სამაგიერო - IV თავი -

ბავშვობიდან მოყოლებული ყოველთვის წარმატებულად გამოსდიოდა ლექსოს ჩემი გაბრაზება, მაგრამ ამჯერად პიკს მიაღწია. გამწარებისაგან ლამის ცხვირიდან ბოლი გამომეშვა, აი ისე როგორც მულტფილმებშია. მინდოდა რაღაც არაჩვეულებრივი იდეა მომსვლოდა თავში, რაიმე ისეთი

გოგონა იასამნისფერი თმებით (თავი მეხუთე)

- სიგიჟის კლასი ხარ. საოცრება ხარ. - ოო ოთო არ უნდა ახლა ეს პათეტიკა. - რა იყო თაყვანი გცე? თუ როგორ გაგაგებინო ჩემი სერიოზული ტონი? - აუ მართლა ოთ? როგორ გამახარეე შენ თუ მოგწონს ანუ უკვე გიორგისაც მოეწონება. - აქვს კი უფლება რომ არ მოეწონოს?

მაინც მიყვარხარ

ყაყაჩოსფერად მეწვოდა ბაგე და ბროლს მაყრიდა მარტი შხეფებად, მე ვიცინოდი ხმამაღლა განგებ, რომ ჩემთვის ერთხელ შემოგეხედა. შენ კი მისდევდი სულ სხვა ქარიშხლებს, ჩემსკენ სავალი გზები ჩარაზე, ვერც შემოდგომა მომიზარნიშე, ვერც გაზაფხული გამილამაზე. ადრე

ველური ორქიდეა (24 თავი)

მანქანიდან სწრაფად გადავედი, შავად შეღებილი წყლით დატენილი პოსტოლეტი დავუმიზნე და მისკენ გავემართე. - აბაშიძე! - შევძახე რაც შემეძლო მკაცრი და მჭეხარე ხმით. - ყველაფრისთვის პასუხი უნდა აგო! ყველა ადგილზე გაშეშდა. გიგის მიწის ფერი დაედო სახეზე. -

დაბრუნება (6)

მართლაც რომ შემეძლო მეთქვა ჩეთვის ყველაზე უბედური და ბედნიერი ახალი წელიათქო.რამოდენიმე წუთში ყველამ გაიგო ჩემი მომვალი შვილის ამბავი, დეა რის დეა იყო, ყველასთვის რომ არ ემცნო ჩემი ბედნიერი წუთები,გადაავიწყდა

გაკვირვებული მე!

ტაქსიში ვიჯექი და მოწყენილი შინ მივდიოდი... არაფერი საინტერესო არ ხდებოდა ჩვენი ბოლო შეხვედრის შემდეგ. სულ რაღაც ორჯერ შევხვდით, მაგრამ საკამრისი აღმოჩნდა მასზე დამოკიდებულების გამოსაწვევად. არასოდეს არავინ მიზიდავდა და არც მყოლია ბევრი პარტნიორი,

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეექვსე)

საათი სამის ოც წუთს უჩვენებდა, გეგას რომ დავემშვიდობეთ და ჩემი მთვრალი მეგობრების სახლამდე მიყვანა ჩემს თავზე ავიღე, თუმცა არც მე ვიყავი ფხიზელ მდგომარეობაში. მანქანაში ჩაჯდომამდე იმ კორპუსს ავხედე,რომელშიც

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ლიზის თვითმკვლელობა და იმედგაცრუება თავი 6 7

ლიზი დეიდამისთან კამათის შემდეგ თავის ოთახში ჩაიკეტა მაგიდიდან სამართებელი აიღო და ვენები გადაიჭრა თან ლუღლუღებდა არავის ვუყვარვარ ყველას ვძულვარ მასინ მე რათ მინდა სიცოცხლე თუ არავის ვეყვარები.უფროსებმაც კი გამწირეს ლიზიმ ვენები გადაიჭრა სისხლიანი

პირველი და უკანასკნელი (3თავი)

-შენნაირებს არ ვეკარები-თქო.-შენნაირებს არ ვეკარები-გამოაჯავრა ბიჭი და ქვემოთ ჩავიდა,შემდეგ კი ეზოში გვიდა,უკანა მხარეს და იქ ბასეინის დანახვამ საოცრად გააკვირვა.-ეს რა,ბასეინია?-კი-მის უკან მდგომაა მაშინვე უპასუხა.

ვინუჟდენში დაქორწინებულები 17

-კიდევ ბევრი დარჩა?-რა იყო, დაიღალე?-მკითხა დამცინავად.-მეხუმრები? რა თქმა უნდა არა!-ცოტა მოვიტყუე.-თითქმის იქ ვართ.-მითხრა მშრალად.კიდევ რამდენიმე წუთი დავდიოდით მდუმარედ. ვცდილობდი ბიჭისკენ არ