თითები (თავი 2)

გეგა საკმაოდ დიდია.უცოლო,უსამსახურო,უყველაფრო.გეგას ერთადერთ საფიქრალს გართობა და დროსტარება წარმოადგენს.არ უყვარს მშვიდი ცხოვრება.მისთვის ღამე ყველაფრის საწყისია.გეგასთვის ცხოვება ღამე იწყება.ღამით იწყებს სუნთქვასა და აზროვნებას.ჭკუა ეკეტება სლავ

წვიმიან გზებზე ...

წვიმიან გზებზე დავდივარ, ვფიქრობ, სიყვარულისთვის ოცნებას გითმობ. ახლა ქარია შემოდგომის, სდუმან ჩიტები, შენ ჩემთვის კარგო სანატრელი მუდამ იქნები.

ენძელა [2] დასასრული

ჟღალი თმა მხრებზე არეულად დაიყარა, ტანზე მოქარგული წითელი ფრიალა ზედა და ოდნავ ტანზე მომდგარი შავი ქვედა კაბა ჩაიცვა. მისაღებში ჩასვლა ეუხერხულება, მაგრამ რა ქნას, საქმეები აქვს და ყველაფერს ასე ვერ მიატოვებს. კარები ხმაურით გამოაღო და კიბეებზეც რაც

ღამე პარტნიორთან [4] დასასრული

-ხომ ხედავ ბავშვისთვის კვების რეჟიმილი კი არა სწორად მიდგომაა მთავარი. _ეზოდან შემოსული იოანეს დანახვისას გადაულაპარაკა საყვარელ მამაკაცს და მხარზე თავი დაადო. _იმედია ლილის არ ეგონება, რომ იოანეს ვათამამებ და ცუდად არ გამიგებს, მაგრამ მისი რეჟიმი

სირცხვილით დამწვარი

ყოველთვის მიკვირს როცა ქართველობაზე ის ადამიანები აცხადებენ პრეტენზიას და ნამდვილ პიროვნებებად მოაქვთ თავი ვინც სამშობლოსა თუ მოყვასის სიყვარულს სუფრაზე დალეულ სადღეგრძელოში ხედავს,როცა სამშობლოსთვის მხოლოდ სადღეგრძელოს სხვამ

არსებობაა რაღაცნაირ ტკივილიანი...

ვითომ რა არის ერთ ღიმილს რომ ვემათხოვრები... ერთი სითბოთი გაჟღენთილი მზერა მჭირდება...

ლურჯი გიტარა

-გამიჩერეთ. - ვიძახი გახარებული. ავტობუსიდან ჩამოვდივარ და იმ ქუჩისკენ მივრბივარ, სადაც ის მუსიკოსი დავტოვე. იმედით ვარ სავსე რომ ის ისევ იქ არის და მიცდის, თითქმის უკვე მივედი, უკვე იმ ადგილას ვარ ,მაგრამ ქუჩა უკვე ცარიელია. არაფერი აღარაა

რომ შემიყვარდეს, მერე?

ხვამლის მთა, წლებია ჩემი საყვარელი ადგილების მონახულების სიის მოწინავე ადგილებზეა...რამდენჯერმე გადაიდო ჩემი იქ გამგზავრება და აჰა, როგორც იქნა ამ ზაფხულს „მეღირსა“ წილად მხვდომოდა მისი ნახვის ბედნიერება. წამსვლელები ნელ-ნელა ვიკრიბებოდით. ადრიანი

Iceheaven 6

რიჩარდმა დანა ამოიღო და მოუქნია.კაცი დანის ზუზუნზე მოტრიალდა და სახე ხელით დაიფარა. ხელის მტევანი მიწაზე დავარდა და როცა უცნობმა წამით თავი მოაბრუნა რიჩარდი შეაკრთო მისმა წითლად ანთებულმა თვალებმა და სისხლით მოთხვრილმა,მოჩვენებასავით თეთრმა სახემ.

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 5

თბილისში უნდა წავსულიყავი, ჩემს პარტინიორ კომპანიაში. საკმაოდ დიდ ბიზნეს ვფლობ. მაგრამ განსაკუთრებული ყურადღება მაინც რესტორნებს და სამშენებლო საქმეს მიაქვს. სასწრაფოდ ჩავფრინდი თბილისში, რაც მალე ჩავიდოდი და რაც მალე დავბრუნდებოდი უკან ჩემთვის მით