შერჩევა #1

ყველაფრისდა მიუხედავად მიყვარდა ეს კაცი ისე როგორც არავის არავინ. მისი თითოეული ოხვრა ყურს საამოდ ედებოდა და ვხვდებოდი რამხელა სიამუვნებას ვანიჭებდი კაცს რომლისთვისაც უბრალო „გასართობი“ ქალი ვიყავი.

ტკივილნარევი დუმილი.

საწოლზე ემბრიონის პოზაში ვწევვარ და არ ვიცი რა მჭირს ან რა მინდა… ერთადერთი რასაც ვგრძნობ მისი სუნთქვაა ჩემს ზურგს უკან, ვიცი არ ძინავს… როცა ძინავს რიტმულად სუნთქავს ახლა კი რამოდენიმე სუნთქვა ჩააგდო…

სულის ძახილი [სრულად]

ვუსმენ სევდიან მუსიკებს, რომლებმაც წესით უნდა ამატიროს, მაგრამ არა. არანაირი შეგრძნება არ გამაჩნია გარდა სიცარიელისა, რომელიც იმდენად ღრმაა, რომ თავად ვიძირები მასში. ეს უგრძნობლობა სულს მიყინავს და მოსიარულე გვამად მაქცევს.

ჩემიდან _ შენამდე

გახსოვს რომ გიყვარდი? მზე იყო, ცა იყო, გახსოვს, რომ გრძნობები შუაზე გაიყო... ჩვენს თავზე ღრუბელი ხან იყო, ხან არა, ბალახის სურნელი... მწვერვალი ჭაღარა...

"ამონ(-)არიდი სინათლიდან (ლათინურ-სლავურად°)"

"წაართვი ერს ისტორია - და ერთი თაობის შემდეგ ის ბრბოდ იქცევა, ხოლო კიდევ ერთი თაობის შემდეგ მათი ნახირივით მართვა გახდება შესაძლებელი". იოზეფ გებელსი დანარჩენ აღწერას და განნარტებას შემოგთავაზებთ კომენტარებში რადგან აქ არ დაეტევა.

სიძულვილიდან სიყვარულამდე ბევრია (თავი 1)

_რა გჭირს გოგო არ იტყვი? _შემეშვი _რა შეგეშვა, ახლოსაც არ მიკარებ, ვიფიქრე დღეს ცუდ ხასიათზეა ალბათ_თქო, მაგრამ მხოლოდ ჩემთან მიმართებაში? _გამანებე თავი, ასე ძნელია ამის გაგება?

მირჩიეთ რამე ძალიან გთხოვთ

ჩემი მეგობარი გოგონები ეწევიან სიგარეტს მაგრამ მე სურვილიც არმქონია, მგონია რო ბიჭებს ეს მოწონს კიდეც როცა გოგო არეწევა მაგრამ არც მაქცევენ ყურადღებას და უპირატესობა ისევ იმ “მწეველ და არც ისე პატიოსან გოგოებს” ააქვთ, და არმინდა გოიმი და დებილი

ვითომ საინტერესო ცხოვრება (სრულად)

ცხოვრება... ეს ის პერიოდია, როდესაც ადამიანი უამრავ გრძნობას განიცდის. ბავშობაში ყველას სჯერა, რომ ცხოვრება ყოველთვის მშვენიერია, მაგრამ როდესაც ვარდისფერ სათვალეს იხსნის, ნელ-ნელა ყველაფერი უარესობისკენ მიდის და ყველაფერი უცნაური ხდება.

" სიყვარული და შემთხვევითობა " ( დასასრული )

სიყვარულის ნამდვილი ისტორია , რეალური : სახელებით , ამბითა და სიუჟეტებით . დიდი სიყვარულის ამბავი , რომელიც შემთხვევითობით დაიწყო და შემთხვევითობითვე დასრულდა , შეხვედრა , რომელსაც არც - ერთი არ მოელოდა . მთავარი გმირები , რომლებიც არ დანებდნენ და

წარსულის კვალდაკვალ თავი 25

მე არ ვიმსახურებ შენგან ამას. -მე არ მაქვს შენი განსჯის უფლება.ჯანდაბა ამოდი ბექაურო,გაუწოდა ხელი. -არ იხსნება ღვედი გაიჭედა. ჯიბიდან დანა ამოიღო და მიაწოდა.ამასობაში ზემოდან ისევ ხმაური მოისმა და ქვებმა ზანზარი დაიწყო. -იჩქარე,ამდენ ხანს რას