მოვალ ჩაგხედავ ლამაზ თვალებში

მოვალ ჩაგხედავ ლამაზ თვალებში და შენს თბილ ხელებს გულში ჩავიკრავ მოგეფერები და ჩუმად გეტყვი შენს ნახვას სხვასთან ვეღარ ავიტან სიყვარული რაგვარია მეხია და თავზარია სიხარულის გზებით მოდის

Deadly love (საცდელი თავი)

ბევრმა სმამ ჭკუიდან გადამიყვანა და აივანზე გავედი. ღრმად ჩავისუნთქე თბილისის კვამლით სავსე ჰაერი და ხედს მივაჩერდი. ამ ყველაფერს კიდევ ვიღაცის მჭიდროდ მოხვეული თბილი ხელები დაემატა.

გამორჩეული (ნაწილი პირველი)

- ალბათ ტიპური ძილისგუდა- ღიმილით უპასუხა ირაკლიმ ძმაკაცს ისე რომ ტელეფონიდან თავი არ ამოუყვია - შენ რომ ვინმეს ძილზე რამეს იტყვი, გაიცინა დავითმა, ისე რა ბედი გაქვს , სადაც არ უნდა წახვიდე ყველგან საინტერესო გოგოები გახვევია, აბა ჩემთან ახალგაზრდა

შენი დანახვა მიყვარს

შენი დანახვა მიყვარს, შენი ღიმილი კარგო. მე შენი სახე მიყვარს, მე შენ მიყვარხარ მარტო. შენი თითები მიყვარს, სულაც არავის მსგავსი. მე შენი ცხვირი მიყვარს, შენ ხარ სიცოცხლის არსი. შენი თვალები მიყვარს, ყველაზე მშვენიერი. იცი? მე შენით მუდამ, მუდამ

39 ნაბიჯი(თავი I)

არის ხოლმე წამები, რომლებსაც უამრავჯერ ვიმეორებ გონებაში, წარმოვიდგენ, ხორცს ვასხამ, რომ არ დამავიწყდეს, რომ იმ აღტაცებამ არასდროს გამიაროს, რაც დროის იმ მონაკვეთში მქონდა. თუმცა ისინი ნელ-ნელა ფერმკრთალდებიან და რამდენიმე თვეში მათგან აღარაფერი

მე,შენ და გალაკტიონი (დასასრული)

-რა და მანონის დაურეკე,მეჯავარის კაბა აირჩიოს,მე და შენ კი წავალთ და გალაკტიონი ლექსებს წავიკითხავთ,იმიტომ რომ სულ პირველად შენს თვალებს ფხიზელმა მისი წყალობით შევეჩეხე.

ჩვენი ამბავი (თავი I)

სიტყვებს...-გამიკვირდა,რომ არ გამაწყვეტინა,და ინტერესით ისმენდა ჩემს სიტყვებს,ვხვდებოდი,რომ დაძაბული იყო,ვხვდებოდი უჭირდა საუბრის დაწყება და იმასაც კარგად მივხვდი სულაც არ სიამოვნებდა ახლა აქ და ამ სიტუაციაში ყოფნა.....

თვალგახელილმა გაყინული გულით სული გავყიდე

ზღაპარს მოგიყვები, ლექსებს წაგიკითხავ, გიმღერებ რამეს, ოღონდ არ დამტოვო, ოღონდ არ წახვიდე, ვლოცულობ ღამე. გული ხომ გაჩუქე, სულსაც ამოვიღებ, თენდება მაინც. სხვა სხვას რას გთავაზობს, სხვამ რითი მოგხიბლა? ვერ ხვდება ქალი.

კოცნის ვალი (10)

-სოფი...-ჩემი სახელი ჩუმად და სასიამოვნო ხმით წარმოთქვა და მეც მიუხედავად ყველაფრისა, სმენად ვიქეცი, მის თვალებს მიშტერებული. -რა იყო?-მოუთმენლად ვკითხე და ჩემს სულსწრაფობაზე ჩაეღიმა. მისმა ღიმილმა ჩემიც გამოიწვია და გამოვიდა, რომ შევრიგდით. -ნუ

წარსულმა იცის...

ალბათ, ბევრი მიზეზი არსებობს, რის გამოც შეიძლება ადამიანმა გაბედოს და ხელში კალამი აიღოს. მე მაინც მგონია, ფაქიზი სულის ადამიანი მაშნ იწყებს წერას, როცა ირგვლივ არსებული უსამართლო ცხოვრება აფორიაქებს,სტკივა, განიცდის და სულს ისე უმძიმებს, რომ