14 თებერვალი ( თავი 4)

მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია.ღიმილი მეკვროდა სახეზე, რაც შეუმჩნეველი არ დარჩებოდა სანდროს. 10 წუთის წინ მინდოდა გავცლოდი და არასოდეს დამენახა. ახლა? ახლა კი მინდა რომ ყოველთვის მას ვხედავდე და სხვას არავის. ვხვდები რომ მიყვარდება, ან უკვე მიყვარს

წარსულის ვერ დავიწყება (თავი 1)

საკმაოდ გვიანი იყო, მაგრამ უეცრად გარეთ გასეირნება მომინდა. რათქმა უნდა ბებოსაც გაუკვირდა, მაგრამ წინააღმდეგი მაინც არ ყოფილა. მე და ბებო თბილისში ვცხოვრობდით, ჩემი მშობლები და ჩემი ძმა კი იტალიაში იყვნენ. დედა დიდიხანი მეხვეწებოდა მეც წავსულიყავი,

ვერ მოგიტევებ . . .

ვერ მოგიტევებ ჩემო კარგო გრძნობებს გამხელილს, ვერც შენს სურვილებს ვერ შეუკრავ საზღვრების ღობეს. თუ ჩემზე ფიქრობ და ამ ფიქრებს შეცდომებს აწერ, რაღატომ მიწერ გრძნობა სავსე ლექსების სტროფებს.

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (30)

ნიტას ხელები შეუკრა, შემდეგკი ჩემსკენ წამოვიდა, რომ მოულოდნელად სახეში ძლიერი დარტმა მიიღო და ძირს უგონოდ დაეცა. - რას აკეთებ? შეცდომას ვუშვებთ დადა, აქედამ გაქცევას მაინც ვერ შევძლებთ, ვერ ხედავ მთელი სახლი მათი ხალხით

მიჯაჭვული

ერთი ნაბიჯი... კიდევ ერთ... კიდევ და კიდევ... ,,ნეტავ ასე გაგრძელდება უსასრულობამდე თუ ოდესმე დამთავრდება ეს წყეული გზა’’ - ფიქრობდა და წვიმის მსხვილ წვეთებს სახეს უშვერდა, ისინი კი უმოწყალოდ მიიკვლევდნენ გზას მის ღაწვებზე. ბოლო ნაბიჯიც გადათვალა და

ნამდვილი სიყვარული (2)

ვიგრძენი რო ვიღაც იყო ოთახში და ნაზად მეფერებოდა ვერც წარმოვიდგენდი თუ ბექა იქნებოდა ისეთი ცივი და უხეში იყო ისე კი ძაან სიმპათიური და საყვარელი იყო, მწვანე ლამაზი თვალები მუქი ყავისფერი თმა მაღალი და საკმაოთ ნავარჯიშები. -რო გამეღვიძა არავინ იყო

ბედის ბორბალი (თავი 4)

-მოგეწონა,არა?-იცინის. -ჰო,მომეწონა-თავს ვუქნებ და გვერდზე ვიხედები. -მოდი,დაგეხმარები. -არაა მძიმე-ვაპროტესტებ,თუმცა მაინც ვაძლევ ზურგჩანთას და უკან მივყვები. -მოგეწონა აშშ-ში? ისე მეგონა,დარჩებოდი.

არ შეიძლება!

კარებზე ფრთხილად დავაკაკუნე და ნელა შევაღე, ვიცოდი რომ არავინ მელოდა და ერთი სული მქონდა როდის დავინახავდი ჩემი ოჯახის განცვიფრებულ სახეს, იცნოდნენ რომ სამსახურიდან არ გამომიშვებდნენ და არავინ მელოდა..

უკეთესობის მოლოდინში (ნაწილი 1)

ყველას მოგესალმებით!!! მე აქ ახალი ვარ. ჯერ საიტის კარგად მოხმარებაც არ ვიცი...ეს ჩემი პირველი მოთხრობაა.გამიხარდება თუ მოგეწონებათ.იმედია არ გამაკრიტიკებთ.. მეორე ნაწილსაც მალევე დავდებ

სტოქჰოლმის სინდრომი (ნაწილი 3)

ნინას როგორც იქნა გაეღვიძა, გაბრუებული იყო, ზუსტად არ იცოდა რამდენ ხანს ეძინა, ძილში თითქოს დაავიწყდა ყველაფერი რაც აწუხებდა, გაღვიძების შემდეგ კი ყველაფერი თავიდან გაახსენდა და ისევ ტირილი მოუნდა , მაგრამ აღარ