შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი მესამე

გიო სახში ძალიან ჩუმად შემოვიდა, ოთახამდე ისე მივიდა რომ შუქი არ აუნთია, სიწყნარე რომ იყო და ოთახსაც მხოლოდ ლამპიონების შუქი ანათებდა ეგონა ლიზასაც ძინავსო და ჩუმად ჩეწვა ლოგინში -ვერ დამიძვრები მასე იოლად, აანთო ლიზამ საწოლებს შორის დადებული დიდი

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი (1 თავი)

- მაგრამ... - რა მაგრამ ნინა?! რა მაგრამ! მიღალატე! დამამცირე! აბუჩად ამიგდე! ამაზე უარესი რა უნდა გაგეკეთებინა ჩემთვის?! არაფერი! მე მოვრჩი შენთან ურთიერთობას. დამთავრდა ნინა! ყველაფერი დამთავრდა!- კარები გააჯახუნა და დამტოვა.

გარდაცვლილი 1

მე, დავასრულე სიცოცლხე.... მოვკვდი, გარდავიცვალე, აღარ ვვარსებობ ამ სამყაროში, თუმცა შემიძლია დროში,სხვადასხვა ადგილას ვიმოგზაურო და წერილები დაუტოვო ადამიანებს, ვცდილობ დავეხმარო , ერთი ნაბიჯით წინ წავიყვანო, სწორ გზას დავაყენო, მაგრამ ყურადღებას

ანუკი(6)

-ეხა დაიძინა არ გააღვიძო. -უბრალოდ შევუტან... -არა, კაი, ცოდოა რა ტირის. -მითუმეტეს, ნინი გამატარე. ჩემი ცოლია.

ერთხელ(თავი მერვე)

ხანდახან გვეჩვენება თითქოს უფსკრულის პირას ვდაგავართ. გადაწყვეტილება ჩვენზეა. თუ მივბრუნდებით და ზურგს შევაქცევთ, მაშინ უკვე გავლილი გზის მეორედ გავლა მოგვიწევს. ერთფეროვნება და ხალხით სავსე მარტოობა. მაგრამ თუ ჩავხტებით, მაშინ შესაძლოა ფსკერზე

ყველას წინააღმდეგ (თავი1)

დათოს სულაც არ გავდა,მასზე მაღალი იყო,გამხდარი,სულ ოდნავ მოგრძო თმებით და რაც ყველაზე მეტად მიყვარდა: მწვანე თვალებით. გვერდით გავლისას გამიღიმა და მოგვესალმა. დღეს პირველად ვხედავდი ეტყობა ახალი იყო, საცოდავი როგორ

მეგრელი და სვანი. (1)

სიყვარული იცით როდისაა ნამდვილი? არაფრით გამორჩეული, ჩვეულებრივი ადამიანი, რომ ხარ , მაგრამ „ის“ ისეთს მიგიღებს , როგორიც ხარ. მას ჭირდები უბრალოდ შენ, ჩვეულებრივი და ამავდროულად მისთვის ყველაზე არაჩვეულებრივი,

სიჩუმე. თავი (2)

ლიკა სურვილებითა და ოცნებებით სავსე გოგონაა, იგი ბავშვობიდანვე უარს ამბობს თინეიჯერულ თანამედროვე ცხოვრებაზე და ყველასგან მალულად მის გულს, თავისი საუკეთესო მეგობარი და მეზობელი- ილია რობაქიძე იკავებს.

ანუკი(5)

ნინის და რეზის გარდა იქ ანუკის მეგობარი არავინ იყო, მიუხედავად იმისა რომ ყველამ თხოვა გვითხარი ვინც გინდა და მოვიდესო. მეორე სართულზე იყო ოთახში შეკეტილი და საწოლიდან არ დგებოდა. გვერდით კი ნინი ეჯდა.

ჯიუტი! 5

ყველა გალეშილი მთვრალები იყვნენ,ნინას და ელენეს ხელი დავავლე და გარეთ გამოვიყვანე ტაქსი გავაჩერე და სახლში წავედით -ლილე დეე მოხვედი? -კი დე -ვაიმე რამთვრალები არიან -ჰო ბევრი დალიეს