ველური ორქიდეა (8 თავი)

ენერგია გამოცლილმა ოთახი დავგავი. ნამსხვრევები ნაგავში ჩავყარე. შუქი ჩავაქრე და დასაძინებლად დავწექი. თუმცა დილამდე ძილი არ მიჰკარებია ჩემს თვალებს. ვგრძნობდი, იმავე დღეში იყო ჩემი ძმაც....

რელიქვიების მცველი (თავი 5)

- ემმა.- დაიყვირა და გაშმაგბული გავარდა ხისკენ. ემმას ფეხებში მოკიდა ხელი და მაღლა ასწია. აქეთ -იქით იყურებოდა სასოწარკვეთილი და ცდილობდა ეპოვა რაღაც, რაც ემმას ჩამოხსნაში დაეხმარებოდა. ვერაფერი იპოვა.უცებ ხის უკნიდან ...

ძილისპირულს

მერე უცებ ფანჯარასთან ანგელოზი მოფრინდა, არც ცრემლები, არც ტკივილი, სიხარული მომფინა, სანიმუშო ერთგულების ჰორიზონტზე ვპოვე ხმა, „მიყვარხარო სიყვარულო“, წამიერად მომესმა!

მაძიებელი (თავი 9)

უკვე რამდენინე დღეა რაც ბიბლიოთეკას ვეძებ, მაგრამ არანაირი ხელჩასაჭიდი არ მაქვს. აქ მასზე არაფერი არ წერია. თითქოს ბიბლიოთეკა არც კი არსებობს. -ემი. -მატიასისკენ ვიხედები და გაკვირვებული ვუყურებ. როგორც წესი ამ სექციაში მარტო მე ვარ ხოლმე და ჩემი

წარსულის ლანდები თავი 11

ალექსანდრა შენ ხარ ის ქალი რომელზეც ჩემი შვილი ამდენს ლაპარაკობს, ნინო შეეგება ალექს და ჩაიხუტა. -ნინო შენს აქ ნახვას ეხლა ყველაზე ნაკლებად მოველოდი, არ მითრა რომ დემეტრეს დედა შენ ხარ, ძალიან გამაოცე. -თქვენ რა ერთმანეთ იცნობთ? გაკვირვებული

ნუ გამიმეტებ.

მე ემოცია ვარ. შეუმჩნეველი, ყველასგან მიტოვებული ემოცია, რომელიც როგორც ბაქტერია, ეძებს გზას, თავის გასავრცელებლად. ნუ გამიმეტებ, მე ემოციას, ნუ გამიმეტებ.

მოხვალ და აღარ დაგხვდები

ერთხელ მოხვალ და მე აღარ დაგხვდები , იქ სადაც ყოველთვის მარტოსულს მტოვებდი. მოხვალ და დაიწყებ ჩემს ძებნას ფიქრებში , თუ როგორ ვიყავი ასეთი გულწრფელი. არა არ გეყოფა ის წარმოსახვები ,

მიწას ასცდი ადამიანო.

მიწას ასცდი ადამიანო. ნუ დაეცემი გულით , რომ შეგეძლოს ბოლომდე ერთგულება. არ გაეკარო ცივ ნიავს, რომ ოხრად არ მოგეკაროს გულში ეკლებად. მზეს შევცქერი ახლა მარტოდ,და უმანკოდ ბავშვურად მეღიმება.. მე ის ბავშვი ვარ , ქვეყნად რომ არაფერს ნატრულობს.

სოფლის ნობათი [5]

სახლის გარეთ, ბანზე იყო მოწყობილი სამზარეულო. ორი დიდი ჯამი იდო მაგიდაზე, გვერდით დასარეცხი ჭურჭელი, იქვე სარეცხი ჟელე და ღრუბელი. სათლი ცარიელი იყო. ეზოში გავიდა, ჭა მოშორებით ჰქონდათ და ჭისკენ გაემართა. ამოსაღები სათლი ჭის თავზე იდო, თავი ახადა და

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (11)

მხოლოდ პირველ დღეს იგრძნო თავი კარგად,ეგონა შურისძიება შვაბს მოუტანდა,თუმცა შეცდა,რაც უფრო მეტად გადიოდა დღეები მით უფრო მეტად ენატრებოდა კატო და ხვდებოდა,რომ შეცდომა დაუშვა,თანაც საშინელი შეცდომა,მაგრამ უკვე გვიანი იყო,კატო ამას არასოდეს