა და მამა 20 წლის ასაკში დავკარგე ამან უდიდესი დარტყმა მომაყენა აღარ ვიცოდი ცხოვრება როგორ გამეგრძელებინა,სუიციდურმა ფიქრებმა შემომიტიეს,თავს ვეღარ ვერეოდი ფიქრები მჭამდნენ...შინაგანად და ფიზიკურად გავნადგურდი აღარავინ დამრჩა,