რიმ მომესმინა

რომ მომესმინა რომ მომესმინა რომ მომესმინა გაგიცნობდი და არ შეგიყვარებდი წახვიდოდი და არ მეტკინებოდა დაგივიწყებდი, სამუდამოდ დაგივიწყებდი!

ვენეცია ეს იგივეა რაც "მოდი დავიწყოთ თავიდან" სრულად

უჩვეული სიჩუმე სუფევდა, თუ დააკვირდებოდით პატარა წერტილს შეამჩნევდი, სადღაც შორს ჰორიზონტს მიღმა, ვენეციაში მერსედეს ბენზის 1980 წლის მოდელს შეამჩნევდი, ამ პაპანაქება ზაფხულში, სადღაც შორიდან ამ ლამაზ ქალაქს სტუმრობდა კიდევ ერთი ბედნიერი

sms 5 თავი

- რაზე ფიქრობ? - დიდი ხნის შემდეგ მეკითხება გიორგი, გატეხილი ხმით. - არაფერზე... - როგორ არაფერზე? როგორ შეიძლება, ასეთ ადგილას მიდიოდე და არაფერზე ფიქრობდე? - გზას უხდება სიჩუმე... - ტუჩები მითრთის, თავადაც არ ვიცი რატომ მაგრამ, შიში მიპყრობს,

მტირალა გოგონა მდინარის პირას

-ისევ აქ ხარ? -როგორც ხედავ,ჩემი ნავსაყუდელი აქ არის -და ისევ ტირი? -კი და ასე ვიქნები სამარადისოდ სანამ მსოფლიოში ბოროტება იმეფებს -კი მაგრამ სხვისი ცოდვების გამო შენ რატომ უნდა იტანჯო? -იმიტომ რომ მათ არაქვთ უნარი საკუთარ დანაშაულს მიხვდნენ ან თუ

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(3)

მხოლოდ ახლა დააკვირდა გაბრიელი ლიზას.იქნებ ის სულაც არ იყო უბრალოდ გასართობი თოჯინა.ხვდებოდა რომ ასე ადვილად მას ხელში ვერ ჩაიგდებდა.მისი ცეცხლისფერი თმები და ნისლისფერი ქამელეონი თვალები პირდაპირ აოცებდა.მისი თავისუფლება ხომ საერთოდ აგიჟებდა.მისი

სექსუალური ფეხბურთელი (3)

რა დროს ჩამეძნა თვითონაც არ ვიცი...დილით როცა გავიღვიძე ისევ იმ კაბით მეძნა ნელა წამოვდექი და აბაზანაში შევედი,ცხელი შხაპი მივიღე ცოტა გონს მოვედი მართალია არ დამილევია მაგრამ ტირილისგან სახე შეშუპებული მქონდა და ცოტა დაღლილიც ვიყავი. სამზარეულოში

ქმრის ვალი გავისტუმრე (3 თავი)

--ნათიას მოვყევი, მთხოვა გამომეყვანა და უარი ვერ ვუთხარი, რა ვიცოდი შენ თუ იყავი წუხანდელი დაზარალებული!- ხელი გადახვია ნათიას და ახლოს მიიზიდა. რაზეც ბესოს უფრო მეტად მოექუფრა სახე ---ააა, თქვენ შეყვარებულები ხართ?- ნიკამ ნათიას გადახედა ღიმილით

პირველის ირონია (2)

არ ვიცი როგორ მოვახერხე, რომ მეყიდა გერმანიის ერთ–ერთი გავლენიანი პოლიტიკოსისგან მოპარული მანქანა, მაგრამ ფაქტია მოვახერხე და ამ ჩემი მოხერხებით ზუსტად ოთხი საათი ვუძელი სოლიდურად ჩაცმული, სიმპათიური მამაკაცის ირონიას. არც ის ვიცი, ასეთი ახალგაზრდა

ჯადოსნური ღამე

თოვდა, ისე ლამაზად თოვდა ,რომ სული შეგეკვრებოდათ დიდხანს რომ მიგედევნებინათ თვალი. იდეალური საღამო იყო პირველი იანვრისთვის. ცოტაც და თოვლის საფარი მუხლის სიმაღლეს მიაღწევდა. ამ სითეთრეში ორი შავი წერტილი მოჩანდა, სილუეტები ხელჩაკიდებული მოდიოდნენ,

თეკლა იორდანიშვილი - 77/50-ზე

მოთხრობაში გადმოცებულია, ცნობილი მოცეკვავე მია პავიჩის ცხოვრების ისტორია. მოქმედება ვითარდება 21 საუკუნის თბილისში. დეტალურად არის გადმოცემული არაჩვეულებრივი მეგობრობის ამბავი, ისტორია, რომელმაც თოთოეული გმირის ცხოვრება შეცვალა.