არა დეპრესიას!

იცი რამოხდება?(იცოდე გამოვიცნობ მე ვანგას გარე ბიძაშვილის გერი ვარ)შენს ყველა ოცნებას აისრულებ და ცხოვრებაში დიდ სიყვარულს შეხვდები,თუ უკვე იპოვე მესამე დიდი სუყვარული გეყოლებათ ან მეოთხე...ან მეხუთე..ან მეექვსე...კაი რაიოყოთ აფთიაქიც არსებობს და

ანგელოზო V თავი

საავადმყოფოში გამომეღვიძა. თავს სუსტად ვგრძნობდი. წამოვიწიე მაგრამ დედა მოვიდა და ისევ დამაწვინა. -როგორ ხარ ანი?-მკითხა შეშინებული ხმით. -რა მოხდა?

დანაშაული და სასჯელი

დადგა დღეც როდესაც მია მშობლიურ მხარეს უბრუნდებოდა. რაც უფრო შორდებოდა თბილისს და სახლს უახლოვდებოდა გული უფრო უმძიმდებოდა. სუნთქვა გაუხშირდა, ხელები სულ მთლად გაუოფლიანდა და ნერვიულობა უკვე აშკარად ეტყობოდა.

სიგიჟემდე შეშლილები #1

ეს პარამეტერები სულ მოქმედებს ჩემზე, როცა ვასახელებ იცინის 90-60-90. მინდოდა ჩემი თავიც ასე გამომეცხადებინა სტუდიაში ნანუკა მოდელის პარამეტრებით, მაგრამ ვერ მივაღწიე ჯერ–ჯერობით , მინდა გაგაცნოთ ბევრისთვის ცნობილი საზღვარგარეთ

ბნელი ათინათი

მოდიოდა და ქარიც მოჰქონდა თან...რაღაც არაამქვეყნიური იასამნის სურნელება შემოჰქონდა...მისი თვალები...ოიჰ...მისი კუპრივით შავი, ბედნიერების სხივჩამდგარი თვალები...ტუჩები...მაისის ვარდივით წითელი, სისხლისფერი ტუჩები.

დრო ისევ მიქრის...

ჩაბნელებულ ოთახში, ჩარკვიანის სიმფონია აღმიძრავს დაუოკებელ სიმარტოვეს და მონატრების მძაფრ ქარტეხილს უარესად მიმძაფრებს. საათს დავხედე და ფიქრებში თითქმიდ ჩაძინებულს, კვლავ 12:50 წარმომიდგა თვალწინ. ზუსტად ამ დროს,უფრო გვიან ან ადრე

ისევ შენზე

გულში ისევ სევდის ფარდა ჩამოეშვა,სულში ისევ მონატრების რეკენ ზარებს,მოლოდინში რამდენი დღე გაილია კიდევ რამდენს მივუხურავ სევდის კარებს.თვალში ისევ შენზე ფიქრის ლანდებია,ისევ შენზე მონატრება ათევს ღამეს,ფანჯარაში მთვარეს ნისლი დასდებია,ეხლა

Серйозний -4

დილით გაღვიძებულს გვერდით მიწოლილი გიგი დახვდა, რომელიც საყვარლად უღიმოდა. პატარაობა გაახსენდა და სითბოთი სავსე თვალებით შეხედა მის პატარა ძამიკოს. ხუთი წლის იყო დედამ, რომ უთხრა მალე ძმა გეყოლებაო. ჯერ არ დაბადებულს ეფერებოდა მუცელში, მერე როცა

გადაწვდი ფანჯრიდან დაწყვიტე ვარდები

მიდი რა ფანჯრიდან დაწყვიტე ვარდები, გადაწვდი ეკლებიც დააძრე ღეროებს, ველური სურნელით იკალი დარდები, ტირილი არ გინდა, შენ უნდა მღეროდე...

ღამის ქალი [ნაწილი მეორე] [5]

დაჩისთან დაძაბული, შეუმდგარი ურთიერთობის გაგრძლება უკვე აუტანელი ხდება. ყოველ დღე აცნობიერებს რომ ბავშვის მდგომარეობა უფრო და უფრო მძიმდენა. ელიკოს ნახვის სურვილი არ აქვს, ამაზე მე მგონი არც აბო დალაპარაკებია, მაგრამ ბიჭმა შესანიშნავად იცის რომ