არასდროს უშენოდ! (2)

ნიკას ოჯახი პომპეზური წვეულებებით სახელგანთქმულია მთელს თბილისში. მათ სახლში გამართულ წვეულებებს მთელი ელიტა ესწრება. საღამოს არჩვეულებრივი კაბები და მათგან არცერთი ასლი, თითოეული კონკრეტული სოლიდური ბრენდის ორიგინალს წარმოადგენს, სპეციალურად

პირადი მცველი 5

-დღეს ვსვამთ ყველაა?!-იკითხა თინამ,რომელმაც მოსაცმელი გაიხადა და ბარისაკენ დაიძრა. -ჯანდაბა,რამდენი ხალხია.მე გოგოებისკენ წავალ...-ლევანი კი ლამაზმანებისკენ დაიძრა. -ელე,ჩვენ დაველოდოთ თინას ....-(ლიზა) -რამდენიმე ჭიქა გადავკრათ და მერე ვიცეკვოთ

ბიჭი სახელად 66-33-XX (2)

ხშირად გამიგონია ბავშვობაში, როგორ ამბობდნენ :“ქალებს კარგი წინათგრძნობა აქვთო“... დაახლოებით 18 წლის ასაკში კი ეს ჩემს თავზეც გამოვცადე და მივხვდი რა გრძნობაც იყო... მთელი დღე აფორიაქებული დავდიოდი. გული გამალებით მიცემდა. ვფიქრობდი , რომ ეს

მადლობა უცნობ ქურდს..ლამაზი love story სთვის 12

დილით გაღვიძებულს ტატო დამცქეროდა .... -გაიღვიძე პრინცესა? -დილამშვიდობის...მივესალმე და თავი მხარზე მივადე ნეტავ სულ ასე ვიყოთ, შენს გარეშე მოვკვდები გავიფიქრე და ნაძალადევად გავიღიმე

დროის ირონია

მე უშენობას მელნით ვხატავ უცხო ტილოზე, სულში დაქრიან მოგონების ურცხვი ფრაზები და ოცნებიდან მონაბერი სიოს შეხებით შენ უკვდავება მომიტანე, ვრცელი აზრები! დრო უმწეობის საფლავია, როცა ხვდები, რომ შენს საუკუნეს არ გასცლია ძველი ფერები და ეს უაზრო

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (6)

-გაიღვიძე რიგორ გეძინა(ალექსანდრე) თავისებურათ თბილად ჩამეხუტა -წამო ჩაის დაგალევინებ (ალექსანდრე) სამზარეულოში გამიყვანა ჩაი მომცა -მარიამ სახეზე ფერი არგადევს რას მიმალავ რა მოგივიდა მითხარი (ალექსანდრე) -არვიცი როგორ გითხრა არშემიძლია ლაპარაკი.

გარდამავლი წამი

მე ვარ ლილე ბარნოვი 18 წლის, ძალიან დიდი და ლამაზი ოჯახი მაქვს. მყავს დედა და მამა , მამას ძალიან ბევრი ბიზენესი აქვს დედა კი ლექტორია ერთ-ერთ უნივერსიტეტში. მყავს ორი და და ორი ძმა, ყველაზე უფროსი 25 ანუკია რომელიც დაოჯახებულია და ორი შვილი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეორე თავი)

დემური, სულ ეს სახელი უტრიალებდა თავში ალექსანდრას თუმცა ვერ გაეგო რატომ. აშკარად არ "დაევასა" თუმცა რაღაცნაირად მოხიბლა, მაგრამ რით? მას ხომ არ მოსწონდა ბენდენაწაკრული და წელში მოხრილი კითხვისნიშნები.არა ისე რატომაც არა ის ხომ სიმპათიურია

ფრეზია და კედარი(გაგრძელება 12)

ძალიან. ძააალიან. ძაააააააალიან ნელა. გავწიე თავი. ისე, რომ მამაკაცისთვის შემეხედა. –შენ? აქ საიდან გაჩნდი?–თვალებს ვერ ვუჯერებდი. შარვალ–კოსტუმში გამოწყობილი ჩემი მეუღლე– ნაძიას კანსტანწინი იდგა ჩემს მაგიდასთან და თბილად მიღიმოდა. თან ყურადღებით

შურისძიების წყურვილი 5

მეორე დღეს ადრე გამეღვიძა. საათს რომ შევხედე შვიდი საათი იყო, სანამ გავფრინდებოდით ორი საათი მქონდა დრო ამიტომ არ ავჩქარებულვარ და მშვიდად მივიღე შხაპი, ჩემოდნიდან შავი დახეული ჯინსი, შავი კეტები და თეთრი მაისური ჩავიცვი, ზემოდან ტყავის ქურთუკი