გიჟი გოგო შარშია(9) დასასრული

რატომ მე?? სხვას სთხოვე მე სურვილი არ მაქვს რომვინმეს რამე ჩემი გემოვნებით ავურჩიო და თანაც იქნებ არ მოეწონოს ჩემი არჩევანი? -უჟმური. -მადლობა კომპლიმენტისათვის და წავიდეთ რაა!გავბრაზდი? თან როგორ სურვილი გამიჩნდა იქვე მიმეხრჩო დეგენერატი რეებს

ბედის ბორბალი (თავი 2)

-ძალიან გაწვალებ არა?-ვეკითხები ღიმილით. -მსიამოვნებს,რომ...-აღარ აგრძელებს და გვერდით მიჯდება-გიხურს ლოყები.შორს გაიწიე. -კარგად ვარ-ვეუბნები ისე,რომ პოზას არ ვიცვლი. -არ გინდა ვილაპარაკოთ?

სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს3

ძალიან კარგი ბიჭები აღმოჩნდნენ,რაც მთავარია ძალიან მხიარულები,ვამჩნევდი სანდრა და თორნიკე ერთმანეთისკენ როგორ აპარებდნენ მზერას და ჩემთვის ვიღიმოდი,ხანდახან მიშოს მალულად გადავხედავდი..მეგობრების ხუმრობებზე გულიანად იცინოდა,ღმერთო როგორ უხდება

ოცნებებიც ხდება(მეოთხე თავი)

უკვე სახლთან ვიდექი და კარებს ვაღბდი როდესაც ვიღაცამ მკლავში ხელი წამავლო მომატრიალა და კარებზე ამაკრო ისე მიჭერდა ხელს ცოტაც და მომტეხავდა. რა თქმა უნდა ეს ყმაწვილი... -ნიკა? აქ რა გინდა? - გაოცებული ვეუბნებოდი და თან თავის დაღწევას ვცდილობდდი ის

დრო (თავი V)

რაღა თქმა უნდა ნორმალურს არაფერს მივწერდი, მაგრამ იმ დღეს ნამდვილად ჩემ თავსაც ვაჯობე! –როგორ გასუქებულხარ– მხოლოდ ეს მივწერე.... ახლაც არ ვიცი გახსნა თუ არა სმს, ერთი რამ ფაქტია, შემოსვლისას ბიძაშვილთან ერთად მხიარულად იცინოდა, ჩემი მიწერის მერე

TAXI (4)

-წააგე -აუუუ,არ ითვლება ასე -ითვლება თორნიკე ითვლება -კარგი რა გავაკეთო -მოგიფიქრებთ რამეს -სუნიანი ნასკების პირში ჩატენვებს და მსგავს ყ***ებს არ ვართ -არა შე**მა რამე უფრო სერიოზული.გავიზარდეთ ეგეთებისთვის

2 გრამი სიყვარული (თავი 4 )

-გამარჯობა დანეულო -უსინდისო ხარ -რატომ?_და მანქანა ადგილს მოწყვიტა..თბილისის ქუჩები ჯერ კიდევ ცარიელი იყო -მოტყუებით ჩამსვი მანქანაში -მოიცა შენ რა მართლა არ გინდოდა წამოსვლა?_ზედმეტად სერიოზული ტონი მკითხა,მაგრამ არაფერი ვუპასუხე ამით მივახვედრე

არ შემიყვარდები!*2*

დილას ადრე გაეღვიძა ბატონ სანდროს,ეს სასწაულიც იყო არასოდეს გაღვიძებია ასე ადრე,სკოლაში წავიდა,კორიდორში იყო ბიჭების ჩურჩული ესმოდა. -ახალი გოგო რა ტანზეა! -აუჰ აბა!კი გა*იმავდა კაცი. -რომელ კლასში მოხვდა ნეტა? -მემგონი 11ბ-ში.

მარტოობის სუნი

მივდიოდი ასე თავისუფლად,მხოლოდ მარტოობის სუნი დამდევდა თან. ვუყურებდი გარშემომყოფთა ხელებს მაგრამ არცერთი მაგინებდა იმას მე რომ მიყვარდა.

თოვლის ზღაპარი [3]

დაღლილი სახე ჰქონდა, გადაღლილი, მწვანე თვალები საოცარი სევდით უმზერდნენ, ტუჩები თითქოს დაწებებული ჰქონდა, ხმას აღარ იღებდა. უეცრად მიიხუტა გოგონა და თავი მის ყელში ჩარგო, თითქოს თმების სურნელიც შეისუნთქა.