ელფერის სასახლის ქურდი

ბავშვობის სახლი, რომელიც პატარაობისას დავტოვეთ და სხვაგან გადავედით, მას მერე ერთადერთი იყო, რომელსაც ჩემთვის ჩემი სახლი ერქვა, მხოლოდ ჩემი სახლი. სახლი, რომელიც ძალიან მიყვარდა, მომწონდა და ბავშვობას მაგონებდა. მას შემდეგ ბავშვობაც და ეზოში

შეუძლებელია (19)

-შენ არასდროს გაკმაყოფილებს საკუთარი მიღწევები და ესაა მთავარი პრობლემა . უბრალოდ უნდა დაიჯერო, რომ შეგიძლია დაიბრუნე თავდაჯერებულობა ამაღლობელო ... ახლა კი წავიდეთ, თორემ კიდევ ერთ ნაყინს თუ შევჭამ ყელი ამტკივდება და ვაჩეს ნერვიულობა მკლავს -შენ

ტიტე(თავი2)

-კარგი გოგო ხარ შენ კატო, მეცოდები ჩემთვის. მერე მაკოცა, მისი გამაგიჟებელი სურნელი დამიტოვა ბაგეებზე და წავიდა. ჩემი გულისცემა იმდღეს არანორმალურ დღეში იყო. რამდენიმე წუთში ძლივს დამშვიდდა და მერეც დაძინებამდე, ყოველი გახსენებისას, უამრავჯერ

მენჯის ხალი(თავი II)

იცოდა, თავიდანვე იცოდა რომ ნეკა მისი სისუსტე გახდებოდა. მაშინაც კი ვითომ რომ სძულდა და სიძულვილის თამაშებს თამაშობდა. თავიდანვე პირველივე დანახვისას მიხვდა რომ ეს გოგო მისი სისუსტეც და სიძლიერეც ერთდროულად იქნებოდა.

გზა, სიცოცხლისა ... (თავი 9)

- დემნიკოო, სად ხარ? - მისაღებში შეიჭყიტა და დივანზე წამოწოლილ ბიძაშვილს თავზე დაადგა. - რა გენაღვლება, ოთომ იმუშაოს, ირბინოს და შენ აქ იკოტრიალე. - თუ საწუწუნოდ მოდი, შეგიძლია აივანზე გახვიდე და იქ იწუწუნო. - იქ ვის ვეწუწუნო? - შენს თავს.

ფსიქოზი (თავი III)

ყველაფერი მარიამობა დღეს დაიწყო. დიდად რელიგიური არასდროს ვყოფილვარ, მაგრამ მაინც რაღაცნაირად სამწუხარო ფაქტია, რომ მაინცდამაინც ამ დღეს დაიწყო ყველაფერი ის, რამაც მომიყვანა აქამდე. მათ ჩემი არ სჯეროდათ, ალბათ არც ახალ სჯერათ, სულ იმას მიმეორებდნენ,

მენჯის ხალი (თავი I)

-ვერ ხვდები ასე რატო ვიქცევი? -ვერა მაგას ვერასდროს ვხვდებოდი -ჯანდაბა შენ ხომ ასეთი იდეალური ხარ, ყველანაირად იდეალური, ახერხებდი და თანდათან თავს მაწონებდი მე კი არ მინდოდა გესმის? არ მინდოდა შენნაირი იდეალური გოგო მომწონებოდა რადგან, ეშმაკმაც

კომუნისტი (1 თავი)

ალბათ, წარმოგიდგენიათ რედაქციაში ჟურნალისტად მუშაობა რამხელა ძალისხმევას მოითხოვდა, განსაკუთრებით თუ იტალიელი იყავი, გიყვარდა შენი ქვეყანა და 70-იანი წლების პოლიტიკური მოვლენები ვითარდებოდა. თავს არ შეგაწყენთ ისტორიაზე საუბრით, მითუმეტეს არც

მომეცი შანსი (თავი16)

- შენ!შენ …. ვინ ხარ?- თვალები დაჭყიტა თაიამ. - შენი სუპერ გმირი- გაეკრიჭა აჩი- ეს ჩემი ნომერია, შეგიძლია მიაწერო გმირი გამოძახებით

ვნებიანი გარიგება

ცხოვრება არც ისეთი მშვენიერია როგორც ამბობენ. მშვენიერია მხოლოდ მათთვის ვისაც ბევრი ფული აქვს და მე ნამდვილად არასდროს მქონია ამის ფუფუნება. ეგკიარა არც სახლი მაქვს, არც კარი, არც ოჯახის წევრები და აბა ბედნიერი და მშვენიერი ცხოვრება როგორღა მექნება.