ჩემს ბოლო სიყვარულს

სიყვარული გაგიმჟღავნე ანნა შენთვის მოვკვდი მე ამ ლექსიანა არ იცი რომ შენით დავდნი განა? არ მინახავს არვინ შენისთანა

მწვანე

იყო ბედის ირონია,თუკი შეიძლება ამას საერთოდ ბედი ან ირონია ეწოდოს.ოთხშაბათი იყო,ექვსი ივნისი,ნელი ნაბიჯებით მივუყვებოდი გზას საკუთარი კაბინეტისკენ,თეთრი ხალათი მეცვა როგორც ყოველთვის და ყვითელი კონვერსები.ცხელოდა და სწორედ ამ სიცხეს ვაბრალებდი

მათემატიკურად (სრულად)

ჩემო სულის ლოგარითმო და გულის ცემის პარაბოლავ, ვერ გავაგებინე ამ ხალხს რომ სიყვარული ჰორიზონტალურია და თანაც რხევადი, ვერტიკალურად თუ ჰორიზონტალურად, ჩვენ მუდამ ერთმანეთის პარალელურები ვიქნებიხოვ.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი რვა )

გასასვლელში ვიღაცას შეასკდა. თავის სტიქიაში მყოფს ყურადღება არც მიუქცევია. მხოლოდ ,,ბოდიშიო’’ უთხრა და გზა გააგრძელა. არც იმისთვის მიუქცევია ყურადღება ნაცნობი სურნელმა რომ აუწვა ცხვირის ნესტოები. სხეულში კი ჟრუანტელმა დაუარა.

ღმერთის ვერ იწამე..

რა მარტივად გადაესმევა ხოლმე ხაზი, მათ ვინც ყველაზე ახლოა შენთან, მათ

ცხელი სუნთქვა ს რ უ ლ ა დ

გამიშვი, გამიშვი გთხოვ, მე არაფერი დამიშავებია, არ ვიცცი რა გინდა ჩემგან, გთხოვ გამიშვი, ვერ გხედავ, გეფიცები არ ვიცი ვინ ხარ... უსასრულო სიბნელეში უმისამართოდ ვკივი და ვკანკალებ, ვგრძნობ უეცრად როგორ მეხება ყინულივით ცივი თითები, მერე კი უეცრად

სიყვარულია თუ მიჩვევა? (თავი პირველი)

ისტორია დაფუძნებულია რეალურ ამბავზე... სიყვარულია თუ მიჩვევა? ეს კითხვა არასდროს გამჩენია.. სიმართლე გითხრათ არც ერთის მნიშვნელობა არ მესმოდა .. არცკი ვიცოდი რატო უყვარდათ.. რატო დადიოდნენ წყვილები ხელჩაკიდებულნი ან რატო კოცნიდნენ? ეხუტებოდნენ? რატო

იასამანი (თავი 2)

კარს ვაღებ და ლილი პარკებით დგას და მეკრიჭება. -შემო! კარს ფართოდ ვუღებ. -როდის მოასწარი? პარკებზე ვანიშნებ. -აქვე მაღაზიაში. -იქით რა ხდება? თვალებით ვანიშნე და სასიამოვნოდ ჩაეღიმა. -როგორც ყოველთვის ყველაფერი შესანიშნავად არის.მარტო შენ რჩები

მწვანეთვალება (თავი9)

თავი 9 -იცირაა დღეს არცერთი არშევჭამთ შოკოლადის ნაყინს,არც ვანილისას -მე რომ სხვა არმიყვარს -გასინჯავ -კრგი მანუს სანაყინეში იმაზე უფრო მეტი გემოს ნაყინი ქონდათ ვიდრე იმ სანაყინეში სადაც მე დავდიოდი. უფრო დიდიც იყო ვიდრე ჩემი სანაყინე.

დედა #2

დედის ხმაზე უფრო ტკბილი, ხმა არც მწამს, არც მეგულება; დედის გულზე უფრო ცხელი, გული არსად მეგულება;