ცხოვრებავ, მეხუმრები ხო? (თავი 5)

დავსახე გეგმა რომ უცბად გავქცეულიყავი. მუტანტს ხელზე ვუკბენდი, ის გამიშვებდა, მე კი გავიქცეოდი და ჰოი თავისუფლებავ, მე მოვდივარ. მოქმედება როდესაც დავიწყე და მუტანტს ვუკმინე, მოსალოდნელმა ხელის გაშვებამაც არ დააყოვნა, თუმცა...

მთვარეული (თავი 2)

დილას ჩეხეთის რესპუბლიკაში გავიღვიძე. ვერ ვიჯერებდი, რომ ჩემი ოცნების ქალაქში - პრაღაში ვიყავი და ცხოვრების ნულიდან დაწყებას, სწორედ რომ აქ ვაპირებდი. სასტუმრო, რომელშიც დავბინავდი ქალაქის ცენტრში მდებარეობს,

წამი ოცნების გარეთ

ჩაკარგულ ნისლში თოვლად ცვივა ნამქერი ფერფლის მე ვერც კი ვიგებ ყოვლად თოვს თუ ფიფქია ცრემლის ეცემა ცისფერ ნისლში გაყინულ მიწას ფერფლი ისე ეცემა ჩემში ბრძოლა და ჟინი ძველი

ჰერი, ჰერი ბედნიერებისკენ (თავი 1)

რა არის ცხოვრება? ან საერთოდ რისთვის, ვისთვის ვცხოვრობთ? ალბათ ყველა ადამიანს განსხვავებული პასუხი ექნება ამ კითხვაზე. ინდივიდუალურია , მაგრამ აი რას გეტყვით! სულაც არ ვფიქრობ,

ძმები (თავი 15)

-გისმენთ?-გაბრიელ, შვილო, ნაზი ვარ ქვედა სართულიდან. -დიახ, გისმენთ ნაზი დეიდა. -შვილო ხომ კარგად ხართ? ხომ მშვიდობაა ჩვენ თავს? ისეთი ხმაური იყო შემეშინდა.

მთვარეული (თავი 1)

თავს ვეღარ ვერევი, თვალებიდან ცრემლები მცვივა. გონებაში ერთად გატარებული თითოეული დღე ფილმის კადრებივით მიტრიალებს. ვხვდები, რომ ესმას გარეშე გამიჭირდება, მაგრამ ვცდილობ არ შევიმჩნიო.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მესამე ნაწილი 8 თავი.

-წყნარად და მშვიდად გამომყვი. -ხელი გამიშვი ჩემი რეისი სადაცაა აფრინდება.მკაცრი იყო ანასტასია მაგრამ მამაკაცმა ხელი ისე მტკივნეულად მოუჭირა მკლავზე ტკივილისგან

დილა უშენოდ

ამაზე დიდი ტკივილი, აღარ არსებობს ქვეყნად. შენი სიცოცხლე სხვის გვერდით, ბედნიერებას ხედავს. არ გაიმეტებს შენთვის მოკითხვას მისთვის? ყველაფერს დათმობს.

ეს ხაფანგია პატარავ..! #7

-მიკა რა კითხვებია?-ვიძახი გაღიზიანებული და ვცდილობ ჩემი მღელვარება დავფარო-არვიცი სტასია.. აღარაფერი არ ვიცი. ძალიან უცნაურად იქცევი, შენ ასეთი ქცევა არ გჩვევია. მითხარი, რახდება შენს თავს და იქნებ დაგეხმარო-თვალებში ვუყურებდი

წინანდელზე მეტად!

ყველასა და ყველაფერზე მეტად მიყვარდა. ვერც კი წარმომედგინა ამხელა სიყვარული თუ შესაძლებელი იყო. ყოველ შემთხვევაში არ მეგონა თუ ჩემს თავში ვიპოვიდი ამხელა გრძნობას. მხოლოდ მე ვიცოდი როგორი იყო. როდის სტკიოდა, როდის უხაროდა