წითურა ღმერთები

-ერთი ამას შეხედეთ, ჩვენი საყვარელი სოფი! სანდრომ წინსაფარი მესროლა,რომელიც დავიჭირე, და წელზე შევიკარი. - დილა მშვიდობისა, სანდრო. - ახალი ამბავი გაიგე? - მკითხა, და თან ახალი ოფიციანტისკენ შებრუნდა. მისი ხელები დაკავებული იყო სუფთა თებშებით,

ექსპრონტად

მე მინდა რომ მეგობრობაც და სიყვარულიც სრულფასოვანი იყოს, არ აკლდეს ფერუმარილი,ვფიქრობ ყველა პროფესიონალურად უნდა მიუდგეს ცხოვრებას და შესაბამისად, ის იდეალური იქნება. შეიძება რაღაც ბიძგი გვჭირდება, რომელიც დაამსხვრევს სირთულეებს და ყველაფრის შეცვლას

ლი'ს

აღარ მინდა მოსალმებით დავიწყო წერილის წერა. აზრი არ აქვს, ვიცი, ამ ნაწილს მაინც გადაახტები, რადგან მეც ასე ვიქცევი, ყოველთვის. და შენ ჩემი სულის ანარეკლი ხარ, ჩემი ჩვევები ახარისხებული. ადრე მიყვარდა მისალმება, უცხოსაც და ნაცნობსაც ერთნაირ

უხილავად შემაყვარე თავი (2 თავი)

დილით ემოციებით სავსემ გაიღვიძა. სამსახურში პირველი დღე ჰქონდა და არიცოდა როგორი გარემო და თანამშრომლები დახვდებოდა ამავე ფიქრებით მიიღო შხაპი და მოემზადა, სალის მიესალმა მხიარულად ტრადიციას არ უღალატეს მეგობრებმა ფინჯანი ყავა დალიეს და გზას

ძველი პიანინო - 18

ბავშვები არ ივიწყებენ უსამართლოდ გატანილ სიმწარეს და არც პატიობენ. წლების მანძილზე გულში ჩაბუდებულმა, მიძინებულმა ტკივილმა ერთ დღესაც გამოიღვიძა და ისე ძლიერად ამოხეთქა, რომ გაყუჩებას აღარ აპირებდა... და აღარც უკან დასახევი გზა ჰქონდა... ან სად

ნუ თითქოს არაფერი

აჟიტირებული?მე?ნუ კარგი ვაღიარებ..ამდენი ხნის მერე მგონი ხვალ გნახავ და უკვე ერთი სული მაქვს როდის გათენდება.ვფიქრობ რა ჩავიცვა,თმები უკვე მოვიფიქრე..ხვალ კულულა გოგო ვიქნები. ჩვენ გვიყვარს კულულები ეს კარგია..კარგია რომ ყველაფერი ერთნაირი

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 10

თავში ათასი აზრი მიტრიალებს, ნერვიულობისგან ტუჩები სულ დავიჭამე, სისხლიც კი წამსკდა, თუმცა ახლა ამაზე ფიქრის თავი არ მაქვს , მთავარია როგორმე თვითმფრინავში აღმოვჩნდე თითებს შუბლზე ნერვიულად ვისმევ ვცდილობ თავი როგორმე დავამშვიდო , რომ საღად

მარწყვის სურნელი (2)

აუზში ჩახტა და ჩამიყოლა თან მალევე ამოვიდა და ზემოდან დამიწყო ყურება, მე რისი მსახიობი ვარ ეს რომ არ გავაცურო გავიფიქრე და თავი მოვიკატუნე ისე თითქოს ცურვა არვიცი, როგორც კი დამინახა მაშინვე გადმოხტა დაფეთებული, მაგრამ მანამ სანამ ჩემამდე მოვიდა

ნიღაბი

შუა სექტემბერში მზე ისე აჭერდა, აგვისტოს ლამის ცხარე ცრემლებით ეტირა, პოსტი წამართვაო. ასფალტსაც ბუღი არ ასდიოდა, მაგრამ დიდი დროის განმავლობაში მზეზე სიარული, ნამდვილად აგიწვავდათ ფეხის გულებს. შესაძლოა ტუჩებიც გამოგშრობოდათ და იმ ძაღლივით

შემთხვევითი არჩევანი(11)

ბედნიერებისგან გავისუსე და საყვარელ მამაკაცს ჩავეხუტე. ვეღარაგერს ვხედავდი და მესმოდა, მხოლოდ მომავალზე ვფიქრობდი. უკვე წარმოვიდგინე ჩვენი მომავალი ქორწილი, შვილები, მასთან ერთად გატარებული დრო. კიდევ დიდხანს გავჩერდით, ახლა უკვე ჩემი და ლევანის