სიკვდილთან ახლოს... (თავი 4)

-აუ ბიჭო, რა ვიფიქრე იცი, მოდი თავზე დიდი ტატუ გაიკეთე, თმის იმიტაციის პონტში რა_სიცილს ძლივს იკავებდა რატი. რაც ნუცამ დაავადების შიში დამაძლევინა ხასიათი გამომიკეთდა და ჩემი ძმა ხუმრობებს არ მაკლებდა, ხვდებოდა წყენის ნაცვლად მამხიარულებდა

საუკუნო სიყვარული.თავი 12.

-სესილი მე თუ დავრჩები,უნდა შეიცვალოს მთელი ჩემი ცხოვრება.ახლა მე გეკითხები,შენ რას გააკეთებდი ჩემთვის მე რომ იგივე სიტუაციაში ვიყო.არ ფიქრობ,რომ მე და შენ,ჩვენ ორმა უნდა ვისაუბროთ?

პარანორმალური. 11

- რა ჯანდაბაა? ღამის ორი საათია, ნორმალურ ხალხს ამ დროს ძინავს - დაიწყო წუწუნი ბიჭმა და კომფორტულად მოთავსდა საწოლზე.-დილან - ჩურჩულებს გოგო და ცდილობს დამშვიდებას - ოთახში ვიღაც დადის

წყვიადი, რომელიც მე შთავაგონე...

გქონიათ ოდესმე შეგრძნება რომ დრო მიდის, თქვენ კი უკან ხართ? გქონიათ ოდესმე ფიქრი იმისა რომ ვინც გეგონათ, ის აღარ ხართ?მე კი მეგონა ცხოვრება მთავრდება სწორ გზას მივყავართ წვიადში,შევცქერი

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (6)

-ჩემი შეყვარებული თხოვდება- თქვა და ცრემლიანი თვალებით ჯერ მე შემომხედა შემდეგ კი დედამისს, ვიგრძენი როგორ უცახცახებდა ხელი და როგორ უჭირდა სუნთქვა მაგრამ მაინც იღიმოდა, მიუხედავად ცრემლებისა, მაინც იღიმოდა.

Showmance

სიცილ-ყვირილიდან ახლა თითქმის ჩურჩულზე გადავედით. ის თვალებში მიყურებდა, მისი დიდი წაბლისფერი თვალების და ლამაზად მოყვანილი ტუჩების ყურებით ისე გავერთე ძლივს ამოვილაპარაკე.-კარი დახურე თუ შეიძლება

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 15)

„არ დავიწყებ ჩემთვის რას ნიშნავ და რა ადგილი გიკავია ჩემს ცხოვრებაში, მაბრაზებს შენი არაპროგნოზირებადი საქციელები. თაკო მთვრალი დამადგა სახლში, რაღაც სისულელეები დამიწყო, იმ ღამეს ჩემთან დარჩა ეს იყო

სევდათა მუზეუმი[ნაწილი 4]

ახლა უკვე სახლში ვარ. მოვიცალე,ან უბრალოდ გამახსენდა ყველაფერი გვერდზე გადავდე და ახლა მე ვზივარ კომპიუტერის წინ და ხელებს კლავიატურაზე რუტინული მოძრაობით ვაწკაპუნებ.

ნუთუ შეგიყვარდა? (სრულად)

-ნუთუ შეგიყვარდი? უცბად მოშორდა ქალის ბაგეებს და მწვანეებში ჩააშტერდა-საიდან მოიტანე?-ხო მართალი ხარ! გაუღიმა და საწოლი დატოვა, იწვა გახევებული გეგეშიძე ჭერს მიშტერებოდა და თავში მხოლოდდამხოლოდ

ყინვას გაიმეტებს ზეცა

ყინვას გაიმეტებს ზეცა ფოთლებს შევაგროვებ ჭადრის,ისევ შემოვირბენ შენთან,როგორც ყვავილობა ატმის.უკვე აზრი არ აქვს სუნთქვას,როგორც გამჭვირვალე ჩადრის, გეტყვი რაც არავის უთქვამს,სანამ მზე ჯერ კიდევ ჩადის.