მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცხრე თავი)

უკვე მერამდენე ცხვირსახოცი მოიფრიალა იატაკის მიმართულებით, ცრემლები უწყვეტად მოსდიოდა სახეზე, გულმა უკვე არსებობა შეწყვიტა.“გადავრჩები ჩემო პატარა აბა რას ვიზამ“ მისი ბოლო სიტყვები კადრებივით უტრიალებდა თავში,მგლოვიარე ქალივით იყო დამხობილი მუხლებზე

ორში ერთი 17

-არა! არა! ოღნდ შენ არა! - ვყვიროდი ბოლო ხმაზე, ამდენი ხნის განმავლობაში ვტიროდი, პირველად ვტიროდი! - შენ არა გთხოვ - ვღრიალებდი ხმას ვეღარ ვიმორჩილებდი - ამისთვის ყველას მიეზღვება, გპირდები ჩემო პატარავ - ამოვისლუკუნე და მის უსიცოცხლო სხეულს

ტანჯული სული

და ტანჯული სულის ნაყოფს ვერვინ შეცვლის ვერვინ შველის იგი იწყებს ამომფრქვევას იგი იწყებს გონის პატრონს ალბათ ნელა ჩვენც დავიწყებთ მასთან ერთად მოძრაობას და ნელ-ნელა გავუყვებით ჯოჯოხეთის ბნელ ბილიკებს.

მიყვარხარ

ვენეციაში რომ ვსეირნობდით, ჯანკო ბარონის ფუნჯით მოგხატე. სიცილიელი მხატვრის პალიტრით, ტუჩებს კოცონის ალი მოვხადე. ვიწრო ქუჩების ჯებირთა ხაზი, გამოეკიდა ნავებს სვიარებს. თოლიამ ფრთები გაშალა ნაზი, მენიჩბე ცაში ნიჩბით სრიალებს.

უფროსის ვაჟი! [4]

სახლში მისულმა პარკები მის ოთახში შეიტანა და საწოლზე დაალაგა, რამოდნიმე პარკი ტანსაცმლისგან გაანთავისუფლა და გარდერობში შეინახა, შემდეგ გაახსენდა რომ მია და კახი უნდა მოსულიყვნენ, ამიტომ ტანსაცმელს თავი მიანება და მაღაზიაში ჩავიდა. უცებ იყიდა

ვნებებზე ეჭვიანი (სრულად)

-მიყვარხარ!-ყურში მჩურჩულებს დათო. -შენ გიყვარვარ თუ რომეოს? -ორივეს... -შენთვის რაღაც მაქვს..-მუჭში ბეჭედს ვუდებ და მეღიმება... -უი,შე...მიყვარხარ,სოფ....-სახე უბრწყინავს,უბრწყინავს ისე,როგორც არასდროს...იღიმის ისე,როგორც არასდროს..აი,რა

emotions -it's love 2

ჩარკვიანის "emotions" ვუსმენდი ბოლო ხმაზე და სრულიად სხვა ემოციებში ვიყავი წასული მობილურში ვიყურებოდი, როდესაც ვიღაცის მკერდს ავეკარი ცხვირით. სუნამოს სუნმა ცხვირი ამიწვა და გულიც ამიჩქარდა რატომღაც, ნაბიჯი უკან გადმოვდგი და ბოდიშის თქმას

თვალებმა გაგცეს (2)

-ასე მგონია პოლიციის ინსპექტორი ხარ და დანაშაულის ადგილს იკვლევ - თავისთვის ჩაიცინა მეგობრის ყურებით გახალისებულმა გოგონამ. -უნდა დავრწმუნდე, რომ დედაშენი ზაკის ოთახში არ შემოგვისწრებს - ფრთხილი ტონით განაცხადა და ახლა მეორე სართულზე არიას ოთახს

თორნიკე ნაროზაული "მათხოვარი"

"რა არის წუთია, წამია ცოხვრება, სიმდიდრე ქონება რა ჭირად გვარდია? სამოსი კი არა, სხუელიც ბარგია, ხვალ მიწა წაიღებს, არ გვემახსოვრება!" ქალაქში ისეთი სიცივე გამეფდა, მადლობა უნდა თქვა სითბო თუ იგრძენი, და სახლში შესვლისას შემთხვევით კარებთან დიდხანს

მიყვარხარ ჩემო მარიამ

რომ შემოტრიალდა და მის ადგილას ის ხეპრე დამხვდაა კინაღამ გავგიჟდი -ეს დემეა ჩემი ძმაკაცი ახლა ჩამოვიდა გერმანიიდან -მერგო მისი გაცნობის პატივი ძამიკოოო -ვაა მართლა? როდის? -როდისდა დღეს სკოლაში კოლა გადამასხა,კაი მე წავალ კაფეტერიაში ვიქნები წვენს