ჯოჯოხეთი

თეთრი მანდილი ქარმა ატარა,წყალში დაახრჩო მოგესალმები გარდაცვლილო მითხრა უფალმა, და ჯოჯოხეთის შავი კარები ფართოდ გააღო, ეკლესიაში ანთებული ერთი სანთელი ქარმა ჩააქრო

ის (11)

-ჰეი შენ ჩვენ გამოგიძახეთ,-გავიგონე უკნიდან და რადგან ქუჩაში ჩემგარდა არავინ იყო გავიხედე იქეთ საიდანაც ხმა მოდიოდა -მემგონი რაღაც შეცდომაა,-ახალგაზრდა კაცი ჭიშკართან უფრო ახლოს მოვიდა რომ შეეხედა ჩემთვის

ახალი წლის არომატი

სახლის კარს ვიხურავ და ეზოში გამოვდივარ. ცივი ჰაერი სახეზე მხვდება, მაფხიზლებს და უფრო მონდომებით ვიწყებ გარემოს თვალიერებას. რკინის დიდ კარს ვაღებ, გარეთ გავდივარ და ვცდილობ ნელა დავხურო, რადგან მიჯახუნების დროს საშინელი ხმა აქვს. ზუსტად ამ დროს

მივიწყებულთა კუნძული 7

ეს გოგო კი ყველგან თვალებში მეჩხირება, თუმცა ჩემი განწყობის გაფუჭებას ვერ ახერხებს. სამზარეულოში წვენის დასალევად შევედი. იქვე ფეხი ფეხზე გადადებული მხვდება. ყურძენს ნელა აცლის მტევანს და პირში იდებს.მაცივართან მივდივარ ჭიქაში წვენს ვისხავ და უკან

რელიქვიების მცველი (თავი8)

ანნა ივანის სახლში მივიდა მაგრამ იქ არავინ იყო, ტელეფონსაც არ პასუხობდა, გადაწყიტა სამსახურში მოეძებნა. ,, რა დაემართა“- გაიფიქრა და ის იყო ქუჩას გაუყვა რომ უცებ მის გვერდით მანქანა გაჩერდა და იქიდან მეომრებივით გამოწყობილი რამდენიმე სახე დაფარული

ცხრა წუთით ადრე! (ისევ)

******* მახსოვს 2010 წელი იყო... 31 დეკემბერი შუაღამეს ზუსტად 9 წუთი აკლდა... დამირეკა და მითხრა "ჩამო რაა" მეც სიხარულით მაშინვე ჩავბირბინე კიბეები... გამოვედი სადარბაზოდან და აი ისიც გამოჩნდა... როგორც ყოველთვის თბილად არ ეცვა: ერთი ჩვეულებრივი

Street Spirit (2)

მთელი დღე მე და ნინამ ტანსაცმელების გახდა ჩაცმას დავუთმეთ და ბოლოს როგორც იქნა . შავი , მოკლე , საკმაოდ დიდი დეკოლტეთი ავარჩიე კაბა და გასაოცრად გამოვიყურებოდი. ყოველთვის როცა მოკლე კაბის ჩაცმა მიწევდა დისკომფორტს ვგრძნობდი როცა ბიჭები ტუჩზე ენის

ტრადიცია თუ მანკიერება?!

დააფიქსირეთ თქვენი აზრი!..ქართველები ტრადიციების მოყვარული ხალხი ვართ, რომლებსაც უზომოდ „გვიყვარს“ ჩვენი წეს-ჩვეულებები. სამწუხაროდ, გვონია, რომ ყველაზე კაარგები ვართ. არა, არა, არ იფიქროთ, რომ საკუთარი ქვეყანა არ მიყვარს. მიყვარს, მაგრამ ვცდილობ,

მე დავიბადე დედამიწის სულ ციცქნა ბაღში

მე დავიბადე დედამიწის სულ ციცქნა ბაღში მადლობელი ვარ ამ სამოთხის,მიწის,ზეცისა. მშვენიერების წალკოტს ეყრები მთასა თუ ბარში შემყვარებია ყველაფერი ჩემი ქვეყნისა. მე წვიმაც მიყვარს უეცრად მაშვრალს რომ დაგასველებს, ის ნათელი მზე წვიმის მერე გულს რომ

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 5 თავი

ჯანდაბა უნდა ავდგე, ეს შაბათი-კვირა უკვე შემძულდა, საათისკენ გავატრიალე თავი, შვიდს უკლია რვა წუთი, სამსახურში მაგვიანდება. სკოლაში ვსწავლობ და თან ვმუშაობ. ჩემი ცხოვრება სულ ქაოსია. რესტორანში მიმტანად ვმუშაობ, როცა დროს ვჭერ ვსწავლობ, მთელი