როშკის ბილიკზე

ბილიკზე მიმავალი მგზავრი ცხენის ფლოქვების თქარუნმა გამოაფხიზლა, უკან მოიხედა და ბილიკიდა გადახტა: თეთრ ცხენზე მჯდომმა ქალიშვილმა შურდულივით ჩაუქროლა და როშის ბოლოში ტყეს მიეფარა.მგზავრი ბილიკზე ამოვიდა და გზა განაგრძო.

დეკემბრის ცა'მეტი {8}

ვეჭვიანობ , უნდა ვეჭვიანობდე? _აბა რა გჭირს ... აშკარად არ ხარ კარგად _არაფერია ... ჩვენ ურთიერთობას არ ეხება _ მისკენ მიიწია ხელი მოხვია და ფეხზე დაისვა. _ დაემშვიდობა და სწრაფად წავიდა. სახლში მისვლამდე მაღაზიებში გაიარა როგორც იქნა იპოვნა რაც

მე მხოლოდ სიმღერა მინდოდა...

რა?! იქნებ შეწყვიტო ღვინის სმა.. იქნებ შეგეძლოს იმის თქმა, ჰო, ჩემო ჯადო თილისმავ.. რომ.. ჩვენ.. ვეღარ ვიქნებით ერთად ჩვენ, მოვენატრები დედაშენს, ბედი არაფერს შეგვარჩენს, და მარტოობას შეგვაჩვევს, ჩვენ.. დიახ ორივეს, მე და შენ, ახლა უცხოთ, და მაშინ

გთხოვ გააკეთე რამე

ვეღარ ვდგამ ნაბიჯს შენკენ, ამომეწურა სვლები. გულს ისევ შენთან უნდა მაგრამ ვერ ვბედავ, ვკვდები.

ვითომ საინტერესო ცხოვრება(ნაწილი 1)

ცხოვრებაში ვერასდროს მიხვდები ვინ ხარ შენ, თუ საკუთარი ისტორია არ გაგაჩნია. ეს ისტორია მოგვითხრობს იმის შესახებ, რომ უბრალო დღეც შესაძლებელია შენთვის მნიშვნელოვანი და საინტერესო გახდეს. რა მოხდება იმ შემთხვევაში თუ ბიჭს მოეწონე და შენ მისგან შორს

კიმი და ლუსი(ვამპირის ტყე) თავი 4

მე და ლუსი თავგადასავლებიის მოყვარულები ვართ ბევრი ლაპარაკობდა ამ ტყის შესახებ ამბობდნენ რო საშიში იყო მაგრამ არავინ იცოდა რატომ აქ ტყეში ვინც შემოვიდოდა უკან არავინ ბრუნდებოდა ყველას ეშინოდა ამ ტყეში შემოსვლა ვინც არიცოდა ამ ტყის შესახებ არაფერი

სიყვარულს ჭირდება ბედნიერი დასასრული (სრულად)

მთვარიანი ღამე იყო, საათი ღამის ორს აჩვენებდა გოგონას კი ჯერაც არ ეძინა , ვინ იცის მერამდენე ღამეს ათევდა ფიქრებში გართული. საწოლი ფანჯარასთან ახლოს იდგა იქედან კი კარგად მოჩანდა სავსე სფერო

წარსულის კვალდაკვალ თავი 22

-დიახ,მიყვარს,მიყვარს ის ბიჭი,აბა გაბედე და შემაჩერე,აბა გაბედე?მერე გაჩვენებ ვინაა თამარ ბექაური.-გამოსცრა გოგომ კბილებში.-ილოცე რომ გადარჩეს,თორემ გეფიცები თვითონ წავალ პოლიციაში და განვაცხადებ ამის შესახებ.ახლა კი ზემოთ ავალ,გამოვიცვლი,ცოტა

კვლავ სიცოცხლე მინდა (ნაწილი 9)

სააათ ნახევარი დიდი დრო იყო ამიტომ მშობლებს ვუთხარი არ დამელოდოთ მე სასეურნოდ მივდივარ თქო და მანქანაში ჩავჯექი, ოცი წუთი უაზროდ ვიარე შემდეგ კი გადავწყვიტე მასთან მივსულიყავი. მკვდრებს მათ საფლავებს შორის მივიკვლევ გზას, ღამით ამ დროს აქ არასდროს

შეშლილი ჰელოუინი (დასასრული)

-კიდევ ერთი ვამპირის მოხრუკვა ხომ არ გინდა? დეა მხრუკავი-ჩაიცინა და ფანჯარაში გაიხედა. მეც მივუცუცქდი და გადავიხედე. დაახლოებით მესამე სართულზე ვიმყოფებოდით. აშკარად ქალაქგარეთ,რადგან ირგვლივ მწვანე მინდვრისა და ხეების მეტი არაფერი იყო.