გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 13)

არც ისე დიდი დრო გავიდა იმ შემთხვევის მერე, რაც ანდრიასთან ვიყავი ასული (დრამატული სპექტაკლების დადგმის დღე იგულისხმება), მას შემდეგ ორჯერ ვნახე და ორჯერვე სადარბაზოში. პირველად მაშინ, როდესაც დილის ვარჯიშის (თავქუდმოგლეჯილი სირბილის) შემდეგ

ბედისწერა 4

ამიტომ არ მინდოდა ნიკასთვის თავი მომებეზრებინა მომხდარზე ლაპარაკით. დერეფანში ისევ ხშირად ვხვდებოდი. მის დანახვაზე ოდნავ წამოვხურდებოდი და მის დაჟინებულ მზერას თვალს წამიერად გავუსწორებდი.

გარდავიცვალე

შენ,რომ წახვედი გარდავიცვალე აი,უბრალოდ გავფრინდი ცაში.როცა წახვედი ბინა ვიცვალე,დედამიწიდან გავფრინდი ცაში.ახლა ვერ მნახავ,ვერ ჩამიხუტებ,ვეღარც ჩემ თვალებს ნახავ,კაშკაშას.კარგად გაიგე?!გარდავიცვალე

მზესა და მთვარეს შორის (4)

ცხოვრებაში რა არ გამომიცდია მაგრამ არა ეს.სრული იდიოტების გარემოცვაში მეც იდიოტად ვთვლი თავს 1 თვე და მერე რა?როგორ გაგრძელდება ყველაფერი?ჩვეულებრივ ცხოვრებას დავუბრუნდები?თუ ისევ შეშლილად დავრჩები.არ ვიცი,მაგრამ ეს უკვე მშლის.30 000 ათასი ბებოსთან

ერთჯერადი სტუმარი 18+ (დასასრული)

-ალექსანდრე_ამჯერად სერიოზულად ჟღერდა ნინელის ხმა. ბიჭიც მიხვდა რა აინტერესებდა და სახე დაუსერიოზულდა. მძიმედ მოუტრიალდა და ძლივს ამოთქვა. -ჯერ-ჯერობით ცოცხალია. -ჯერ-ჯერობით? -ექიმს მოვიყვან ნინელი._აღარ შეეძლო ნინელის ცრემლიანი თვალების ყურება და

ვწევარ ღრუბლები ბალიშებად თავზე მაყრია

უსურნელოა ეს უბრალო დიფენბახია. სურნელიანი ეგ ყელია,კანზე გადნები. და მაგ თვალებში ტკივილებიც უხვად მარხია, ვფიქრობ უაზროდ,გონებაში აღარ მთავრდები. ვარდისფერია ეგ ტუჩები როგორც ეხმეა, ვდგავარ მიწაზე,მგონია რომ გადავვარდები...

მდინარეში ასახული ცხოვრება

ეს მდინარე მიდის, მიდის და მე მუდამ მას მივყვები... ხშირად ვხვდებით, ძლიერ მიქრის და საქმე არს ეს სიტყვები. ზოგი მდინარე არს გრძელი, ზოგი მოკლე მრავლის მთქმელი, ყველა არის დარდის მქმნელი, სიხარულს კი მე სულ ველი... ამ მდინარეში გრნობების, შენ უნდა

უშენობა არ მინდა...

სიგიჟესთან შერწყმული ეს ცხოვრება მომბეზრდა... მაჯებს ვხსნი და ვენიდან სისხლის ნაცვლად შენ დიხარ...

გრძნობებში დაკარგული (1)

ღამის 2საათი. დაღლილი ელენე სამუშაოდან ბრუნდება.ერთი კვირით შვებულება აიღო და დიდი იმედი ჰქონდა,რომ მშვიდად გაატარებდა ამ შვიდ დღეს.რა იცოდა,რომ ბედი მის პირველ სიყვარულთან ახვედრებდა და ალბათ,ვინმეს რომ ეთქვა,მალე შენს ერთადერთ და განუმეორებელ ბიჭს

განგსტერების სამოთხე (30)

დემეტრე ელენეს მიუბრუნდა და სერიოზული ხმით უთხრა..-მოემზადე,რადგან ომი იწყება!ელენე,რომლის თვალებშიც მოუთმენლობის ნაპერწკლები ცვიოდა თავს უქნევდა გასვიანს და სამომავლო გეგმებს აწყობდა..