სამუდამო ხსოვნაში

კარი გამიღეთ! გამიღეთ კარი! გამიღეთ ერთგულების კარი! არ ვიტყუები!მართლა მტკივა! მტკივა.მე მიმატოვეს,მარტოვარ მე მე უშენოდ ვარ ამ სამყაროზე. არ შემიძლია სუნთქვა.მე შორს ვარ სიცოცხლისგან! გამიღეთ კარი!

ნინი and დამიანე (XX ნაწილი)

დილით გვიან გამეღვიძა, გამიკვირდა, ალბათ იმიტომ, რომ ჩემმა მეფემ ტკბილი ძილი მისურვა. ჩემ ფიქრებზე გამეღიმა, საწოლში ვინებივრე ცოტახანს, შემდეგ ავდექი თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი. ეს ხალხი სულ აქ როგორ უნდა იყოს? ხუმრობით, რა თქმა უნდა. თვალი

უძლური განშორება

სულამდე მწვდება, შენი მონატრება. გულამდე მოდის, შენი სიყვარული, შენი კოცნები და თბილი ჩახუტება, გულში უიმედოდ, წვეთად მეღვინთება.

შემთხვევითი არჩევანი(ნაწილი4)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.ტუმბოზე დადებულ ტელეფონს მივწვდი -გისმენთ?,,ვუპასუხე მოგუდული ხმით. -ტასო, შორენა ვარ.,,გავიგე ქალის წკრიალა ხმა მობილურში. -ხო, შორე გისმენ -ტასო მაპატიე რომ გაგაღვიძე, ბატონი ლევანის დავალებით გირეკავ. მთხოვა

გულს ვიფიცებ

გულს ვიფიცებ, ლექსს არ დავწერ უგულოდ, ჩემს მღვიმეში, ბგორგავ, როგორც მწირი, - მე რა მიჭირს, სიყვარულით ვსულდგმულობ, მე რა მეთქმის, ჩემი ცრემლით ვტირი.

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 6

ძალიან ნაზად და დიდი გრძნობით ეხებოდა გიგის ტუჩები თათიას ბაგეს , დახუჭული თვალებით თნ ისე ნაზად თითქოს ეშინია , რამე არ დაუშავოს, თათია კი გამოეთიშა გარე სამყაროს და მთლიანად სასიყვარულო ფანტაზიას მიეცა, გოგონას ლოყები შეფერადებულიყო წითლად,

მარტო (თავი 3)

სახლში ვარ! ჩემს ციხესიმაგრეში ვარ! აქ ყველაზე დაცულად ვგრძნობდი თავს იქამდე, სანამ საკუთარი თვალების შემეშინდებოდა. გადავწყვიტე ყველა სარკე, რაც სახლში მქონდა, თავიდან მომეშორებინა... ჩემი წითელი, უხეში და ურჩი თმა შევიკარი. უშველებელი ნაცრისფერი

ART

გამოვავლინოთ ხელოვნება და დავფაროთ ხელოვანი – აი, ეს არის ხელოვნების მიზანი. კრიტიკოსი ის არის, ვისაც ძალუძს ახლებურად ან ახალი მასალით გვამცნოს მშვენიერებით მინიჭებული საკუთარი შთაბეჭდილება.ისინი, ვისაც შესწევთ უნარი სილამაზის მაღალ აზრს ჩასწვდნენ,

2.მხიარული რომანი

-თეკლა , მოვედით გოგო, გაიღვიძე.- გიომ ფრთხილად შეამნჯღრია მძინარე. თეკლამ თავი წამოსწია და ბნელში ჩაძირულ, ძველ სახლს ახედა. -აქ ცხოვრების როგორ არ გეშინიათ?-ამოიბლუყუნა ნამძინარევმა. -მამაჩემი აქ გაიზარდა, ჩვენი საგვარეულო სამოსახლოა.-

ის გოგო

მიყვარდა ის გოგო, ვუყვარდი რომელსაც, ვუყვარდი იმ გოგოს რომელიც მიყვარდა. მისი ხმა წუხელი სიზმარში მომესმა ფანჯრიდან შემოსულ მშფოთვარე ნიავთან.