იმ ბიჭს ეკუთვნის ჩემი ღიმილი !

თითქოს მკარნახობს თავდავიწყება და ჩამჩურჩულებს „გატეხე ჭიქა!“ ან წარმოდგენა რად არ იწყება, როცა იღვიძებს მთვლემარე რითმა?! რომც შემომაცვდეს ფრიალა კაბა და რომც დამიჭკნეს იის გვირგვინი, გრძნობის ბილიკზე რომ გაიარა იმ ბიჭს ეკუთვნის ჩემი ღიმილი!

ღირსების საფასური ( 5 )

რას აკეტებ?_ სწრაფად მობრუნდა და რკინის ცხაურს ჩაებღაუჭა ლიკა_ გააღე ახლავე,გაგიჟდი? _ შენ რა გეგონა ვერ მივხვდი ტელეფონი შეგნებულად ,რომ გამიტეხე?_ კმაყოფილმა გაუღიმა და ბოქლომის გასაღები თითზე დააბზრიალა_ ჩაო ჩემო ცოლო_ თქვა და კიბიდან ჩახტა. _

დედას

დედა დღეს შენ ჩემს გვერდით ხარ მაგრამ არასდროს გაფასებ იცი რა რთულია როცა შენს ცრემლებს ვუყურებ? მეც მეტირება ხოლმე საშინლად მეტირება ალბად ვერასდროს მივხვდები რამდენს ნიშნავ შენ ჩემთვის რამდენად ძვირფასი ხარ... ერთადერთი შვილი და ასეთი ცუდი?

ის... ნაწილი 1

დამძიმებული ქუთუთოები ოდნავ გავახილე, ისევ დავხუჭე მერე ისევ ნელა გავახილე და წამოვდექი. საათი თომეტს უჩვენებდა.წამოვდექი და ყავა დავდგი, რა კარგია კვირა ,დასვენება ძილი გავიფიქრე და სიამოვნების ჟრუანტელმა დამიარა ყავის სურნელზე. ფარდა გადავწიე და

შენთან მინდა (2)

ანდრია კალანდაძე, 25 წლის, ბიზნესმენი.. თხუთმეტი წელია გერმანიაში ცხოვრობს, უძღვება მამის , ბატონი მამუკა კალანდაძის კომპანიას... დედა ნატო მაჭავარიანი... ყავს უფროსი ძმა ცოლ-შვილიანი და ყავს არაჩვეულებრივი დეიდაშვილი კერძოდ ნინუცა

უცნაური პოეტები

ოჰ, ეს პოეტები, ხალხი უცნაური, ყოველ შეხედვამდე წამებს დაითვლიან, ჩანთა სევდით სავსე, უცხო მოგზაური, მანძილს უსასრულოს, სტროფად გაივლიან. ოჰ, ეს პოეტები, მართლაც უცნაური, ნამდვილ სილამაზეს გვერდს ვერ აუვლიან, მათთვის მერე ყველა ხდება უსახური,

ზედმეტად სექსუალური (სრულად)

ქალს ჰქონდა რაღაც ისეთი,რითაც ძლიერ იზიდავდა კაცს...ეს რაღაც უცნაური ლტოლვა იყო,დაუცხრომელი ვნება რომელსაც მამაკაცი განიცდიდა ქალის მიმართ.დიდი იყო სურვილი რომ მის სხეულს დაჰპოტინებოდა და მისად დაეგულა,შეეგრძნო ქალის ტუჩების სიმხურვალე,ქათქათა კანის

ემა (მესამე თავი)

-დილამშვიდობის.-თქვა გოგონამ და გაიღიმა -პატარა მაიმუნო-უთხრა ემამ დას და ცვირზე უჩქმიტა. -დღეს წავიდეთ სადმე?-თქვა ნინიმ და თვალები მოიფშვნიტა -არვიცი არმგონია შევძლო-უპასუხა ემამ და ფეხზე წამდგა -კაი რა

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (8)

-დაგეხმარები აბა რასვიზავ(ლუკა) -ფრანებით ანგელოზო რომ დავუწეროთ და ბევრი ფრანი გავუშვათ მიწაზე ცეცხლოთ გული და მიყვარხარ დავუწეროთ და ხო კიდევ ბევრი ბუშტები და ვარდები საგვჭირდება რომელიმე ჯგუფს დავურეკოთ და ვუმღეროთ რასიტყვი? გაოცებული მიყურებდა

ოჰ,ნიუ-იორკ, ნიუ_იორკ....

გარეთ საშინლად წვიმდა,მთელი ნიუ-იორკი წყალს მიჰქონდა ყველა სადღაც მიიჩქაროდა, წვიმას გაურბოდა,მაგრამ მე არა მხოლოდ მე ვიყავი თავსხმა წვიმაში ერთ ადგილას გაყინული და კიდევ ერთი აუხსნელი უარის გამო ვიტანჯებოდი,ღმერთო რატომ?ამდენი იმიტომ ვისწავლე,რომ