მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(25)

დაღწევა ვერ შეძლო. მოშიშვლებულ ზურგზე მხურვალე ხელის შეხება ,ჯერ არ განცდილი ჟრუანტელი. წამში სხეულზე დაფენილი თმა და ყურთან მოახლოებული ცხელი სუნთქვა,ბოხი ,ხრინწიანი ხმით ნათქვამი სიტყვა რომელმაც თვალების გახელა აიძულა, იმ წამს მისი შუშისებრი

დასაწყისი ...

წერა ცხოვრებას ყოელთვის მიადვილებდა , ყოველთვის ვეთანხმებოდი იმ ფაქტს რომ ფურცელით და კალმით ემოციების გამოხატვა გაცილებით ადვილია (ნუ ახლანდელ დროში ფურცელს და კალამს , კომპიუტერული ტექნიკა ჩაენაცვლა )

მოახლოება (I თავი)

ვგრძნობდი, ვიცოდი რომ კიდევ ერთხელ გამოჩნდებოდა, კიდევ ერთხელ მაგრძნობინებდა თავს დამცირებულად, ანდაც პირიქით სიამაყეს ვიგრძნობდი, ერთმანეთს გამარჯვებული სახეებით შევხედავდით... ის სხვა იყო... ადამიანი, რომელიც ყველა გრძნობას განმაცდევინებდა...

სასურველი თვალის ფერი (სრულად)

როგორ ვერ ვიტანდი ჩემს თვალებს. ყველა ჩემს თვალებზე აკეთებდა აქცენტს. არავის აინტერესებდა ჩემი პიროვნება. სულ ხაზს უსვამდნენ ლამაზ, დიდ მწვანე თვალებს, რაც ყველაზე მეტად მაღიზიანებდა. ბავშვობიდან ასე იყო.

"ილიანი" (თავი 3 )

ჩემს შეურაცყოფას არავის ვაპატიებდი მაგრამ ნიასთან ჩხუბმა ისე დამღალა მხოლოდ დაძინება მინდოდა, ზემოთ ავედი კუნთიანის მზერას თვალი ავარიდე და ლოგინს ჩემს მწვანეთვალებაზე ფიქრით ჩავეხუტე.

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (4 თავი)

დღეს სკოლაში ანა არ იყო და მოწყენილობისგან ლამის გავგიჟდი, მთელი დღეა ერთ ადგილს მივჩერებივარ. ანა სკოლას თითქმის არასდროს არ აცდენს, ამიტომ არ ვარ შეჩვეული მის გარეშე ყოფნას. ახლაც სიცხე აქვს და მაგიტომ არ მოვიდა, სკოლის მერე რამეს ვიყიდი და

მელანქოლია

უკვე თითები მტკივა ცოტაცაა და ალბათ დაფლეთილი ფრჩხილებიდან სისხლი წამსკდება.მორჩა მეტი აღარ შემიძლია ვიოლინო ფუტლიარში ჩავდე და სააბაზანოში შევედი.ცივმა წყალმა მტკივნეული ადგილები გამიყუჩა,სააბაზანოდან გამოავლისას კარებთან ჩემი პატარა და დამხვდა.

მარიონეტი (მესამე თავი)

ვიდრე 8 აპრილს მიტინგზე წასულ ბავშვებს მივუბრუნდები, ალბათ, უმჯობესი იქნება ორიოდე სიტყვით მოგიყვეთ მეოცე საუკუნის, თხმოციან წლებში განვითარებული პოლიტიკურ მოვლენების შესახებ და ამ მოვლენებში საქართველოს როლზე. მიუხედავად უჩვეულო ცვლილებებისა,

სექსუალური განათლება (თავი 5)

-- ქეთუშ რა გჭირს რატომ ხარ ჩუმად? -- არაფერი.. რავიცი.. -- ეგ პასუხი არარის ხო იცი -- მზრუნველად მითხრა და ხელი გადამხვია და მიმიხუტა-- ხო იცი შეგილია გვენდო და თქვა რა გაწუხებს და მოვავარებთ -- ვატო მიყვარს,,, მემგონი -- არ ვიცი რატომ ვთქვი მაგრამ

მე შენ შეგიყვარე

მე შენ შეგიყვარე, ჩემში შეგიფარე... სულში აღმოცენდი, როგორც ლოცვით - სიტყვა და მზის სათბილულებს... ცა რომ კვლავ აცოცხლებს, გული გააოცებს - გრძნობამ ასე მითხრა.