უშენობა კლავს!(სრულად)

მარიამ ბერიძე პატარაობიდანვე ძალიან კეთილი და საყვარელი იყო,მაგრამ ამავე დროს ისეთი გიჟი რომ ყოველთვის ახერხებდა მის ირგვლივ მხიარული გარემოს შექმნას. მის გვერდით იშვიათად მოიწყენდით. ორი ძმა ყავდა და ერთი და. ნიცა,მარიამის პატარა დაა, 15 წლის.

ჩემი ანგელოზი 1

ამ სახლის ერთადერთი სიხარული ანა მომავალი სტუდენტი იყო, წარმატებით ჩააბარა ეროვნული გამოცდები, თუმცა ოჯახისაგან განსხვავებით მას დიდად არ გახარებია, რადგან კარგად იცოდა, რომ ამის საშუალება არ ჰქონდათ. ერთი პერიოდი ისიც კი იფიქრა, რომ არ ჩააბარებდა

ნერვოზი თუ ნევროზი?(თავი 2)

მეორე დღე მშვიდად დაიწყო. კონფერენციას დაესწრო. მთელი დღე იქ იყო. ჯდომისგან უკანალი დაუბრტყელდა. ერთი სული ჰქონდა როდის მივიდოდა სასტუმროში და ამ ფორმალურ ტანსაცმელს მოიშორებდა. 7 საათზე დაბრუნდა ნომერში. სპორტული შავი შარვალი და ასეთივე კაპიშონიანი

პოეტზე შეყვარებული

ღამე მესტუმრა და სევდა მორეული ისევ გელოდები.. ჩემი მეც უნდა ვთქვა თორემ გამისკდება გული დარდიანი ფიქრებს თავს ვერ ვუყრი, თვალებდახუჭული იმ წამს ველოდებ... როდის მაღიარებ...

სასიკვდილოდ ლამაზი. #1

თეთრ ზეწარში გახვეული გოგონა, წრიალებდა საწოლში და სასიამოვნო ბგერებს გამოსცემდა. როგორც იქნა ინება თვალების გახელა. მუქი წაბლისფერი თმა, რომელიც სახეზე ჰქონდა უწესრიგოდ დაყრილი გადაიწია და მოშიშვლებული მკერდი თეთრი მატერიით დაიფარა.

განქორწინებულის დღიური (თავი 1)

შემდეგ პირველ ღამეზე მეფიქრება. მახო, ჩემი მეუღლე. ისიც მახსოვს არც ისე დიდი ხნის შემდეგ როგორ შეაფასა მომხდარი, გოგო იმას უნდა გაყვეს ცოლად, ვისთანაც პირველად იწვაო და მეცინება. აი, თურმე „კოზირი“...

მე და ის(თავი 3)

და აი ჩამოვედი თბილისში, იმ ქალაქში, რომელშიც დაბადებიდან ვცხოვრობ ანუ უკვე 16 წელია. ძალიან გამიკვირდა ის, რომ უკვე აგვისტოს დასაწყისში ვერანაირი სიცხე ვიგრძენი ამ დახუთულ ქალაქში. სახლში მისვლისთანავე ჩემი საყვარელი და უზომოდ მშრომელი ბებია,

აქ.. ჩემთან..

მოდი აქ! მოდი! მომახავერდე.. შემომიშუქე ბროლი-ფიქალი მე შენზე ფიქრში ისე გავერთე, ჩემთან მოსული ვეღარ გიცანი.. ჯერ არ გასულა ათასი წელი, მე მაინც გეძებ, მოდი! გეძახი! პირველ პაემნის ადგილას ველი, მთვარს შუქჩრდილქვეს გრძნობის შეძახილს..

პარალელურ დროს (სრულად)

უჩვეულოდ თენდება დილა, სახეზე მთელი ღამის გამოვლილი ერთფეროვანი გამომეტყველება ირხევა, იცვლება და დაღლილად გახელილი თვალები ეპყრობა სარკმელს რომლისგანაც შემომავალი მზის სხივები შემაწუხებლად მოქმედებს გადაღლილ ნერვებზე, მეორე მხარეზე გადაბრუნებით

ჩემი პროფესია თავი 31 ,,შეხვედრა რვა წლის შემდეგ"

რა არის ბოროტება? ადამიანები ამას გამიჯნულად სჩადიან თუ, ეს ყველაფერი წინასწარ არის დაგეგმილი. შვილს ართმევენ დედას, რადგან მას ჯამრთელობის პრობლემა აქვს. მოსამართლე, იღებს ისეთ გადაწყვეტლებას, რაც შეიძლება ადამიანის ცხოვრებაზე საბედისწერო