ბიჭი სახელად 66-33-XX

-ლილე... -ბატონო? შევბრუნდი მისკენ. მაგრამ ის ისევ იმავე პოზაში , ანუ ჩემკენ ზურგით იდგა და ცას აჰყურებდა. -მადლობა, რომ შენი ოჯახი გამაცანი და მადლობა, რომ აქ წამომიყვანე. ესეთი ბედნიერი ბოლოს როდის ვიყავი აღარ მახსოვს. ისეთი სევდა და სითბო

ჩვენ გავიმარჯვეთ! (სრულად)

-რამე დაავადება ხომ არ ჰქონიათ თქვენს გვარში?-ქალს სახეზე უკმაყოფილება გამოეხატა. -არა,არ ვიცი. -დაფიქრდით. -არ ვიცი.რა მჭირს? -პაატასთან შედით-მიმართვა მომაწოდა და მანიშნა,ადექიო.

ვიდრე ყვავიან შროშანები [8]

_ჩუმად_ქვედა საცვალი ბოლომდე ჩასწია და მეც ქვედა ტუჩზე მაგრად დავირჭე კბილები, რათა ქვემოთ არ ჩასულიყო ხმები. როგორც კი მისი თითი ვიგრძენი და როგორც კი შემოსვლები დაიწყო, გულისცემა საგრძნობლად ამიჩქარდა და თეძოებით წინ ავიწიე, მერე კი ისევ ქვემოთ.

stronger

და ახლა ,როდესაც თვითმკვლელობამდე ერთი ნაბიკი მიკლია ვებრძვი უშენობას ისევ შენზე წერით.თუმცა უშენობას კი არა უჩემობას უფრო უნდა ვებრძოდე.ჩემს გარშემო გამეფებული ეს უწესრიგო გარემო ,რომელიც აღარც კი მაღიზიანებს სავსეა შენი დატოვებული მოგონებებად

მორჯულება 13 თავი

სახლში რომ მივიდა,ეგრევე გამოიცვალა შხაპი მიიღო და ნათელასთან შევიდა სამზარეულოსი ბე დღეს მეგობრები ამოვლენ და რამე გემრიელობები შენზე იყოს(ეკა)თვითონ არაფრის გაკთება ეხერხებოდა -რათქმაუნდა გენაცვალოს ბებო.ცოტახანში მოგროვდნენ სრული შემადგენლობით და

მეგობრობის მოთხოვნა (10 თავი)

-სად იყავით ამდენ ხანს?- გაბრაზებულმა დავიკივლე როცა მომავალი გაბრიელი და მოხოხიალე სესი დავინახე. -ნუ ყვირი თავი მისკდება. -არ დაგელია და არ გაგისკდებოდა- ნიშნიამოგებით გადავხედე და ჩემი თავით აღბრთოვანებულმა ჩავიცინე. -რომელ სართულზე ხართ?-

ცნობილი ადამიანების გამონათქვამები 2

ყველანი თითქოს პატარა ნაპერწკლები ვართ, უჩინარი ქარისაგან დევნილნი. პესიმისტი ყოველ შესაძლებლობაში სიძნელეებს ხედავს, ოპტიმისტი კი ყოველ სიძნელეში - შესაძლებლობებს.რა უნდა მისცეს ერთმა ადამინმა მეორეს ერთი წვეთი სითბოს გარდა? და რა უნდა იყოს ამაზე

ვიცეკვოთ ტანგო!

ვიცეკვოთ ტანგო, შევაჩვიოთ სხეული რხევას, ვიცეკვოთ ლაღად... ყურს ნუ უგდებ სამყაროს ქცევას! არ შევიმჩნიოთ, რომ იღვიძებს გული სნეული, თითქოს ორგული მეეტლეც კი დარჩა ეული! ხელი მომხვიე, ვიოცნებოთ ტანგოს ცეკვისას, შემომეხვიე უფრო მჭირდოდ უკვე რწევისას!

ერთად ყველაფერს შევძლებთ!(დასასრული)

ტასო ტიროდა ძალიან უხაროდა და თან ვერ ხვდებოდა რა მოხდა გაშტერებული უყურებდა ლუკას სხეუკს და არ სჯეროდა რომ აქ იყო... —ტასო კარგად ხარ...დაწყნარდი ყველაფერი დამთავრდა...ეს უთხრა და მაგრად მოხვია ხელები და მაგრად ჩაეხუტა... —ლუკა მეშინია ძალიან

წვიმაში გარეთ 31 თავი

ბავშვებო მაპატიეთ ასე რომ გალოდინეთ უბრალოდ ვერ ვწერდი.ვეცდები დიდი თავი ავტვირთო. 1 თავიც და დავასრულებ.თეო უცებ მოეგო გონს და ხელიდან გაუსხლტა ბაბლუანს. -არც იოცნებო -რა? -შემეშვი რა თავი დამანებე.არ მიყვარხარ ადამიანო არა -რას ამბობ?გაფითრდა