ბედისწერა თავი 4

აუტანელია ესყველაფერი. მივდივარ სახლისკენ სადაც ნიკი დამხვდება, ჩემთავს ვთელავ ამგადაწყვეტილებით. მაგრამ არა, უნდა გავრჩერდე, ნიკი არღირს იმად რომ საკუთარ თავს გადავახტე. ნელნელა ვჩერდები და ჯიუტად ვჯდები დაბლა, შუა გზაზე. ღამის 5 საათია, გზაზე ჩემ

"femme like you"... (ნაწილი 5)

გეგამ ნინი ხელში აიყვანა და მანქანაში ჩასვა მათ უკან მიყვნენ სხვებიც: ანაც, გიოც და ელეც. გეგა მანქანას ძალიან სწრაფად ატარებდა. გაინტერესებთ ნინი ასეთ მდგომარეობაში რას გრძნობდა? ის ფიზიკურად გათიშული იყო, მაგრამ სულიერად გააჩნდა სიცოცხლის

სიცოცხლის საათი 12 დასასრული

ბნელ საკანში მჯდარი ფეხმძიმობის ტესტს დავჩერებივარ,არ ვიცი როგორ შევხვდები ამ ამბავს იმ შემთხვევაში თუ პასუხი დადებითი იქნება,კოლოფიდან ფურცელს ვიღებ და კითხვას ვიწყებ,თანდათან მიტივტივდება გონებაში პაატას სისასტიკე,ის დღე როდესაც პირველად გავიგე

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეთხუთმეტე თავი)

-ეს მათი საქმეა. -კომპიუტერი გამორთო პროგრამისტმა და წასასვლელად მოემზადა. -რა? წურბელობა? -უნდა გავუგოთ მათ. -დაიცვა ჟურნალისტები. -შენი ხათრით. -ნუ დამცინი. -ღიმილიანი სახით მხარზე ხელი დაადო და ოთახიდან გასულს ჯონი შეეჩეხა. ის ის იყო უნდა

მკვდარი ოცნებები (დასასრული)

-მართალი ხარ -მივხვდი, რომ სულელურად მოვიქეცი და თავი ჩავხარე -თუმცა ისიც უნდა გითხრა, რა ბევრჯერ მომინდა შენთვის ელის არსებობის შესახებ თქმა, უბრალოდ ისიც კი არ ვიცოდი სად მომეძებე. ისე წახვედი რომ კვალიც არ დაგიტოვებია. წარმოგენაც არ მქონდა, სად

რეალური ცხოვრება(12)

შენთან მოდიოდა რადგან ჩამოხვედი ეგონა რომ შეურიგდებოდი. ხმა ვეღარ ამოვიღე."ნუთუ ჩემს გამო შეემთხვა ეს ყველაფერი, აღარ შემიძლია კიდევ რამდენი რამ უნდა გადავიტანო". ექიმი გამოვიდა პალატიდან და გვითხრა რომ ვერ ვნახავდით დასვენება სჭირდებოდა აჩის.

- blue - ( დასასრული )

ლუკა რატომ მიდიხარ, ლუკა გაჩერდი, ლუკა... ბოლო ხმაზე ვყვიროდი, მას კი არ ესმოდა. მიდიოდა სიბნელეში და არ ჩერდებოდა, ვცდილობდი დავწეოდი ,მაგრამ ვერ ვახერხებდი.

ჯიშკარიანის წესები (თავი 8)

როგორი FBI-ს აგენტივით გავიპარე აივანზე, ისე შემოვცუნცულდი უკან და მივხვდი, რომ ვიღაც აშკარად მათვალიერებდა შავი მანქანიდან. ჩემთვის თვალ-თვალის პირველი შემთხვევა არ ყოფილა, ამიტომ ვიცოდი, როგორ და რანაირად უნდა მოვქცეულიყავი. აბიტურენტი რომ ვიყავი,

მხოლოდ ის (თავი 1)

მე მოგიყვებით გოგოზე, გოგოზე რომელსაც ძალიან უყვარდა ცხოვრება, გოგოზე რომელიც ცდილობდა მიეღწია მიზანს, ადამიანზე რომლითაც ყველა აღფრთოვანებული რჩებოდა, იმაზე ვინსაც ცხოვრებაში მეტნაკლებად გაუმართლა ვიდრე შენ. ჩვენ, შენ და მათშორის არც მე არ ვიცით

+რელიქვიების მცველი (თავი 2,3)

როდესაც ემმა სახლს მიუახლოვდა უკვე ბნელოდა. ქუჩას სუსტად ანათებდა გარე განათების ეკონომიური ნათურა. ემმამ ჯიბიდან გასაღები ამოიღო უცებ იგრძნო რომ ზურგიდან ვიღაც მიუახლოვდა. სწრფად შებრუნდა და სახეზე ნიღაბ აფარებული, ძველ საბრძოლო ტანსაცმელში