პარანორმალური. 12

- რა ჯანდაბაა? ღამის ორი საათია, ნორმალურ ხალხს ამ დროს ძინავს - დაიწყო წუწუნი ბიჭმა და კომფორტულად მოთავსდა საწოლზე. -დილან - ჩურჩულებს გოგო და ცდილობს დამშვიდებას - ოთახში ვიღაც დადის.***ჩარლი დედასთან ერთად , მამის სახლში გადადის საცხოვრებლად.

შენ დაგიტოვებ ყველაზე ლამაზს

შენ დაგიტოვებ ყველაზე ლამაზს, ყველაზე ძვირფასს რაც გამაჩნია. ჩემს ფიქრებს, დარდებს, ჭადრების ფოთლებს, სიჩუმეს, წვიმას, ზაფხულის ქარებს,

შენ ხარ ჩემი ცხოვრება

ჩემი ცხოვრება ხომ შენ ხარ, ჩემი სიყვარულის ფერი. შენთვის წყნარად, მარტო წევხარ, მე კი შენს ფანჯრებთან ვმღერი. ჩემი ცხოვრება ხომ შენ ხარ, დღეს ხომ მე მხოლოდ შენ გნატრობ. მე შენ გეტყვი ცოტა ვერ ვარ, ალბათ ჩემს ლექსებსაც ატყობ.მე ვარ ზღვასთან ახლოს

მარადისობის მარწუხებში

ან ძალიან უნდა მიხაროდეს ან ძალიან მწყინდეს... ან უბედნიერესი ვიყო ან კი ამქვეყნად ჩემზე უბედური არვინ მეგულებოდეს... რთულია ასეთი ყოფაა, ძალზე რთული... სრულიად მარტო ვდგავარ ცოდვათა მორევის წინაშე, რომელსაც ჩემი ჩათრევა უნდა...

წარსულის კვალდაკვალ თავი 31

ჩემთან გამორბოდი? დაუშვი იარაღი და ისევ ისე ვიყოთ ერთად.აქედან წავალთ და ბედნიერები ვიქნებით. -ჩვენ ბედნიერება არ გვეღირსება. ჩვენ უბედურებისთვის გავჩნდით. მხოლოდ ეს შეგვიძლია..- შეშლილივით აუტყდა სიცილი სესილის,მერე კი მას გასროლაც მიაყოლა,ორი

ზუსტად ისაა რასაც ველოდი (4)

საოცრად დამღალა ამ ადგილმა, იმედი მაქვს როუზი ცუდ შეფასებას არ დამიწერს, ყველანაირად ვცდილობ რომ მას თავი მოვაწონო, თუმცა სანამ აქედან არ წავალთ ეს არ გამოვა.

არავინაა იდეალური

ერთერთი დიდი პრობლემა ოცდამეერთე საუკუნეში, რომელიც ყველას აწუხებს, ვიმსჯელოთ ერთად. ასევე ჩემთვის ძალიან საინტერესო იქნება თქვენი აზრიც,და გახსოვდეთ რომ "არავინაა იდიალური"

სიყვარული უსიყვარულოდ {14}

_ჩემი ბრალია ... ყველაფერი ჩემი ბრალია ჩემი ოჯახის და იმათი უბედურებების . მაგათი ტყუილების და ჩემი უუნარობის. ვერ დაგიცავი, ვერც გიპოვნე, ვერაფერი გავაკეთე საერთოდ ვერაფერი შევძელი . უძლურებისგან ვგიჟდები მარიამ ... შენთვის ისევ ვერაფერს ვაკეთებ

სიყვარული თუ ვირუსია ის მე გადამაქვს

უსიყვარულოდ ეგ სურვილიც ყველგან გაგიშვებს, რომ დაიმატო თვალში ერთი დოზა ნაცარი, სადაც გზებია და არცერთი აღარ განიშნებს, რომელ ბილიკზე შემოგხვდება ისევ ტაძარი.

შეშლილი ქალაქი

ღამდება და ისევ იდუმალებით მოცული სიბნელე ეცემა ნაცრისფერ ქალაქს ოდესღაც სიცოცხლით სავსეს ახლა კი სრულიად ჩამქრალს,აქ ვეღარ ნახავთ მომღიმარ სახეებს აქ საერთოდ სახეებს ვეღარ ნახავთ აქ ხომ სიყალბე მეფეობს აქ ხომ...