ყველა'ფერი(თავი 5)

შეიძლება ითქვას ეს ყველაზე ბედნიერი დღე იყო ფილფანის ცხოვრებსში.როგორც იქნა,მოარჯულა ეს ალქაჯი.მე კი ვუყურებდი ამ სანახაობას და თვალები ცრემლით მევსებოდა.არა!მე არ ვარ ეკუნა,მე "სული"ვარ რომელიც მხოლოდ შეყვარებული

ჩემი წილი ბედნიერება

ის ადამიანები ვინც ჩვენს იორგვლივ ტრიალებენ, ზოგი კარგი და ზოგიც ცუდი გვაყალიბებს ჩვენ როგორც პიროვნებებს, მაგრამ ჩვენზეა დამოკიდებული მედლის რომელ მხარეს მივანიჭებთ პრივილეგიას.

გთხოვთ ქალბატონო

გთხოვთ ქალბატონო მასწავლეთ სიყვარული თორემ დავიტანჯე შავ-თეთრ სამყაროში გთხოვთ ქალბატონო მასწავლეთ სიბრალური თორემ ცხოვრებისგან დავრჩი განსწავლული

მთის წყარო

არაფერი ცოდვა არ მიქნია ჩემს სიცოცხლეში. ვერც ერთი სულიერი, თუნდ უსულო, ჩემს ცოდვას, ჩემს სიავეს ვერ იტყვის. ღმერთს ესე დაუწესებივარ: უნდა ვიდინო, ვიდინო; ყველამ ჩემით უნდა მოიკლას წყურვილი. გახურებულს ზაფხულის დღეში რამდენი ნადირი მოდის, სვამს ჩემს

ერთადერთი? ( I თავი )

დიდი ხანი ვფიქრბდი საიდან დამეწყო ამ ისტორიის მოყოლა. ზუსტად ჯერ კიდევ ვერ გადავწყვიტე, მაგრამ იმდენად მინდა გაგიზიაროთ, რომ დავიწყებ და რაც იქნება იქნება. ბოლოს თქვენ გადაწყვიტეთ რამდენად კარგი დაწყება გამომივიდა.

„მდაჰ“ (თავი 3)

- რა ხდება მაშო? - აბა საიდან უნდა ვიცოდე? - რა ხდებააა - ეს ჯელტმელი უკვე ნერვებს მაწიწკნის.. - რანაირად ახერხებს.. - კარგი შემოდი მალე თორემ მეშინია.

ეს ხაფანგია პატარავ..! #4

ოთახი ვნებითაა სავსე და ერთმანეთის სურვილით ანთებული ორო ადამიანის სხეულით რომელთაც აღარ შეუძლიათ გრძნობების დამალვა და აღარც აპირებენ ამას, მათ ერთმანეთი უყვართ, ერთმანეთი არსებობისთვის სჭირდებათ...

წარსული,აწმყო,მერე?

წარსულზე ვისაუბრებ.... მაგრამ.... მადლიერებით დავივიწყო ის? ეს როგორ?! მასწავლეთ ,,კეთილო’’ ხალხო,როგორ დავივიწყო წარსული მადლიერებით,წარსული რომელმაც მთელი ჩემი არსება მოშხამა და გაანადგურა

სხვისი შვილები (VIII)

იმაზე მეტს ნიშნავდა ეს ანოსთვის, ვიდრე დემეტრე ოდესმე წარმოიდგენდა. მთელი არსებით იგრძნო ანოს პატარა ხელები როგორ შემოეჭდო კისერზე და სიამოვნების ტალღამ დაუარა მთელ სხეულში ყელზე ანოს თბილი ტუჩების შეხებაზე. -არ ვარ კარგად, მაგრამ მალე ვიქნები. -

შენ.

უკვე რამდენიმე თვეა მალულად ვეტრფი ჩემს სიყვარულს... შენ რომ არც ერთხელ არ შეგიმჩნევია. ყოველთვის მეშინოდა, რომ შევხვდებოდი მას და ის ვერ იგრძნობდა ჩემს არსებას. უკვე რამდენიმე თვეა, რაც საკუთარ თავს