ციტატები

„სიყვარული ისაა, როცა გინდა ვიღაცასთან ერთად წელიწადის ოთხივე დრო გაატარო. გინდა ვინმესთან ერთად გაზაფხულის ქარიშხლებს გაექცე, ფეხქვეშ კი იასამნები გეფინოს, ზაფხულობით ხილი შეაგროვო და მდინარეში იბანაო.

არჩევანი [სრულად]

გაოგნებული ვუყურებდი ჩემს წინ მდგომ ახლაგაზრდას და სიტყვებისათვის თავი ვერ მომეყარა. ისე უტიფრად ათვალიერებდა ჩემი სხეულის თითოეულ ნაწილს,როემლსაც ჯინსის ტანზე მომდგარი შარვალი და უბრალოდ თეთრი მაისური ფარავდა. სახეზე სიწითლემ გადამიარა,

ღამის სამიზნე [მეორე ნაწილი] [სრულად]

-დღეს დილით ქალბატონმა ნატამ რომ მოიყვანა და დატოვა იმის მერე ბავშვი არ მინახავს, წეღან მასწავლებელი შემოვიდა და მითხრა რომ ანაბელი ეზოში თამაშის დროს გაქრა. იმ წამსვე თქვენ დაგირეკეთ. _ქალი განერვიულებული ათამაშებდა თითებს და შუბლშეკრულ და შვილის

სიკვდილის ანდერძი

ღამის ნისლში გავეხვევი უთვალავის მნახველი, წყვდიადია ამას იქით მხოლოდ ჩემი სახელი, საფარს მივცემ ომში დევნილ ელს და ირანელს, შენ კი ჩემო მადევარო, რომ მომძებნი, ინანებ. უკვდავების ბურუსისფერ მოვიხურავ ფარაჯას, და სიყვარულს აღარ მივცემ თავის კუთვნილ

მეტრო

ყურთსასმენებს ვირგებ და მეტროში შევდივარ.ყოველთვის მიყვარდა ესკალატორზე მეორე მხარეს ყურება. რაღაც გარდამავალი წამი სულ იყო ხოლმე მაშინ. ის წამი, ვიღაცის მზერას რომ შენიშნავ, მაგრამ ხშირად ან მე არ მივყოლივარ იმ მზერას ბოლომდე,ან ის...

მცდარი აზრი

ჩახველების ხმა მესმის და ინსტინქტურად მისკენ ვიხედები. – არ ვილაპარაკოთ? – მეკითხება და ნერწყვს მძიმედ ყლაპავს. გაყინული სისხლი პატარ-პატარა ნამტვრევებად მექცევა და ძარღვებს მიკაწრავს.

საოცნებო პრიზები შეყვარებისთვის (სრულად)

-კარგი. შენზე ნიძლავი დავდე.- ვითომც არაფერიო ისე ვუპასუხე. -რაა- გაოცებულმა შემომხედა მიამ, შემდეგ კი ისტერიკული სიცილი დაიწყო. გაოცებული ვუყურებდი. ვერ გამეგო რაზე იცინოდა. - მეკაიფები ხო? გაიგე მე რომ დავდე ნიძლავი. პირდაპირ ვერ მეუბნები და

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 10)

-და იქნებ უბრალოდ ჩუმად გავეყაროთ და არაფერი შევიმჩნიოთ? რა საჭიროა ასეთი აყალმაყალი?! -არანაირად! როგორც ვთქვი ისე იქნება და აქ დასრულდეს ამაზე ლაპარაკი! ახლა კი მოემზადე მე დაბლა ჩავალ და დაგელოდები, ჯერ შენთან გავიდეთ და შემდეგ ჩემებთან წაგიყვან

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეხუთე თავი

–სად მიდიხარ?_ჰკითხა მკაცრად– –სახლში მინდა_თვალები ცრემლებით აევსო სოფიას. –წახვალ,მაგრამ ჯერ მე მომისმენ.

''ის, რაც შენს მიმართ გამაჩნია, გრძნობაზე ბევრად მაღლა დგას''

ყოველდღე როდესაც ვიღვიძებ, ყოველდღე როცა ცარიელ ოთახებს ვხედავ და ირგვლივ არავინაა, მხოლოდ მე, მე და სიმარტოვე ვართ, მიჩნდება მხოლოდ ერთი სურვილი რომ ჩემთან იყო, მიჩნდება სურვილი რომ ჩაანაცვლო მარტოობა და ამ ოთახებსაც ხალისი შესძინო..