აქ სიტყვები ზედმეტია (მერვე თავი)

ძლივსძლიობით წამოვწიე საკუთარი თავი საწოლიდან და დარეტიანებულმა სააბაზანოსკენ ავიღე გეზი. ფაქტობრივად თვალდახუჭულმა შევაღე კარი და თვალების გახელა უკვე მოშვებულმა წყალმა მაიძულა. ნელა მიმოვიხედე და ზურგშექცევით მდგარი დედიშობილა ალექსანდრე დავინახე.

Never miss a chance to dance(XVIII თავი)

მივედი აეროპორტში და უცებ რეკავს ტელეფონი. -გაბი,სად ჯანდაბაში მიდიხარ?–ლიზაა -აეროპორტში -და სად აპირებ წასვლას? -გერმანიაში. თქვენც ხომ იქ ჩადიხართ?

სანშაინ (მე-5 თავი)

არ ვიცი რა უნდა ვქნა. ვდგავარ და ნელ-ნელა, წვეთ-წვეთად, ვკარგავ ძალას, უნარს, შესაძლებლობას. ის არის, რა თქმა უნდა, ის არის, სხვა ვინ იქნება?! ვდგავარ და ვკვდები. არ ვიცი, როგორ იხსნება ანატომიურად ეს ფაქტი.

მაისის ხოჭო (4)

ეიი ელენე...სახის წინ ამიფრიალა ხელი ლუკამ და გამოვფხიზლდი -ხო -კარგად ხარ? -კი -აუუ ვილაპარაკოთ რა პატარა ბავშვივით დაიწყო წუწუნი ლუკამ. -არაფერი გაინტერესებს ჩემზე?

მიგდებული "პატარძალი" (2)

თითქოს ყველაფერი თავის ჩვეულ კალაპოტს დაუბრუნდა. აღარაფერი ხდება ისეთი რაც თორნიკე ლაშხს ეხება. მომწერა "ხარ თუ არა ორსულადო" ვუთხარი , რომ არა იმიტომ , რომ მართლა არ ვარ. ექიმთან ვიყავი. ყველაფერი ძალიან მარტივად მიდიოდა 8 აგვისტომდე.. ოთახში

მოინანიე

მოინანიეო ამბობენ რწმენით მოგეტევება ცოდვები გულს არ მოუსმინო ნაგლიაო გონებას მიენდეო გზით

ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი

ოცნება თუ სინამდვილე? თამაში თუ რეალური გრძნობა? სიყვარული ყველაზე მშვენიერი გრძნობაა ამქვეყნად, გრძნობა, რომელიც აღმაფრენას გვანიჭებს, გრძნობა, რომელიც ღმერთთან გვაახლოვებს...

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 9 ) დასასრული

შემოდგომა უხვი და ბარაქიანი. ეს დრო ყველაზე მეტად მიყვარს, თავისი ტემპერატურურის ბალანსით და ნაყოფიერებით. ჩემს წინ გადაშლილ ამ თავლწარმტაც სანახაობას თვალს ვერ ვაშორებ. ზვრებად გადაჭიმული ციცქა-ცოლიკაური, საღამოს ბინბუნდში მის მტევნებს რომ ჩრდილი

სიყვარულისა და შემთხვევითობის თამაში. (2)

ყველამ დავლიეთ და ძალიან ძალიან მაგარი დროც ვატერეთ. - აბა ანდრი, როგორ მოგეწონა ჩვენი სიურპრიზი? ( ეთიკო ) - შენი იდეა იყო ეს ყველაფერი, ხო? მოულოდნელად ჩემს კალთაში საყვარლად აღმოჩნდა და კისერში ძლიერად მაკოცა.

მთვარე შეურიგდა დედამიწას

საოცარი ღამე იყო, თითქოს მთვარე გაიბუტა და სადღაც დაემალა დედამიწას. წვიმდა, თითქოს ჩა წამოწვა, ღამეც ასეთი ბნელი არასდროს ყოფილა... ქუჩაში მივაბიჯებდი, დაუნდობელი, ჩქარი სვლით მივაპობდი ნიაღვარს. გული გამალებით მიცემდა, ვგრძნობდი რაღაც