თაღლითი და მატყუარა 3

-შეენ? აქ რა გინდა მატყუარა?-იოცებს ის უცნობი, რომელსაც თაღლითს ვუწოდებ და მუდამ ასე დარჩება! -შენ თვითონ რა გინდა თაღლითო? თუ კდიევ რამეს ჩადიხარ და ხელი არ შეგიშალო?!-იერიშზე გადავდივარ. -ჩემი სახელი დადაა და ეგეთი ფორმით მომართვით ნუ

წარმავალი სიყვარული თავი V

ნუთუ მართლა დაიჯერეთ? მე? ასე სწრაფად? არა! ჯერ კიდევ ბევრი დრო მაქვს. -აბა, რაო მიგაგდეს? (დავითი) -აახვიე, გადაგიხდი ამისთვის (მე) ასეთი პასუხისთვის მივიღე კიდევაც. -ინანებ, გეფიცები (მე)

ლურჯი მთვარე 8 თავი

უაზროდ, ანგარიშმიუცემლად დააცოცებდა ტუჩებს ყელსა და ლავიწზე, თითებით თმებზე მექაჩებოდა, მტკიოდა, უსაშველოდ მაგრამ უფრო სულიერად. - არა, არა… - კი, ირაკლი კი. - შევაგულიანე უკვე ატირებულმა. - როგორ შეგიძლია... როგორ შეგიძლია... - ბუტბუტებდა

და დროა, უბრალოდ ადგე და მიჩუმდე...

გნახე და უეცრივ აზვირთდა გრძნობები, კონტრასტს ქმნის გრძნობასთან წყვდიადის სიჩუმე, გამექცა ხელიდან შესაძლებობლები, და დროა, უბრალოდ ადგე და მიჩუმდე. საკუთარ სიზმრებში დავეძებ შენს თვალებს, ვიცი რომ სხვისი ხარ, ნახვისას ვჩერდები, რამდერჯერ მატკინე

მეგობრობის მოთხოვნა (9 თავი)

გაბრიელმა დიდი სისწრაფით გაკვეთა ბრბო და სცენასთან ახლო მივიდა. თვალებ დაკაჟული ეძებდა ნაცნობ სახეს და ცდილობდა ყველა ადამიანი შეემოწმებინა ვინც მის ირგვლივ იყო. სცენის მარცხენა ფრთასთან მყოფმა მარჯვნივ გააგრძელა სიარული რათა ყველა ახლოს მდგომი

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 20)

მიყვარხარ ნინუც,მიყვარხარ ყველაზე და ყველაფერზე მეტად!შენი ფერები აქვს ჩემსს ცხოვრებას,უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ უბრალოდ არ შემიძლია! ეს ყველაფერი ვიცი გტკენს ჩემო სიყვარულო,მაგრამ სხვაგვარად არ შემიძლიაა,მე შენ უნდა დაგიცვა საკუთარი სიცოცხლის ფასად! ეს

მოსამსახურის ქალიშვილი.[14]

-მართალი ხარ,მამუკა.-გაუღიმა მამაკაცს -მართალი ვარ,მართალი,რომ იცოდე რამდენ რაღაცაში ვარ მტყუანი..-ამოიგმინა მამუკამ -ყველა ვცდებით,მამუკა,უცოდველი და უშეცდომო არავინაა -ჩემხელა სეცდომა კი დაუშვია ვინმეს?-მაინც არ დანებდა მამუკა -მთავარია სწორი

სულროგორ ეცემი ქავთარაძე?? (თავი3)

*** -მარიამ გაიღვიძეეეე გაიღვიძეე (ლიკა) -აააა რა მოხდაა?? -დენ დარტყმულივით წამოვვარდი ფეხზე და ჩემს გიჟ დაქალს ლიკას გავხედე -რაა ?? რა ხდებაა ?? (მე) -რა ხდებაა?? მე მეკითხებიი? (ლიკა) -მიყურებდა და იცინოდა -ხო შენ გეკითხები! (მე) -რას მეკითხები

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 4)

მოულოდნელობისგან შეშინებულმა შევხედე, ვაიმე, ეხლა ამას თავში რაღაცას ვურტყავ. -დემეტრე შენ ნორმალური ხარ?გული გამისკდა იდიოტო -ვუთხარი და მხარზე ხელი მივარტყი. -შენ არიცი, რომ გვიან შენთვის უცხო ქალაქში ბოდიალი არ შეიძლება? -და შენ ვინ გეკითხება?

ისევ ტვილდიანი... (3)

გიომ მხურვალედ აკოცა სოფოს და კიბეებისკენ უბიძგა -ბავშვებს დავემშვიდობები და 5 წუთში ქვემოთ ვარ, მანქანაში დამელოდე კარგი? -კარგი, კარგად ბავშვებო -კარგად სოფო გიო უკანშემობრუნდა -ხვალ რას ვშვრებით? -რავი ვიფიქრე ჩემთან ავსულიყავით და ნიკას