ჩაკეტილი სივრცე 17 თავი

ვაჩეს მოულოდნელმა სტუმრობამ ძალიან გაგვახარა მე და ნიცა. განსაკუთრებით კი ნიცა, რადგან ძალიან მონატრებული ჰყავდა ბიძა. -ნეტა იცოდე როგორ მომენატრე ჩემო პატარა- გატაცებით უთხრა ვაჩემ როცა ხელში აიყვანა და ლოყები დაუკოცნა. მაშინვე თვალები აუწყლიანდა

ანო ბურდული

-უსამართლო ლექტორი.- დავეჯღანე და არ შევიმჩნია, როგორ გამახარა მისმა დანახვამ. -ბავშვს ემსგავსები.- გამიღიმა -ბავშვი ვარ, პატივცემულო. -მორჩი რაა ანო. მოდი ლექციაზე. -თუ ასე მოგენატრეთ მოვალ. -უშენოდ ლექციები არ ტარდება.- გადაიხარხარა... -მიყვარს,

ჩუმად ვარ ისევ

მენატრები და ჩუმად ვარ ისევ, მინდა ეს გრძნობა დავმარხო ძირ-ფესვ, მენატრები და გიყურებ ისევ, სიცარიელეს ფიქრებით ვივსებ...

ხარება

"ნუ გეშინინ, მარიამ, რამეთუ ჰპოვე მადლი წინაშე ღმრთისაჲ და მეუფებდეს სახლსა ზედა იაკობისსა საუკუნოდ და სუფევისა მისისაჲ არა იყოს დასასრულ“.

ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მეექვსე)

ცამეტი იანვრის დილას, სვანეთმა თეთრი კაბა შეისწორა და ფიფქები დაამატა ისედაც უზარმაზარ კალთებს, ბარდნიდა ლამაზად, დასვრილ თოვს ახალი ქათქათა ფიფქები ემატებოდა და ისევ ისეთ სპეტაკს ხდიდა როგორც თავიდან. გარიჟრაჟი ნელ ნელა განათდა და მზეც შორიდან

ყველა’ფერი (I)

სამშობლოში დაბრუნებული, აეროპორტიდან გამოსული მიწის დაკოცვნისგან ბიძაშვილის დანახვამ შეაკავა, ეგეც იმიტომ, რომ მთელი ცხოვრება დასცინებდა. - გიგი! - ნენეკო დაბრუნებულა! რაო, ახვლედიანების პრინცესა ჩამობრწყინდა სამშობლოში?! როგორ მომენატრე, გოგო! -

ღმერთი

ცაზე მასკის ჰომალდი მიცურავს იმიტორო ასე მინდა მე და მასკს ჰგონია რო ღმერთია იმიტორო ასე უნდა ღმერთს და ეშმაკი გამანადგურებს იმიტორო ასე მინდა მე

აღარ ვიცი რას ვეწიო

აღარ ვიცი რას ვეწიო, რას დავადგა ცა და მთვარე, შენი ტრფობით მომღიმარემ მერამდენე ცრემლი ვღვარე..

IL NOSTRO MONDO (სრულად)

,,დედაქალაქმა იხილა სასწაული. კიდევ ერთხელ აღსრულდა სიყვარული.ხილული გახდა მისი ტკბილ-მწარე ნაყოფი. იპოვა,თავისი სამყარო იპოვა!"

ვარდისფერი ქალბატონი (pink lady 6)

-პირველად რომ გნახე იმ დღიდან -გასაუბრების დღიდან -ნწ არა -ამბობს და ცერა თითს ლოყაზე მისვამს -რასაკეთებ? -კრემს გაშორებ- მეუბნება და კრემიან თითს მაჩვენებს რომელსაც შემდეგ პირისკენ მიაქანებს-გემრიელი ხარ