სულს რომ გიალებს

ნეტა რა ჰქვია გრძნობას გერქვას პოეტი?! შენი რითმების იწვოდე ალში ფერფლად გცეული შენი სხეული

ჩემნაირი (თავი 7)

-მზად ხარ პირობის შესასრულებლად -რომელი პირობის გააჩნია -იზრუნო ჩემზე ცხრა თვის განმავლობაში რომ ყველაფერმა გართულებების გარეშე ჩაიაროს -ნებას თუ მომცემ მთელი ცხოვრების განმავლობაში ვიზრუნებ შენზე და არამარტო

პოეტი

ნეტავ რა გრძნობაა გერქვას პოეტი?! ჩაძირულიყო ლექსების ზღვაში, მხოლოდ ლექსები გათრობდნენ ღამით, შენი რითმები იწვოდნენ ალით.

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 7)

ბაკურმა მორიდებით შემოაბიჯა კაბინეტში. ირაკლის მოპირდაპირედ ჩაჯდა სავარძელში და დაელოდა საუბრის წამოწყებას. -კიდევ ერთხელ გამარჯობა ბაკურ. -შეგიძლია ბაკუ დამიძახო. გუგასთვის ძვირფასი ადამიანი, ჩემთვისაც ძვირფასია. -მადლობა ბაკუ. პირველ

ყველა’ფერი ( სრულად )

იმის მიუხედავად, რომ წარმოშობით აჭარელი არ იყო, უამრავი მიზეზის გამო ცხოვრობდა ზღვისპირეთში, კერძოდ, ბათუმში. ამ წუთას ზუსტადაც, რომ ერთ-ერთი მიზეზთაგან გამომდინარე სარკეში საკუთარ ანარეკლს უმზერდა და თავს უბედნიერესად გრძნობდა.

ახალ წელს

ახალს წელს ისევ ველი შენს სიტყვებს, შენ გელი ისევ, შენს ჩანაფიქრებს. თორმეტზე გადასულ ნაისრალ ხილვებს ვითვლი და ისევ შენ ჩაგიფიქრებ. ახალს წელს ისევ გელი შენ, ისევ…

სხეულის ტანჯვა

გადის დრო და წლები ისევ არაფერს მმატებს შავი ღრუბლები მზეს ფარავს და სხივი მომწყურდა, ტკივილისაგან ვიტანჯები, ვუყურებ თვალებს ოქროს ზოდები თითქოს კლდიდან თვითონ მოცურდა

ნენე (14)

-იცით, ცოტა ტრაგიკული ბავშვობა მქონდა. მამა და დედა გარდამეცვალა ძალიან პატარა ასაკში. მშობლების გარეშე ვიზრდებოდი. ბიძამ გამზარდა, მე და ჩემი ძმა. ძალიან ტრავმულია ჩემთვის იმ პერიოდის გახსენება. რამდენიმე დღის წინ ძმაც გარდამეცვალა-მთელ ტანში

ჩემნაირი (თავი 6)

-მეთე რას აკეთებ?-ახლად გაღვიძებული მაშინვე ვეკითხები როგორც კი ჩემოდანს ვხედავ -ბარგს ვალაგებ-ამბობს და აგრძელებს ტანსაცმლის ჩალაგებას -ეგ ისედაც შევნიშნე მაგრამ რატომ ალაგებ? -მივდივარ-მოკლედ მიჭრის და ვხვდები რომ ერთ დღეს მისი სიტყვა

წარსულზე სინანული

შენ ჩემს გულში ხარ დღეცა და ღამეც, მოგონებებად შენს გულში ვრჩები, ისრის ნატყორცნი იარა გმინავს, შენთან ნატრფობი გულმკერდი გელის.